Η αποτυχία της Ουκρανικής στρατηγικής του ΝΑΤΟ κι οι έριδες του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκυ με τους στρατηγούς του, η έλλειψη χρημάτων και όπλων του Ουκρανικού στρατού κι οι πολιτικές εξελίξεις στις ΗΠΑ, όπου ο υποψήφιος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ σαρώνει στις προκριματικές εκλογές των Ρεπουμπλικάνων αλλά δηλώνει αντίθετος με τον πόλεμο της Ουκρανίας, σκιάζουν την επιτυχή έκβαση του. Σε λιγότερο από ένα έτος ο πόλεμος αυτός θα έχει λήξει, επί ζημία του ΝΑΤΟ…
Οι κυβερνώντες την Γερμανία πολιτικοί έχουν πάρει το μήνυμα αλλά εμμένουν στην συνέχιση του Ουκρανικού πολέμου, ενάντια στα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανικής βιομηχανίας που θέλει φθηνές ενεργειακές πρώτες ύλες όπως το Ρωσικό φυσικό αέριο. Το φιάσκο των Γερμανών στρατηγών, που πρότειναν την μεταφορά αντιαεροπορικών πυραύλων ΤΑΟΥΡΟΥΣ στην Ουκρανία αλλά τους (κρυφ)άκουσαν στην Μόσχα, δείχνει ότι δεν υπάρχουν στεγανά στο ΝΑΤΟ.
Η παραπληροφόρηση, γι’ αποσκίρτηση της Τρανσνίστριας από Μολδαβία απέτυχε και μόνη έμεινε η Γερμανίδα πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα βαν ντερ Λάϊεν ν’ αγωνίζεται για επανεκλογή, που όμως θα σκοντάψει στο Ευρωκοινοβούλιο.
Κι ενώ όλα πάνε από κακού εις χειρότερον, με τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ στην ανατολική Ευρώπη, ευρέθη ο ημέτερος πρωθυπουργός να πραγματοποιεί ένα μυστικό ταξίδι στην Οδησσό, που προφανώς είχαν πληροφορηθεί οι Ρωσικές μυστικές υπηρεσίες.
Πέραν ότι εξέθεσε εαυτόν εις ένα περιττόν κίνδυνο, με ελάχιστα πολιτικά οφέλη για την πλειοψηφία των Ελλήνων ψηφοφόρων που εμφανίζονται αντίθετοι στον πόλεμο της Ουκρανίας, επί τη βάσει προσφάτου σφυγμομετρήσεως, ο ΚΜ κατεχωρίσθη αμετακλήτως μεταξύ των εχθρών της Ρωσίας - χώρας μεγάλης, οικονομικά ισχυρής και φίλα προσκείμενης προς την Τουρκία.
Τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα όμως της Ελλάδος υπαγορεύουν άλλως: Είναι διαφορετικό να είσαι υπέρ της εδαφικής ακεραιότητος της Ουκρανία κι άλλο να προκαλείς την εχθρότητα της Ρωσίας. Ο Ελληνισμός θα την χρειασθεί για το Κυπριακό, δεδομένου ότι η Ρωσία είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Μέχρι τούδε, ο Κυρ. Μητσοτάκης (ΚΜ) είχε ταχθεί με την ορθή πλευρά της ιστορίας σε πολλά ζητήματα όπως την Αμερικανική πολιτική στη Νοτιανατολική Μεσόγειο, ουδετερότητα στην διελκυστίνδα Τραμπ- Μπάιντεν και σταθερή υποστήριξη του Ισραήλ απέναντι στην επίθεση των Χαμάς -Χετζμπολάχ.
Τελευταίως όμως η πολιτική του ΚΜ με τον ΄Εντυ Ράμα απέτυχε στην υπόθεση Μπελέρη, η «φιλική» του Σκοπιανή κυβέρνηση κατέρρευσε και η συμφωνία «ηπίων σχέσεων» με τον Ερντογάν καρκινοβατεί. Μήπως η καλή του τύχη τον εγκατέλειψε;