Η δεξιά (Χριστιανική Ένωση) ευρέθη στην …αποδρομή (12,1%) κι ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Στόλτζ διεσώθη πολιτικώς από μία Πύρρειο νίκη του τοπικού κόμματος ( 31,1%) ανεπαισθήτως πάνω από την πατριωτική «Εναλλαγή δια την Γερμανία» που θέλει να διώξει τους οικονομικούς μετανάστες απ’ την πατρίδα.
Το νέο πρόσωπο της αριστερής παράταξης, η Ζάρα Βάγκενκνεχτ (13,1%) δείχνει ότι ο πατριωτισμός είναι σανίδα σωτηρίας και για τους «διεθνιστές».
Τέλος αλλ’ όχι άνευ σημασίας, η οικονομία προδιαγράφει το αποτέλεσμα των ομοσπονδιακών εκλογών το 2025: Εάν δεν ανακάμψει, με φθηνή ενέργεια (Ρωσικό φυσικό αέριο και πυρηνική) και στροφή στην Τεχνητή Νοημοσύνη, το μέλλον της Γερμανικής βιομηχανίας είναι προδιαγεγραμμένο από τον Αμερικανικό, Κινεζικό και Ινδικό ανταγωνισμό. Το ευρώ έπαυσε να ευνοεί την Γερμανία.
Στην εξωτερική πολιτική, η κρίσιμη στιγμή πλησιάζει για τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκυ, η μεταπολεμική φιλανθρωπία, ως εξιλαστήριο μέσον των Γερμανών (Ισραήλ) τελείωσε κι ήλθεν ο καιρός να παύσουν να εθελοτυφλούν. Ο αναπόφευκτος επανεξοπλισμός της Γερμανίας είναι η παράπλευρη απώλεια του Πουτινικού πολέμου στην Ουκρανία, μετά την ένταξη της Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.
Στα δικά μας τώρα. Η φθορά της κυβερνήσεως Κυρ. Μητσοτάκη είναι αναπότρεπτος εάν δεν αλλάξει οικονομική πολιτική, με έλεγχο της ακρίβειας των καρτέλ, των παρόχων ηλεκτρισμού, εισαγωγών, μεταφορών, Υγείας και φαρμακευτικής δαπάνης. