Η Κίνα θεωρείται πλέον ο πρωτοπόρος στους τομείς που σχετίζονται με την πράσινη οικονομία, έχοντας αναγκάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ να αναλάβουν πρωτοβουλίες ώστε να κλείσουν την ψαλίδα μεταξύ τους. Όμως οι πολιτικές αυτές κινδυνεύουν να εκτροχιάσουν τις προσπάθειες για την πράσινη μετάβαση, εκτοξεύοντας τις τιμές και αποθαρρύνοντας τους επενδυτές.
Το πιο πρόσφατο σημείο τριβής είναι η ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας. Αρκετές εταιρείες που κατασκευάζουν αιολικά έργα στην Ευρώπη στρέφονται σταδιακά προς τους κινέζους παραγωγούς των υλικών υποδομών όπως οι ανεμογεννήτριες. Οι λόγοι είναι προβλέψιμοι: Οι κινέζοι παραγωγοί μπορούν να προσφέρουν φθηνότερο εξοπλισμό και συχνά μεγαλύτερες ποσότητες σε λιγότερο χρόνο. Παρόλο που επί του παρόντος οι κινεζικές εταιρείες κατέχουν μόλις το 1,1% της αγοράς ανεμογεννητριών στην Ευρώπη, οι ευρωπαίοι κατασκευαστές αγωνιούν για το μέλλον του κλάδου τους.
Το μερίδιο των κατασκευαστών ανεμογεννητριών στην ευρωπαϊκή αγορά ανά χώρα και εταιρεία. Πηγή: Financial Times.
Η WindEurope, το σχετικό λόμπι της ευρωπαϊκής αιολικής βιομηχανίας έχει ήδη κρούσει των κώδωνα του κινδύνου. Και αρκετοί ευρωπαίοι αξιωματούχοι φαίνονται να ακούν αυτό το κάλεσμα. Τον Απρίλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησε μία νέα έρευνα κατά των κινέζων κατασκευαστών ανεμογεννητριών, εξετάζοντας κατά πόσο εκμεταλλεύονται τις κρατικές επιδοτήσεις από την Κίνα ώστε να ρίχνουν τις τιμές στην Ευρώπη. Η κίνηση ακολουθεί το πρότυπο της αντίστοιχης έρευνας για τα ηλεκτρικά οχήματα, η οποία κατέληξε με την επιβολή βαρύτατων δασμών προς τα κινεζικά EVs που εισάγονται στην Ευρώπη. Η Κίνα αντέδρασε ξεκινώντας τη δική της έρευνα σχετικά με το κατά πόσο η ΕΕ παραβαίνει τους εμπορικούς κανονισμούς ερευνώντας τις κινεζικές επιχειρήσεις στον τομέα των ΑΠΕ.
Με τις πολιτικές εντάσεις να κλιμακώνονται, ορισμένοι ανησυχούν για τις επιπτώσεις στην ανάπτυξη των ΑΠΕ στην Ευρώπη. Καθώς οι αναλυτές προτρέπουν τις πολιτικές ηγεσίες σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον να επιταχύνουν τους ρυθμούς της πράσινης μετάβασης αν επιθυμούν να υλοποιήσουν τους στόχους τους για το 2030, η συμβολή των κινέζων κατασκευαστών μπορεί να αποδειχθεί κομβικής σημασίας. Καλώς ή κακώς, οι κινέζοι έχουν καταφέρει να παράγουν πολλά και φθηνά υλικά που είναι απαραίτητα για τις ΑΠΕ. Όπως αποδείχθηκε στην περίπτωση των φωτοβολταϊκών, οι φθηνές τιμές ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις αλλά και τους πολίτες να επενδύσουν σε δικές τους μονάδες, ενισχύοντας την ταχύτητα της απανθρακοποίησης.
Ένας δυνητικός αποκλεισμός των κινέζων κατασκευαστών από την ευρωπαϊκή αγορά όχι απλώς θα οδηγούσε σε αύξηση των τιμών— δυσχεραίνοντας τις ήδη ασθμαίνουσες επενδύσεις που σηκώνουν τα βάρη των υψηλών επιτοκίων δανεισμού και των συνεχώς αυξανόμενων ασφαλίστρων— αλλά και σε καθυστερήσεις. Σε μία συγκυρία όπου τα έργα ΑΠΕ πρέπει να κινηθούν με ταχύτερους ρυθμούς, το πολιτικό “φρένο” από τις Βρυξέλλες θα προκαλούσε περαιτέρω προβλήματα. Κάποιοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ήδη το δίλημμα. Η πράσινη μετάβαση μπορεί να έχει μόνο δύο από τα τρία χαρακτηριστικά: γρήγορη, εγχώρια, ή φθηνή. Στην περίπτωση της απανθρακοποίησης, η Ευρώπη δεν μπορεί να έχει και «την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο».