του ανεξάρτητου διαχειριστή, διατυπώνοντας ερωτήματα για «το κατά πόσο διατηρεί με τους χειρισμούς του τη δυνατότητα να επηρεάζει θετικά το χρονικό προβάδισμα έργων στο οποίο είναι μέτοχος, εις βάρος άλλων», και ζητάει την αλλαγή του πλαισίου υλοποίησης του επίμαχου αγωγού. Η Motor Oil ξεκινάει με την επισήμανση ότι το μεγαλύτερο μέρος των έργων στο υπό διαβούλευση πρόγραμμα ανάπτυξης αφορά υποδομές στο βόρειο τμήμα του συστήματος για τη στήριξη των εξαγωγών προς τα γειτονικά συστήματα, διατυπώνοντας ερωτήματα σχετικά με τα κριτήρια στα οποία βασίζεται ο διαχειριστής για τον καθορισμό της χρονικής ολοκλήρωσης των έργων.
Αφορμή για την κόντρα Μotor Oil – ΔΕΣΦΑ έδωσε η αρχική άρνηση του διαχειριστή να συμπεριλάβει στο πρόγραμμα ανάπτυξης του ΔΕΣΦΑ τον αγωγό Πάτημα – Λιβαδειά. Μετά τις έντονες αντιδράσεις της Motor Oil προς τη ΡΑΑΕΥ, ο ΔΕΣΦΑ συμπεριέλαβε τον αγωγό στον προγραμματισμό του με ημερομηνία ένταξής του στο σύστημα το 2027, έθεσε όμως ως προαπαιτούμενο για την υλοποίησή του τη λήψη οριστικής επενδυτικής απόφασης από τους μετόχους του FSRU Διώρυγα Gas. Πολύ πρόσφατα ερωτηθείσα από δημοσιογράφους για τον επίμαχο αγωγό, η διευθύνουσα σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ Μαρία Ρίτα Γκάλι επικαλέστηκε γι’ αυτό το προαπαιτούμενο απόφαση της ΡΑΑΕΥ. «Ο ρυθμιστής αποφάσισε», είπε, «ότι δεν χρειάζεται ο αγωγός αυτός αν δεν γίνει το FSRU. Διαφορετικά θα χτίσουμε ένα έργο 150 εκατ. ευρώ, το οποίο θα πληρώσουν οι Ελληνες καταναλωτές χωρίς λόγο».
Η Motor Oil στη διαβούλευση της ΡΑΑΕΥ προτείνει η τελική επενδυτική απόφαση της Διώρυγας Gas να μην αποτελεί προαπαιτούμενο για την υλοποίηση του αγωγού, καθώς και τη μεταφορά της ημερομηνίας ένταξής του στο σύστημα το 2025 αντί του 2027 προκειμένου να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη εμπορική λειτουργία του FSRU. Η κατασκευή του αγωγού Πάτημα – Λιβαδειά με εκτιμώμενο κόστος 140 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τη Motor Oil, διασφαλίζει την αδιάλειπτη λειτουργία του FSRU Διώρυγα Gas, το οποίο θα αποτελέσει το δεύτερο σημείο εισόδου LNG στο νότιο τμήμα της χώρας που συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη ζήτηση, συμβάλλοντας στην ασφάλεια εφοδιασμού στην περίπτωση συμφόρησης της Ρεβυθούσας ή και στην περίπτωση διακοπής τροφοδοσίας φυσικού αερίου μέσω αγωγών, όπως ο TurkStream. Αυτές οι μόνιμες λύσεις, σύμφωνα με τη Motor Oil, κοστίζουν λιγότερο συγκριτικά με τις προσωρινές, όπως η πλωτή μονάδα αποθήκευσης στη Ρεβυθούσα, το κόστος της οποίας για ένα έτος εκτιμάται στα 80 εκατ. ευρώ, και την αποθήκευση φυσικού αερίου σε γειτονικές χώρες.
*Από kathimerini.gr