Τα τρία επικρατέστερα σενάρια για τον πόλεμο της Ουκρανίας – ποιοι επιδιώκουν την γενίκευση του για να δεσμεύσουν τον νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ στην σύρραξη – Γιατί επιλέγουν μια μικρότερη σε παγκόσμια επιρροή Δύση αλλά ομογενοποιημένη αξιακά και στρατιωτικά – ο δυτικός άνθρωπος εγκατέλειψε την δημιουργία και επενδύει στην αυτοαναίρεση και την καταστροφή του

Είναι αμφίβολο μέχρι στιγμής εάν το εκλογικό σώμα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής έχει αντιληφθεί πόσο γιγαντιαίο είναι το διακύβευμα των προσεχών προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου. Οι ψηφοφόροι της υπερδύναμης δεν θα αποφασίσουν μόνο για το μέλλον της χώρας τους και των παιδιών τους με κριτήρια αμιγώς εσωτερικά αλλά στην πραγματικότητα με την ψήφο τους θα δώσουν ώθηση (ή θα αποτρέψουν ) εξελίξεις καταλυτικών διαστάσεων για το μέλλον του πλανήτη. Στο σκληρό κατεστημένο της υπερδύναμης αλλά και ευρωπαϊκών χωρών έχουν εγκατασταθεί εδώ και καιρό αρτηριοσκληρωτικές δυνάμεις φανατικών οι οποίες εξαρτούν το μέλλον και της Δύσης αλλά και των υφιστάμενων μηχανισμών εξουσίας που παράγουν τις αποφάσεις από την γενίκευση του πολέμου της Ουκρανίας σε ολόκληρο τον πλανήτη με αιχμή . Δευτερευόντως και της Μέσης Ανατολής.

Η Δύση φαίνεται αποφασισμένη να προχωρήσει σε επιλογές αδιανόητες που διασφαλίζουν την επιρροή της ως μπλοκ αξιακά , μιντιακά , ακαδημαϊκά , πολιτισμικά και στρατιωτικά και την ομογενοποιούν στο ένα τρίτο του πλανήτη, απαρνούμενοι σκοπίμως την απήχηση της στον υπόλοιπο κόσμο. Ο οποίος πλέον διχάζεται. Αυτή είναι η νέα οριοθέτηση.Κορυφαίοι αναλυτές οι οποίοι παρατηρούν τον ακήρυχτο πόλεμο Δύσης Ανατολής, τις καταστροφές στις υποδομές πολλών κρατών όπως τα συστήματα ασφαλείας των υπολογιστών, οι οπτικές ίνες, τα σιδηροδρομικά δίκτυα, τα λιμάνια, οι αγωγοί φυσικού αερίου, οι αερομαχίες Ρώσσων, Κινέζων και Αμερικανών πάνω από τα κοιτάσματα της Αλάσκας , εκτιμούν ότι τρία είναι τα βασικότερα σενάρια για την τροπή που θα λάβει στο μέλλον ο πόλεμος στην Ουκρανία. Το πρώτο είναι η μεταφορά του σε ρωσικό έδαφος με συνέπεια την γενίκευση του καθώς ο Πούτιν θα αναγκαστεί να κάνει χρήση Πυρηνικών όπλων. Όχι βαρέων πυρηνικών όπλων αλλά πυρηνικών όπλων. Ήδη ο ρώσος ηγέτης διαβλέποντές την διάθεση των δυνάμεων του σκότους στη Δύση να εισβάλλουν στην Ρωσσία διά αντιπροσώπων άρχισε να μεταφέρει κρίσιμες υποδομές για την λειτουργία της χώρας του μακριά από τη Μόσχα. Για πρώτη φορά μετά το 1941 . Ενώ οι Γερμανοί καιρό τώρα συγκεντρώνουν τρόφιμα και φτιάχνουν καταφύγια.

