Δεν λέω…Κι εμείς από το energia.gr για αυτά γράφαμε, μόνο που εμείς είμαστε απλοί δημοσιογράφοι και καθήκον μας είναι να μεταφέρουμε - κατά κανόνα - την είδηση.
Ενίοτε, μπορεί όμως τα πράγματα να ξεφύγουν, τόσο για τους «άλλους», όσο και για «εμάς»!
Αναρωτιόμαστε: Πέρυσι, δεν είχε καύσωνα; Δεν υπήρχε το στοιχείο της υψηλής εποχικής ζήτησης που επικαλούνται όλοι; Δεν ήταν πιο ακριβό το φυσικό αέριο στο ΤΤF, και δεν ήταν πιο χαμηλό το ποσοστό διείσδυσης της συνολικής παραγωγής από ΑΠΕ ως προς την εγχώρια ζήτηση φορτίου;
Δεν είναι υψηλή –στην πραγματικότητα από τις πιο υψηλές για να μην πούμε, η καλύτερη στην Ευρώπη- η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ; Μόνο το α΄εξάμηνο του έτους που διανύουμε, σύμφωνα με τον ΑΔΜΗΕ, η ενέργεια που παρήχθη από αιολικά, φωτοβολταϊκά και υδροηλεκτρικά κάλυψε το 58,1 % της ηλεκτροπαραγωγής!
Και το αναφέρουμε αυτό επειδή μας (ξανά) είπαν ότι όσο περισσότερες ΑΠΕ βάζουμε στο σύστημα, τόσο φθηνότερη θα είναι η ενέργεια που θα πληρώνουμε.
Αμ δε!
Τί έχει τελικά αυτή η έρμη πράσινη ενέργεια και “ψοφάει;” Εννοούμε, γιατί δεν "ρίχνει" τις τιμές και γιατί, αφού εξηγούνται όλα σε επίπεδο όρων και συγκυριών αγοράς, αποφασίζουν στην κυβέρνηση να ασχοληθούν με το θέμα;
Εκτός αυτού, είμαστε υποχρεωμένοι να θίξουμε και το ζήτημα της ας, το γράψουμε ευγενικά, “παρακίνησης” των καταναλωτών να αγοράσουν κίτρινα τιμολόγια ηλεκτρισμού επειδή είναι τάχα μου πιο συμφέροντα…
Δεν είναι άλλωστε οι ίδιοι οι οποίοι σήμερα προπαγανδίζουν –επειδή περί αυτού πρόκειται- για την ανάγκη να στραφούμε στα «φθηνά» κίτρινα, που μας εξηγούσαν στην αρχή του έτους, ότι το εν λόγω χρώμα τιμολογίου είναι εκείνο στο οποίο η τιμή του ηλεκτρισμού συνδέεται ευθέως με τις διακυμάνσεις στην χονδρική ηλεκτρικής ενέργειας;
Αν το δούμε από την πλευρά των εταιρειών, καταλαβαίνουμε ότι παίζουν παιχνίδια marketing και προσπαθούν να κερδίσουν μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας – αν και αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφεθούν ανεξέλεγκτες να παίζουν εμπορικά παιχνίδια και να κερδοσκοπούν σε βάρος του ανίσχυρου καταναλωτή…
Επειδή περί αυτού πρόκειται όταν βλέπει κανείς τις αποκλίσεις μεταξύ υψηλότερης και χαμηλότερης τιμής στο ρεύμα. Πώς αλλιώς να εξηγήσει ότι καταγράφονται, το τελευταίο χρονικό διάσημα, κορυφώσεις που παίζουν μεταξύ 500-700 ευρώ/MWh και οι οποίες “δικαιολογούνται” από την υψηλή εποχική ζήτηση;
Η ΡΑΑΕΥ φιλοτιμήθηκε να εξετάσει το “φαινόμενο” και στο Μαξίμου και το ΥΠΕΝ ακολουθούν, κατά πως φαίνεται, κατά πόδας. Ακούγεται δε ότι στην οδό Μεσογείων σκέφτονται να στραφούν στον «θείο με τις λύσεις» -λέγε με Κομισιόν- και να ζητήσουν εκ νέου την άδεια να επαναφέρουν το μέτρο της έκτακτης φορολόγησης των υπερκερδών των ηλεκτροπαραγωγών (ΔΕΗ, Protergia, Elpedison και ΗΡΩΝ) τουλάχιστον για την περίοδο του θέρους, για να αναχαιτίσουν την προσπάθεια μετακύλισης του κόστους που προκύπτει στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις.
Όπως θα ενθυμείστε και εσείς την τελευταία φορά που είχαν φορολογηθεί τα υπερκέρδη τους ήταν κατά τη διάρκεια της ενεργειακής κρίσης, το 2022. Τότε, ο στόχος ήταν τα κέρδη που είχαν παραχθεί στο διάστημα μεταξύ Οκτωβρίου 2021 – Ιουνίου 2022, με τον έκτακτο φόρο να ανέρχεται στα 373,55 εκατ. ευρώ.
Ο «πέλεκυς» στους κερδοσκοπούντες παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας, όπως και το «τσεκούρι» στα κέρδη των διυλιστηρίων είναι οι ανεδαφικές απαντήσεις της πολιτικής τάξης, συνολικά, μπροστά στην ανεπάρκεια και στην αδυναμία της να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα –για να χρησιμοποιήσουμε και εμείς κανένα κλισέ- και να εφαρμόσει αποτελεσματικά θεσμικά μέτρα προστασίας αφενός του ανταγωνισμού και αφετέρου των καταναλωτών.