Μεταψυχροπολεμικά, οι ΗΠΑ επικράτησαν πλήρως και προώθησαν διφορούμενες αντιλήψεις περί “ανθρωπίνων δικαιωμάτων” και “δημοκρατίας”. Εάν ένα κράτος δεν υιοθετεί αυτές τις αντιλήψεις, τότε η ηγεμονία έχει το δικαίωμα αλλά και την ευθύνη να επέμβει! Αυτή είναι η περίφημη ρητορική του “Κήπου και της Ζούγκλας” που επικαλέσθηκε ο επίτροπος της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ. Οι πολιτισμένοι ανήκουν στον “κήπο” και είναι δικαίωμα και καθήκον τους να επεμβαίνουν στη “ζούγκλα” των υπανάπτυκτων. Είναι μια ρητορική που έχει τις ρίζες της στην αποικιοκρατία.
Ο ΝΑΤΟϊκός επεκτατισμός υπήρξε ένα σημαντικό συστατικό της αμερικανικής ηγεμονίας, η εδραίωση της οποίας αποτελούσε το θεμέλιο για μια νεοφιλελεύθερη δημοκρατική ειρήνη, όπως τη φαντάζονταν οι ελίτ της Ουάσιγκτον. Οι ΗΠΑ είναι το κέντρο εξουσίας που ηγείται της συλλογικής Δύσης. Η παγκόσμια τάξη είναι κάτι για το οποίο υπάρχει συναίνεση: όλοι (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ) τονίζουν την ανάγκη τήρησης της “διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες.” Βέβαια, η βασική επιδίωξή τους είναι η εξασφάλιση του “στρατηγικού πλεονεκτήματος” που σιγουρεύει την επιτυχία των στόχων τους σε μια αντιπαράθεση, έχοντας προηγουμένως επηρεάσει προς όφελός τους την δυναμική της αντιπαράθεσης και μεγιστοποιήσει τα πλεονεκτήματά τους σε όλα τα επίπεδα.
(η συνέχεια στο slpress.gr)
*Ο Γιώργος Χριστάκος πήρε πτυχίο από το Μετσόβειο Πολυτεχνείο και διδακτορικό από το Harvard University των ΗΠΑ. Διετέλεσε καθηγητής στα πανεπιστήμια University of North Carolina-Chapel Hill στη (Σχολή Δημόσιας Υγείας), στο Zhejiang University της Κίνας (Σχολή Ωκεανοεπιστημών) και στον San Diego State University-California (Τμήμα Γεωγραφίας της Υγείας).