Το δεύτερο σενάριο είναι η εξαγωγή και διάχυση του πολέμου σε χώρες γύρω από την Ρωσία με επικρατέστερες τις βαλκανικές χώρες. Μολδαβία, Υπερδνειστερία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Σερβία, Κοσσυφοπέδιο. Αυτό είναι ένα σενάριο που αφορά και για μας. Από το γεγονός ότι στην τελευταία σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον ζητήθηκε από τις χώρες μέλη να καταστρώσουν πολεμικά σχέδια εμπλοκής τους για την πιθανότητα εφαρμογής του άρθρου 5 του καταστατικού της συμμαχίας που προβλέπει ότι αν μια συμμαχική χώρα δεχτεί επίθεση εμπλέκονται σε αυτήν όλες οι χώρες γίνεται αντιληπτό πόσο εφιαλτικό μπορεί να γίνει υπό προϋποθέσεις στο μέλλον. Αυτό το σενάριο είναι εφιαλτικό για την πατρίδα μας όχι μόνο γιατί τα Βαλκάνια είναι η γειτονιά μας, όχι μόνο γιατί θα γίνουμε δέκτης ενός μεγάλου προσφυγικού ρεύματος αλλά και γιατί με τις βάσεις των ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη και στην Κρήτη θα εμπλακούμε ευθέως τον πόλεμο. Και θα καταστούμε μοιραία εχθρικοί στόχοι.

Το τρίτο σενάριο που ίσως είναι το καλύτερο παραπέμπει στο μεγάλο συμβιβασμό της Δύσης με τον Πούτιν στην Ουκρανία και στην αποδοχή το νέου εδαφικού status qvo , της Κριμαίας περιλαμβανομένης, που θα επικυρώσει τον ακρωτηριασμό της Ουκρανίας. Αλλά θα έχει ως αποτέλεσμα την λήξη του πολέμου και την δραστική μείωση της τιμής των καυσίμων. Ήδη οι αγορές προετοιμάζονται για το σενάριο συνεκμετάλλευσης Αμερικής Ρωσίας των κοιτασμάτων της Αλάσκας σε περίπτωση εκλογής του Τραμπ και γι’ αυτό αυτή την περίοδο η τιμή του πετρελαίου πέφτει.

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα στην Αμερική η εκλογή της υποψηφίας των Δημοκρατικών Καμάλα Χάρις ευνοεί το πρώτο και το δεύτερο σενάριο. Την γενίκευση ή την διάχυση του πολέμου. Αυτό εξυπηρετεί την κολοσσιαία μου συμφερόντων στρατιωτική βιομηχανία των Ηνωμένων Πολιτειών που είναι οι χρηματοδότες της αλλά και το ίδιο το Δημοκρατικό Κόμμα .Διότι το συσπειρώνει ο παλαιάς κοπής αντικομμουνισμός του Ψυχρού Πολέμου . Η εκλογή του ιδιόρρυθμου παρεκκλίνοντος , κατά καιρούς , Donald Τραμπ εξυπηρετεί το δεύτερο σενάριο. Το σενάριο της αποκλιμάκωσης. Και τούτο διότι ο δισεκατομμυριούχος θέλει να κάνει διακρατικές μπίζνες και όχι πόλεμο.

