πυρπολείται η Ρόδος. Η τελική λύσις του προβλήματος θα είναι όταν καούν όλα τα δάση της Ελλάδος. Αλλά τότε θα ανακύψουν άλλα προβλήματα όπως η έλλειψις ποσίμου ύδατος, οι διαβρώσεις των εδαφών και οι εισαγωγές ηλεκτρικού ρεύματος από το εξωτερικό.
Ήδη, το εμπορικό… ανισοζύγιο ξεπέρασε τα 17 δισ. ευρώ το πρώτο επτάμηνο του τρέχοντος έτους και οδηγεί ευθέως, αν συνεχισθεί ,στην επανάληψη της χρηματοπιστωτικής κρίσεως και της ελεύσεως του αλήστου μνήμης ΓΙΟΥΡΩΓΚΡΟΥΠ στην Αθήνα και πάλιν.
Η διάσωση των περιαστικών δασών ξεκινάει από την πρόληψη. Ποτέ δασική πυρκαγιά δεν αντιμετωπίζεται μετά από δέκα λεπτά αφ’ ης βέβηλος χείρ την βάζει, χρησιμοποιώντας τα «Ζίππο» της , όπως πρόσφατα ο ανώνυμος «80ντούτης» για τα ΜΜΕ.
Πρόληψη σημαίνει φύλαξη των δασών. Όταν υπήρχαν οι ρητινοσυλλέκτες και η εγχωρία παραγωγή τερεβινελαίου, τα δάση είχαν αμίσθους αλλ’ αποτελεσματικούς φύλακες.
Τους κατήργησε όμως η ένταξη μας στην «ηνωμένη» Ευρώπη , μαζί με τόσα άλλα (καπνοπαραγωγούς , ψαράδες, φθηνό ηλεκτρικό κλπ.κλπ).
Τώρα πιά, η φύλαξη της Αττικής ανατίθεται στην καταστολή. Όπως στο Ισραήλ, όταν ο Στρατός ανέλαβε την προστασία των δασών από την Ιντιφάντα των Παλαιστινίων στην Ιερουσαλήμ, έτσι κι εδώ πρέπει να γίνει: Με στρατιωτικές ενέδρες μέσα στα δάση κι άλση κατά των υπόπτων εμπρηστών, με άμεσες συλλήψεις και διαπόμπευση των υπαιτίων εκ δόλου ή βλακείας.
Μόνον έτσι θα τρομοκρατηθούν οι ψυχοπαθείς και οι έμμισθοι πυρπολητές, να σταματήσουν το εμπρηστικό τους έργο.
Παράλληλα, πρέπει να σταματήσει η αύξηση του πληθυσμού της Αττικής από την πίεση στέγης της οποίας προκύπτει η συνεχής οικοπεδοποίηση της δημοσίας γης, δηλ. των δασών.
Αυτό ίσως είναι πιο δύσκολο από τις ενέδρες του Στρατού γιατί υπάρχουν τα κατεστημένα συμφέροντα των εργολάβων ακόμα και μέσα στην κυβέρνηση-ονόματα δεν λέγομε, μην μπλέξουμε με την δικαιοσύνη.
Η μετεπαναστατική Αθήνα το 1832 είχε δεν είχε δέκα χιλιάδες κατοίκους. Σήμερα, πάνω από πέντε εκατομμύρια, μαζί με τους λαθρομετανάστες και τους Τούρκους επισκέπτες …των «12 νήσων», που ταξιδεύουν ελεύθεροι σ’ όλη την επικράτεια.
Αν η πληθυσμιακή πίεση της «τουριστικής …βιομηχανίας» (Κεφαλογιάννη) δεν περιορισθεί στην Αττική -πώς; με numerus clausus αφίξεων επισκεπτών, δεν θα σωθεί ούτε η Ακρόπολις.
Η Ελλάδα δεν αντέχει 30 εκατομμύρια τουρίστες. Η πίεση που ασκούν επί των διαθεσίμων πόρων είναι ένα έμμεσο αίτιο των δασικών πυρκαγιών που αδυνατεί να εννοήσει ο «πορφυρογέννητος ολωλός» , κατά Τζήμερον. Σε τελική ανάλυση, όλα τα προβλήματα είναι πολιτικά.