Κατά τη διάρκεια του περασμένου Σαββατοκύριακου, 20-21 Ιουλίου, ο υπουργός Ενέργειας της Αλγερίας Μοχάμεντ Αρκάμπ ανακοίνωσε το «ιστορικό έργο», όπως το χαρακτήρισε, κατά τη διάρκεια επίσκεψης σε εγκαταστάσεις της Sonelgaz, της κρατικής εταιρείας ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου.
Την Κυριακή, ο Arkab αποκάλυψε ότι η Sonatrach, η κρατική εταιρεία υδρογονανθράκων, και η Sonelgaz ετοιμάζονται να υπογράψουν συμβάσεις για την κατασκευή ενός υποθαλάσσιου καλωδίου που θα συνδέει την Αλγερία με την Ευρώπη. Το καλώδιο αυτό θα επιτρέψει στην Αλγερία να εξάγει ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο και καθαρή ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από σταθμούς εναλλακτικής ενέργειας, ιδίως ηλιακούς. «Γίνονται προετοιμασίες για την υπογραφή των συμβάσεων, μετά την οποία θα ξεκινήσει η κατασκευή της γραμμής», δήλωσε ο Arkab, χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. Ο Αλγερινός υπουργός δεν διευκρίνισε αν η χρηματοδότηση για το έργο αυτό έχει εξασφαλιστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή άλλες πηγές.
Το 2022 ξεκίνησαν οι συζητήσεις για τον αγωγό μεταξύ Αλγερίας και Ρώμης, καθώς η Ιταλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες αναζητούσαν εναλλακτικές λύσεις για τις ρωσικές ενεργειακές προμήθειες μετά τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας. Εκείνη την εποχή, το αλγερινό Υπουργείο Ενέργειας σημείωσε ότι η Sonatrach είχε συζητήσει με το ιταλικό Υπουργείο Ενέργειας Transition τις δυνατότητες δρομο λόγησης ενός υποθαλάσσιου καλωδίου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Το καλώδιο θα συνέδεε τις ανατολικές ακτές της Αλγερίας με το ιταλικό νησί της Σαρδηνίας. Σύμφωνα με το αλγερινό σχέδιο, το έργο θα ξεκινήσει από την περιοχή Shafiya στην ανατολική παράκτια επαρχία El Tarf. Θα διασχίζει τη Μεσόγειο Θάλασσα προς τη Σαρδηνία, με αρχική ετήσια ικανότητα μεταφοράς που εκτιμάται σε 2.000 μεγαβάτ.
Το κύριο επιχείρημα της Αλγερίας ήταν προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεδομένης της αυξανόμενης ανάγκης της Ευρώπης για ενέργεια μετά την έναρξη του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί να χρηματοδοτεί στρατηγικά έργα, όπως τα ενεργειακά, εκτός της ευρωπαϊκής ηπείρου, εφόσον περιλαμβάνονται στον κατάλογο έργων κοινού ενδιαφέροντος για τις χώρες της ΕΕ. Τον Απρίλιο, ο υπουργός Εξωτερικών της Αλγερίας Ahmed Attaf αποκάλυψε ότι ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες ζήτησαν από την Αλγερία να αυξήσει την προμήθεια φυσικού αερίου στην ήπειρο εν μέσω της συνεχιζόμενης παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης που επιδεινώθηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη Γάζα.
Το νέο αυτό έργο έρχεται σε μια εποχή που η Αλγερία αντιμετωπίζει σημαντικό πλεόνασμα στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, που υπερβαίνει τα 6.000 μεγαβάτ ημερησίως. Το πλεόνασμα αυτό οφείλεται στους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με φυσικό αέριο, με την παραγωγή της Αλγερίας να φτάνει τα 137 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα το 2023. Η Sonatrach στοχεύει να το αυξήσει στα 200 δισεκατομμύρια μέχρι το 2027. Δεδομένου ότι η πλούσια σε φυσικό αέριο χώρα έκλεισε τον αγωγό Μαγκρέμπ-Ευρώπη (GME) το 2021 λόγω της διαμάχης της με το γειτονικό Μαρόκο, το Αλγέρι έχει αναζητήσει άλλες ενεργειακές συμφωνίες που δεν απαιτούν συνεργασία με το Ραμπάτ.
Σημειώνουμε ότι η Αλγερία έχει ήδη αναδειχθεί ως ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής αερίου αγωγών στην Ευρώπη, μετά τη Νορβηγία, γεγονός που υπογραμμίζεται από την πρόσφατη συμφωνία για την προμήθεια αερίου στη γερμανική VNG. Η χώρα παραμένει ο κορυφαίος προμηθευτής φυσικού αερίου της Ισπανίας και της Ιταλίας.
Παρά τις προκλήσεις , όπως οι ανεπαρκείς επενδύσεις, η Αλγερία έχει θέσει σε κίνηση ένα σχέδιο ύψους 42 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την ενλισχυση της παρουσίας και του ρόλου της στην παγκόσμια αγορά ενέργειας. Η Sonatrach ηγείται αυτού του drive καθώς ενεργοποιεί ολοένα και περισσότερα νέα κοιτάσματα φυσικού αερίου και επεκτείνει τις υποδομές της προκειμένου να είναι σε θέση να ικανοποιήσει την αύξηση της παραγωγικής ικανότητάς της.
Η Αλγερία περιορίζει επίσης την εγχώρια κατανάλωση πετρελαίου και φυσικού αερίου, ιδίως στη θερμική ηλεκτροπαραγωγή, για να μεγιστοποιήσει αυτό το εξαγωγικό δυναμικό που διαθέτει. Η πολιτική αυτή ευθυγραμμίζεται με τα σχέδια της κυβέρνησης να αυξήσει τις επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, παρά το γεγονός ότι οι καθαρές πηγές ενέργειας παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτες έως τώρα.