Το ερώτημα είναι τι απ’ όλα αυτά θα συμβεί. Ήδη στο μεταβατικό στάδιο από την εκλογή του νέου προέδρου και μέχρι της ανάληψης των καθηκόντων του με το νέον έτος οι κατεστημένες δυνάμεις εργάζονται προβοκατόρικα για να τον δεσμεύσουν όποιος κι αν είναι αυτός , ακόμα και ο Τραμπ , στη σύρραξη. Για να τον εγκλωβίσουν στον γενικευμένο πόλεμο. Για να διασφαλίσουν τα κέρδη τους. Γιατί η ειρήνη δεν είναι κερδοφόρος. Ο πυροβολισμός του και η αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του ήταν ένα μήνυμα για να προσαρμοστεί στο σύστημα εφόσον επέζησε.Αυτό όμως , αν συμβεί , θα είναι καταστροφικό για τον πλανήτη. Ο πρόεδρος Μπους Τζούνιορ βάσισε την κυριαρχία του στην διάκριση που έκανε μεταξύ των δυνάμεων του καλού και των δυνάμεων του κακού η οποία ήταν εξαιρετικά πειστική μετά την εντεκάτη Σεπτεμβρίου 2001 . Όλα τα σημάδια όμως δείχνουν ότι ο άξονας του κακού έχει μετακομίσει και στη Δύση. Δεν ενδιαφέρεται για την ευημερία των πολιτών της αλλά για την ευημερία των εκλεκτών του συστήματος της . Δεν τον νοιάζει για το αν οι πολίτες , ιδιαίτερα της Ευρώπης, θα αγκομαχάνε για τα προσεχή χρόνια πληρώνοντας φόρους για τους εξοπλισμούς, χρήματα από το υστέρημά τους για την αποπληρωμή των λογαριασμών ενέργειας και για το φουλάρισμα το ρεζερβουάρ των αυτοκινήτων τους.Δεν δίνει ¨μία ¨για το αν εξοντώνονται χιλιάδες υγιείς επιχειρήσεις από το δυσβάστακτο ενεργειακό κόστος . Δεν παραδέχεται ότι έχασε την πρώτη φάση του πολέμου και ότι οι περίφημες δυτικές κυρώσεις απέτυχαν γιατί οδήγησαν στην ευημερία της ρωσικής οικονομίας αντί της συρρίκνωσης και της καταστροφής της. Αντί της πτώσεως του Πούτιν. Οι άνθρωποι θέλουν να συνεχίσουν πεισματικά τον πόλεμο κόντρα σε κάθε λογική. Ιδού γιατί :

Το ιδεολόγημα τους αφορά μια μικρότερη αλλά ενιαία , εδαφικά οριοθετημένη και πολιτισμικά ( woke ατζέντα ) ομογενοποιημένη Δύση της παρακμής η οποία θα κερδίσει χρόνο με την γενίκευση του πολέμου για να καθυστερήσει την ήττα της. Τα αποτελέσματα μιας τέτοιας πολιτικής θα είναι ολέθρια. Να γιατί οι προσεχείς προεδρικές εκλογές στην Αμερική αφορούν ευθέως πλέον τους πολίτες και στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο και στην Αθήνα και στο Βελιγράδι και στο Βουκουρέστι και στο Κινσινάου και στο Παρίσι και στην Λευκωσία. Διότι οι δυνάμεις του κακού με την ασφάλεια του ατλαντικού που μεσολαβεί μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης θέλουν όπως έκαναν και με την οικονομική κρίση του 2008 να μετακομίσουν το πρόβλημα από την ήπειρο τους στη δική μας. Πάγια τακτική τους και επιτυχημένη όσο η Ευρώπη διοικείται από δουλοπρεπείς και εκβιαζόμενες ηγεσίες , όπως ο Μακρόν , ο καγκελάριος Σόλτς, η υπουργός εξωτερικών του Μπέρμποκ , η Ούρσουλα, και όχι από ανεξάρτητες ηγεσίες.

Σ’αυτές τις περιπτώσεις αυτό που συνηθίζω να λέω είναι ….ας προσευχηθούμε να επικρατήσουν όχι στην Αμερική μόνον αλλά στον κόσμο όλο οι δυνάμεις του καλού. Διαφορετικά αν συμβεί το αντίθετο οδηγούμαστε πλησίστιοι προς την Αποκάλυψη. Αργά ή γρήγορα οι πατέρες μας θα δικαιωθούν. Ο δυτικός άνθρωπος έχει καιρό τώρα εγκαταλείψει την δημιουργία ως project και σχεδιάζει επιμελώς είτε το καταλαβαίνει είτε όχι , την προσωπική του αναίρεση και την καταστροφή του.

(από την εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")