Πρόκειται περί του παλαιού διλήμματος του Όττο φον Μπίσμαρκ: «Κανόνια ή βούτυρο», φρεσκαρισμένη κάπως, αν και στις προτάσεις υπάρχει η ενοποίηση της Ευρωπαϊκής βιομηχανίας όπλων και των εταιριών κινητής τηλεφωνίας.
Βέβαια, η έκθεση ομιλεί για ενθάρρυνση της «ψηφιοποίησης», ενίσχυση της «καθαρής ενεργείας» (δι’ ό,τι σημαίνει αυτός ο παραπλανητικός όρος που παραβιάζει την Εντροπία) κι αύξηση των «αμυντικών δαπανών», ώστε η Ευρώπη να απεξαρτηθεί από την Αμερικανική επικυριαρχία (ΣΣ: δύο φορές εις ισαρίθμους παγκοσμίους πολέμους, η ελευθερία της Ευρώπης διεσώθη με Αμερικανική επέμβαση).
Μιας όμως που ο «σούπερ» Ντράγκι κολύμπησε σε ανιστόρητα νερά, έθεσε και το Γαλλογερμανικό αίτημα καταργήσεως της ομοφωνίας στις αποφάσεις της ΕΕ και υιοθεσίας της «ειδικής πλειοψηφίας». Δηλ. της καταργήσεως της εθνικής κυριαρχίας των υπολοίπων 25 χωρών – μελών της ΕΕ. Αυτό δεν βοηθάει την ανταγωνιστικότητα.
Αλλ’ θεωρούμενος ως σωτήρας του ευρώ το 2015, δια της μεταφοράς του κόστους της διασώσεως εις βάρος τού Ελληνικού λαού, με το ακραίο πρόγραμμα λιτότητας των μνημονίων του παρατύπουΕυρωγκρούπ, ο«σούπερ» Ντράγκι λησμόνησε ότι μετά την καταστρεπτική για την ανταγωνιστικότητα της «ηνωμένης» Ευρώπης, καθιέρωση του ευρώ, δηλ. «ενός μεγέθους (οικονομικής πολιτικής) ταιριάζει σ’ όλους» , έπρεπε να έχουν γίνει δύο ακόμη συνεπή βήματα: η ενοποίηση των ευρω-κεφαλαιαγορών και το ενιαίο ευρω-χρέος.
Που βεβαίως δεν έγιναν ποτέ απ’ την αντίδραση των Γάλλων και Γερμανών. Ακόμη και τα επιτόκια διαφέρουν στις χώρες της Ευρωζώνης, όπου άλλες έχουν θετικά κι άλλες αρνητικά επιτόκια, λόγω του καλπάζοντος πληθωρισμού του κ. Σκέρτσου.
Σήμερα, η ΕΚΤ θυμήθηκε να μειώσει τα επιτόκια απ’ το 3,5% και ν’ αφήσει την ισοτιμία του ευρώ να κατρακυλήσει στο 1:1 προς το δολάριον, όταν η κάμψη των εξαγωγών της Γερμανίας επέφερε κρίση στην αυτοκινητοβιομηχανία κι η Φόλκς-βάγκεν ανέτρεψε την κοινωνική συμφωνία της δια βίου απασχολήσεως εργαζομένων, οι οποίοι παράγουν προϊόντα που δεν ζητούνται στις σημερινές τιμές των διεθνώς.
Η ανταγωνιστικότητα των Ευρωπαϊκών χωρών θα ανακτηθεί όταν αυτές επιβάλλουν δασμούς «αντιντάπινγκ» στα Κινεζικά προϊόντα, ελέγξουν τα καρτέλ και μονοπώλια κι επανέλθουν στα εθνικά τους νομίσματα, εφαρμόζοντας αντικυκλική πολιτική επιτοκίων και πιστώσεων, όπως ο Ιερώνυμος Πάουελ , διοικητής του ΦΕΝΤ.
Τότε θα επανακάμψουν κι οι επενδύσεις σε υποδομές και δεξιότητες, που έχασε η «ηνωμένη» Ευρώπη μετά το 2002, λόγω της επιδοματικής πολιτικής που είναι η μόνη που ξέρει ο Κυριάκος.
Δύο τομείς όμως αξίζουν της προσοχής της Κομμισίον: Η σύντηξις πυρήνων υδρογόνου και τα Quantamechanics.
(*) Ο «σούπερ» Ντράγκι επέβαλε την χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ όταν το 2019 εξεδηλώθη η Πανδημία του Κινεζοϊού και η φράου Μέρκελ, ως καλή νοικοκυρά κι όχι καγκελάριος της Γερμανίας, επέβαλε τον εγκλεισμό της ευρωοικονομίας, που υιοθέτησε ασκέπτως κι ο ιδικός μας πρωθυπουργός, μ’ αποτέλεσμα την απώλεια Ελληνικού εισοδήματος δύο ετών, ενώ αντιθέτως η αδέσμευτη Τουρκία του Ερντογάν απεγειώθη αναπτυξιακώς, χωρίς περισσοτέρους θανάτους απ’ ό,τι αναλογικώς η Ελλάδα.