ο οποίος αγωνιούσε για το καλό της Πατρίδας. Στον Άνθρωπο ο οποίος είχε πείσμα και σταθερότητα στις απόψεις του. Στον Επιστήμονα, ο οποίος πήγε την επιστήμη μπροστά. Στον επιστήμονα, ο οποίος είχε άποψη, την έλεγε δυνατά και δεν φοβόταν.
Ο Αντώνης Φώσκολος έζησε από πρώτο χέρι όλη την ιστορία για την προσπάθεια αξιοποίησης των ελληνικών υδρογονανθράκων. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Αντώνης Φώσκολος επέστρεψε στην Ελλάδα το 1985 από τον Καναδά με πρόσκληση του Ανδρέα Παπανδρέου για να βοηθήσει στην αξιοποίηση των ελληνικών υδρογονανθράκων. Έτσι ξεκίνησε η ίδρυση της Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων (ΜΗΧΟΠ) στο Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά.
Στα πρώτα χρόνια που ήρθε στα Χανιά τον βοήθησε ο αείμνηστος τότε Υπουργός Παιδείας Αντώνης Τρίτσης, ώστε να αποδοθεί η πρώην Γαλλική Σχολή Καλογραιών της Χαλέπας (ένα καταπληκτικά όμορφο νεοκλασικό κτίριο των Χανίων) στους ΜΗΧΟΠ και να ξεκινήσει η λειτουργία της νέας Πολυτεχνικής Σχολής. Κάτι ακόμη που πολλοί δεν γνωρίζουν: ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε βοηθήσει τον Αντώνη Φώσκολο να βάλει υποψηφιότητα για την Ακαδημία Αθηνών.
Όπως αντιλαμβανόμαστε, η αξία του ήταν αναγνωρισμένη από όλο το πολιτικό φάσμα. Μπορεί οι Ανδρέας Παπανδρέου και Κωνσταντίνος Μητσοτάκης να ήταν μισητοί πολιτικοί εχθροί, αλλά σε ένα πράγμα συμφωνούσαν: στην εγνωσμένη αξία του Αντώνη Φώσκολου. Σήμερα, δυστυχώς, η τοξικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν ορισμένοι ακόμη και την απώλεια ενός μεγάλου επιστήμονα αποδεικνύει ότι υπάρχουν συμφέροντα, τα οποία δημιουργούν σκόπιμα οπαδισμό.
Ο Αντώνης Φώσκολος έβλεπε μπροστά. Πολύ μπροστά. Είχε μυαλό ξυράφι. Μέχρι τα 94 του! Μακάρι να φτάσουμε και εμείς σε αυτήν την ηλικία και το μυαλό μας να δουλεύει έτσι! Του έλεγες μία άποψη και το μυαλό του, το οποίο έτρεχε με χίλια, έπαιρνε κατευθείαν στροφές και ξεκινούσε να σου αναλύει με ιστορικά παραδείγματα τις εξελίξεις. Είχε την ικανότητα να αντιλαμβάνεται τη ροή των εξελίξεων και να σχηματίζει αντίληψη για το πώς θα είναι τα πράγματα στο μέλλον. Είχε τρομερή ικανότητα να βλέπει πίσω από την κουρτίνα. Ειδικά τη γεωπολιτική κουρτίνα των ορυκτών πόρων. Ήταν γνώστης της Ιστορίας. Είχε και Όραμα. Όραμα για την Πατρίδα.
Ο Αντώνης Φώσκολος άφησε τεράστια παρακαταθήκη για την Πατρίδα μας. Άφησε σπόρο, ο οποίος δεν θα πάει χαμένος. Θα αξιοποιηθεί. Σαράντα χρόνια περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει με τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες. Η αλήθεια είναι πως έχουμε προχωρήσει, αλλά αν κάτι αποδεικνύεται είναι ότι το θέμα “υδρογονάνθρακες” υφίσταται, είναι πραγματικότητα. Κάποιοι δεν το έχουν βγάλει από το μυαλό τους όταν το συζητούσαν πριν τέσσερις δεκαετίες. Δεν απομένει παρά να φανεί τι θα αποφασίσει η πολιτική ηγεσία της χώρας.
Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα αποτιμήσουν απολύτως θετικά την συμβολή του Αντώνη Φώσκολου στην προσπάθεια ανάταξης της Πατρίδας μας. Το λιγότερο που μπορεί να κάνει η επίσημη Ελληνική Πολιτεία είναι να τιμήσει τη μνήμη αυτού του Μεγάλου Έλληνα.
*Ο Σωτήρης Καμενόπουλος είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου από τη Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης. Οι τομείς του ερευνητικού του ενδιαφέροντος είναι η βιώσιμη αξιοποίηση των ορυκτών πόρων, η γεωπολιτική και η διαχείριση κινδύνων.
(από slpress.gr)