Για όσους ασχολούνται με την αμερικανική πολιτική, η Καλιφόρνια και το Τέξας αποτελούν τα δύο άκρα του φάσματος: Η Καλιφόρνια θεωρείται το πιο κρίσιμο προπύργιο των Δημοκρατικών, με την πολιτεία να λειτουργεί συχνά ως το πεδίο δοκιμής των πιο προοδευτικών πολιτικών 

μεταρρυθμίσεων. Το Τέξας θεωρείται το απόλυτο άβατο των Ρεπουμπλικάνων, με την πολιτεία να υιοθετεί ορισμένους από τους πιο συντηρητικούς νόμους που έχουν καταγραφεί στις ΗΠΑ μετά τη δεκαετία του ’60.

Μάλιστα, για όσους έχουν εντονότερες περιβαλλοντικές ευαισθησίες, το Τέξας δεν είναι απλώς μία ακόμα πολιτεία που αρνείται να λάβει μέτρα έναντι της κλιματικής αλλαγής, αλλά το επίκεντρο της σύγχρονης βιομηχανίας υδρογονανθράκων στη Βόρεια Αμερική. Το γεγονός, λοιπόν, ότι το Τέξας έχει πλέον ξεπεράσει την παραγόμενη ισχύ ΑΠΕ της Καλιφόρνια είναι σίγουρα αξιοσημείωτο.

Πιο συγκεκριμένα, το Τέξας διαθέτει 23,6 GW εγκατεστημένης ισχύος σε ηλιακές μονάδες, ενώ η Καλιφόρνια 21,2 GW. Η διαφορά μπορεί να μην φαίνεται τόσο δραματική από μόνη της, αλλά καθίσταται πολύ πιο εντυπωσιακή αν αναλογιστεί κανείς τον ρυθμό εγκατάστασης των δύο πολιτειών: Το 2019, η Καλιφόρνια προηγείτο με 13GW εγκατεστημένης ισχύος φωτοβολταϊκών, ενώ το Τέξας είχε μόλις 2GW! Με άλλα λόγια, μέσα σε μία πενταετία, η Καλιφόρνια σχεδόν διπλασίασε τις ηλιακές της μονάδες, ενώ το Τέξας τις δεκαπλασίασε. Πέραν αυτού, το Τέξας κατάφερε για πρώτη φορά να παραγάγει περισσότερη ενέργεια από τον ήλιο σε σχέση με τα ορυκτά καύσιμα, αγγίζοντας τα 19,1GW και κατακτώντας την πρώτη θέση σε ομοσπονδιακό επίπεδο σύμφωνα με τις ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ.

Η εξέλιξη αυτή δεν αποτελεί κάποια συνομωσία των προοδευτικών ελίτ, όπως ενδεχομένως θα ήθελαν να πιστεύουν ορισμένοι πιο συντηρητικοί πολίτες. Αντιθέτως, αποτελεί μία σαφέστατη νίκη της αγοράς έναντι της πολιτικής: Ο πιο κρίσιμος παίκτης για την ταχύτατη ανάπτυξη της ηλιακής ενέργειας στο Τέξας είναι οι αγροτικές κοινότητες της πολιτείας που μέχρι πρόσφατα βρίσκονταν στο οικονομικό περιθώριο. Η εγκατάσταση ΑΠΕ προσφέρει μία νέα ευκαιρία ανάπτυξης σε αυτές τις υποβαθμισμένες περιοχές, οι οποίες είχαν να αποκομίσουν τα οφέλη κάποιων μεγάλων επενδύσεων εδώ και δεκαετίες. Σύμφωνα με αναλυτές, αυτές οι μικρές αγροτικές κοινότητες θα προσελκύσουν περισσότερο από το 60% των δεκάδων δισ. που θα επενδυθούν στο Τέξας για την ανάπτυξη ΑΠΕ και συστημάτων αποθήκευσης.

Η αλλαγή αυτή έχει ήδη πολιτικά αποτελέσματα. Μία σειρά νέων νομοθετικών πρωτοβουλιών που θα δυσχέραιναν την εγκατάσταση ηλιακών και αιολικών μονάδων δεν έφτασαν ποτέ στην ολομέλεια του πολιτειακού κοινοβουλίου. Από την άλλη πλευρά, η ιδιαίτερα έντονη laissez-faire νοοτροπία των Τεξανών όσον αφορά στις ιδιωτικές επενδύσεις έχει καταστήσει ιδιαίτερα εύκολη την ανάπτυξη και διασύνδεση νέων ΑΠΕ. Χαρακτηριστικά, οι διαδικασίες εγκατάστασης νέων μονάδων στο Τέξας απαιτούν τον μισό χρόνο σε σχέση με τις υπόλοιπες ΗΠΑ, κάτι που έχει οδηγήσει ακόμη και τις ομοσπονδιακές ρυθμιστικές αρχές να βλέπουν τη συγκεκριμένη πολιτεία ως παράδειγμα.

Μολονότι κανείς δεν περιμένει ότι το Τέξας θα γίνει ξαφνικά “μπλε”, δηλαδή Δημοκρατικό, η συγκεκριμένη περίπτωση αναδεικνύει την έλλειψη πραγματικών επιχειρημάτων που κυριαρχεί στην πολιτικοποίηση της πράσινης μετάβασης. Η ενέργεια που παράγεται από ΑΠΕ είναι πιο φθηνή και οι επενδύσεις σε ΑΠΕ αποφέρουν οικονομικά οφέλη στις τοπικές κοινωνίες. Ακόμα κι αν το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής— που είναι έτσι κι αλλιώς ασύμφορη για τις εθνικές και τοπικές οικονομίες— τεθεί στο περιθώριο, η λογική της αγοράς είναι σαφώς υπέρ των ΑΠΕ. Ενδεχομένως, η περίπτωση του Τέξας μπορεί να λειτουργήσει ως παράδειγμα για τους Ευρωπαίους υπερσυντηρητικούς, οι οποίοι συνεχίζουν να υιοθετούν μία ρητορική κατά της πράσινης μετάβασης προκειμένου να διαφοροποιηθούν από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις στις επερχόμενες Ευρωεκλογές.