Η αναβάθμιση, καλό σημάδι για την βελτίωση του οικονομικού κλίματος στην Ελλάδα, ήλθε έπειτα από 13 χρόνια λιτότητας που προκάλεσε η τιμωρητική πολιτική της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγγελας Μέρκελ, εις βάρος του Ελληνικού λαού. Για να παραδειγματίσει δήθεν τ’ άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία που είχαν χαλαρώσει την δημοσιονομική πολιτική και την άφρονα Τραπεζική διαχείριση της Ιρλανδίας.
Κι’ ενώ η τι-μωρία της Μέρκελ ουδένα ωφέλησε, η ανεργία της Ελλάδος προκάλεσε έξοδο 500.000 νέων Ελλήνων στην Εσπερία, για την εξεύρεση εργασίας, χωρίς μάλιστα να μειώσει το δημόσιον χρέος της Ελλάδος.
Το δημογραφικό σφρίγος της χώρας έχει καίρια τρωθεί και προσπαθεί τώρα ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης να το αποκαταστήσει με …Αιγυπτίους μετανάστες. Συγχέει μετανάστες με πρόσφυγες.
Τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας συνεχίζονται αμείωτα κι εξωραΐζονται όχι από την απόλυτη μείωση των ελλειμμάτων του ευρύτερου δημοσίου τομέως αλλά απ’ την σχετική αύξηση του εθνικού εισοδήματος που οφείλεται στο θηριώδη πληθωρισμό και στην ακατάσχετη ιδιωτική κατανάλωση. Η δημοσία αποταμίευση δεν εξησφαλίσθη ακόμη, που είναι αναγκαία.
Εν τούτοις, η πιστωτική χαλαρότητα που επέτρεψε η Πανδημία του Κινεζοϊού στον κόσμο και η διαφαινομένη ύφεση της οικονομίας στην Ευρώπη έστρεψε αλλού τα πυρά την μαντάμ Λαγκάρντ , προέδρου της ΕΚΤ, που παλεύει με τον πληθωρισμό στην «διχασμένη» Ευρώπη (η Ισπανία τον μηδένισε με αναστολή του ΦΠΑ στα τρόφιμα).
Στην Ελλάδα, το «καλάθι τροφίμων» (του κ. Αδώνιδος) τρέχει με ρυθμό αυξήσεως τιμών άνω του 20% ετησίως και των καυσίμων-ηλεκτρικού ρεύματος ακόμη ταχύτερα. Ούτε το δημόσιο χρέος συγκρατείται από χρηστή διαχείριση. Ο υπεύθυνος κ. Χατζηδάκης αποδίδει την ευθύνη στην «εκτεταμένη φοροδιαφυγή» κι όχι στην κρατική σπατάλη. Οι 61 υπουργοί και υφυπουργίσκοι και οι 61 γεν. γραμματείς της κυβέρνησης δεν συνιστούν υπόδειγμα δημοσιονομικής αρετής. Με την υποχρέωση προείσπραξης του φόρου εισοδήματος (80%), οι αυτοαπασχολούμενοι μένουν χωρίς πόρον ζωής και καταφεύγουν στη δήλωση μέχρις 10.000 ευρώ ετησίου εισοδήματος, ως φοροάμυνα.
Αντί η ΑΑΔΕ να αποστείλει το Ε9 στους φορολογουμένους μέσα στον Μάρτιο, φθάσαμε τέλη Αυγούστου και ακόμη δεν ξέρουμε τι φόρο θα πληρώσουμε για το 2022. Η φοροανασφάλεια και οι δύο δόσεις μαζί του φόρου εισοδήματος τον Σεπτέμβριο, καλείται επιεικώς «αιφνιδιασμός» του φορολογουμένου. Καλύτερος θα ήταν ο εξορθολογισμός του φορολογικού βάρους ως ενθάρρυνση ειλικρινέστερης δήλωσης των εισοδημάτων. Με τον υπάρχοντα ΦΠΑ 23% στο τέταρτο της τελικής τιμής, η φοροδιαφυγή αυτοχρηματοδοτείται. Με χαμηλότερο ΦΠΑ τα δημόσια έσοδα θα ψήλωναν.
Θέλει τόλμη η δημοσιονομική αρετή. Δεν αρκεί η γάτα των αιφνιδιαστικών ελέγχων, χρειάζεται κι ο «αγιασμός» για τα διαφεύγοντα εισοδήματα που έχουν ξεσαλώσει με την Τουριστική καταιγίδα, ιδίως στα νησιά. Πάντως μην κομπορρημονούμε με την πιστωτική αναβάθμιση. Καλή και δικαία. Πόσον διατηρήσιμη όμως;