Άσχημα είναι που το βουλώνουμε και δεν ξεστομίζουμε εκείνα τα "μισθοί Βουλγαρίας...” από τότε που καταλάβαμε ότι οι δικοί μας μισθοί φτώχειας δεν σώζονται ούτε για τα διακεκριμένα (λόγω πτυχίων και μεταπτυχιακών) γκαρσόνια της Ευρώπης, που είμαστε και θα μείνουμε;
Για δείτε τι μας λένε οι ειδήσεις; Ότι κάπου 40 ευρώ λιγότερα ξοδεύουν οι τουρίστες μας στη φετινή τουριστική περίοδο. Τα λένε, με παράδειγμα τον Ιούνιο 2024, τα στατιστικά στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος για το ταξιδιωτικό ισοζύγιο πληρωμών.
"Δεν έφερε εκείνα τα έσοδα που μας έδωσε αν όχι ο προ της επιδημίας τουρισμός αλλά και τα μέσα έσοδα που ήλθαν προ 2-3 ετών που ο τουρισμός ήταν και ποιοτικός και αποδοτικός...” επιβεβαιώνει και η αγορά και προβλέπει "φτήνια” στην κίνηση από εδώ και στο εξής. Γιατί η Ελλάδα (λέει) μάλλον περνάει στις χώρες που μπορείς να ξοδέψεις τις τουριστικές μέρες με όσα σου αρέσει...
Πήραμε σαν αφορμή το θέμα αυτό θέλοντας να δοθεί προσοχή και σε εκείνα τα επίσημα στοιχεία που δείχνουν τελικά ότι είναι άλλο πράγμα ο διπλασιασμός της τουριστικής κίνησης και άλλο πράγμα τα έσοδα από την κίνηση αυτή.
Είναι άλλο πράγμα ειδικά για τη δική μας οικονομία, η οποία (όπως τα καταφέραμε) έτσι και χαθεί τουριστικά θα έχουμε να τραβιόμαστε και κοινωνικά και εργασιακά και στα όσα ονειρευόμαστε... για την ανάκαμψη (με τα λεφτά της Ε.Ε. από τα ΕΣΠΑ και από το Ταμείο Ανάκαμψης βεβαίως...). Άλλα λεφτά βεβαίως και δεν υπάρχουν, όπως θα μας πει σε ένα δίμηνο και ο προϋπολογισμός του 2025.
Πήραμε σαν αφορμή το θέμα ότι οι τουρίστες του διπλού φετινού τουρισμού ξόδεψαν τον μήνα 40 ευρώ λιγότερα από εκείνα του 2023 και πολύ λιγότερα από το 2021-22, καθώς στην επικαιρότητα ήλθαν (παράλληλα) ξανά άλλα 100 βιομηχανικά κουφάρια, λόγω επαναληπτικών πλειστηριασμών.
Κουφάρια σημερινά μεν αλλά της 50χρονης ιστορίας της βιομηχανίας της χώρας, σε κλάδους όμως που ακόμη συντηρούν (τόσο καλά όσο δεν φαντάζεσαι...) γείτονές μας στην Ανατολική Ευρώπη. Και ενώ εμείς δεν περάσαμε (ούτε επενδυτικά…) ακόμη σε καινοτομία ή σύγχρονη βιομηχανική τεχνολογία.
Μια ματιά στη Βουλγαρία (που την ξέραμε μόνο για τους μισθούς...) στην Τσεχία, στη Σερβία, στη Ρουμανία, στην Ουγγαρία και στην Πολωνία θα μας κάνει να καταλάβουμε ότι οι χώρες αυτές ούτε κυνήγησαν να κλείσουν (φορολογικά και με χίλιους άλλους τρόπους όπως στο Ελλαδισταν) ούτε εγκατέλειψαν τη βιομηχανία τους, όταν οι πετρελαϊκές κρίσεις έφεραν τις γνωστές δυσκολίες στον ανταγωνισμό εντός και εκτός Ε.Ε.
Πήραμε τέλος σαν αφορμή το θέμα ότι οι τουρίστες του διπλού φετινού τουρισμού ξόδεψαν τον μήνα 40 ευρώ λιγότερα από εκείνα του 2023 και πολύ λιγότερα από το 2021-22 καθώς την επικαιρότητα ήλθαν και οι 700.000 ακόμη ισχυρές μεσαίες και μικρές βιοτεχνίες μας (από τις πάνω από 800.000 που διαθέτουμε) που τις μετράμε μόνο όταν θέλουμε να μιλήσουμε για απασχόληση και αμοιβές. Τις ξεχνάμε όμως (γιατί αυτό έχει πολιτικό κόστος...) όταν προβάλλουν ανάγκες που προκάλεσαν οι δύο ενεργειακές κρίσεις και περιμένουν την τρίτη, που δεν θα αργήσει...
Πηγή: Capital.gr