Όμως εάν μελετήσουμε προσεκτικά την δομή του παγκόσμιου ενεργειακού ισοζυγίου, την εξαιρετικά αργή διαφοροποίηση του τα τελευταία 50 και κάτι χρόνια, και το τρόπο που εξελίσσονται και λειτουργούν οι ενεργειακές αγορές διεθνώς θα δούμε ότι ο στόχος για ενεργειακή μετάβαση μέσα από την αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων και μάλιστα μέσα σε διάστημα 25 ετών αποτελεί σκέτη φαντασίωση.
Στην δε Ευρώπη της πανάκριβης ενέργειας (δύο με τρεις φορές ποιο υψηλές τιμές καυσίμων σε σχέση με τις ΗΠΑ) κυριαρχούν τα ευχολόγια των πράσινων πολιτικών, οι υψηλές επιδοτήσεις στις ΑΠΕ και οι ακόμα υψηλότεροι φόροι στις εκπομπές CO2, ένας πραγματικά ολέθριος συνδυασμός που οδηγεί τάχιστα και με μαθηματική ακρίβεια την ΕΕ σε απώλεια ανταγωνιστικότητας και τελικά σε οικονομικό αδιέξοδο.
Όπου τον λογαριασμό πολύ σύντομα θα κληθούν να πληρώσουν οι ίδιοι οι καταναλωτές. Μικρή πρόγευση της επερχόμενης οικονομικής λαίλαπας στο όνομα της περίφημης ενεργειακής μετάβασης την δοκιμάσαμε πολύ πρόσφατα την περίοδο 2021-2023 όταν οι τιμές αερίου και ηλεκτρισμού εκτοξεύθηκαν και χρειάστηκαν σχεδόν $ 1 τρισεκ. κρατικές επιδοτήσεις σε όλη την ΕΕ προκειμένου να αποφευχθεί μεγάλης κλίμακας κοινωνική αναταραχή.
Για αυτό θα συμφωνήσουμε απόλυτα με όσα δήλωσε πρόσφατα ο διευθύνων Σύμβουλος της μεγαλύτερης ενεργειακής εταιρείας του κόσμου της Saudi Aramco, ο Αμίν Νάσσερ, όπου μιλώντας στο ετήσιο συνέδριο CERA Week στο Χιουστον του Τέξας, μεταξύ άλλων είπε, «η ενεργειακή μετάβαση αποτυγχάνει και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να εγκαταλείψουν τη «φαντασίωση» της σταδιακής κατάργησης του πετρελαίου και του φυσικού αερίου». Όπως συνέχισε ο Νάσσερ «χρειάζεται επειγόντως μια επαναφορά της στρατηγικής μετάβασης και η πρότασή μου είναι η εξής: Θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τη φαντασίωση της σταδιακής κατάργησης του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και, αντίθετα, να επενδύσουμε σε αυτά αντανακλώντας επαρκώς ρεαλιστικές υποθέσεις ζήτησης».
Υπενθυμίζεται ότι ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ), που εδρεύει στο Παρίσι, προέβλεψε πέρυσι ότι η μέγιστη ζήτηση πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα θα φτάσει το 2030. Αντίθετα, ο Νάσσερ είπε ότι η ζήτηση είναι απίθανο να κορυφωθεί σύντομα, πόσω μάλλον μέχρι εκείνη τη χρονιά. Μάλιστα, επισήμανε ότι ο IEA επικεντρώνεται στη ζήτηση στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, ενώ θα έπρεπε να εστιάσει και στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Ο CEO της Saudi Aramco τόνισε, εξάλλου, ότι οι ΑΠΕ δεν μπόρεσαν να εκτοπίσουν τους υδρογονάνθρακες σε μεγάλη κλίμακα, παρά το γεγονός ότι ο κόσμος επένδυσε σε αυτές πάνω από 9,5 τρισ., δολάρια τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Η αιολική και η ηλιακή ενέργεια εισφέρουν σήμερα λιγότερο από το 4% της παγκόσμιας ενέργειας, ενώ η συνολική διείσδυση των ηλεκτρικών οχημάτων είναι μικρότερη από το 3%, όπως ανέφερε. Εν τω μεταξύ, το μερίδιο των υδρογονανθράκων στο παγκόσμιο ενεργειακό μείγμα έχει μειωθεί ελάχιστα τον 21ο αιώνα από 83% σε 80%, πρόσθεσε ο Νάσσερ. Η παγκόσμια ζήτηση έχει αυξηθεί κατά 100 εκατομμύρια βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου ημερησίως κατά την ίδια περίοδο και θα φτάσει σε υψηλό όλων των εποχών φέτος, εκτίμησε ο επικεφαλής της Σαουδικής πετρελαϊκής.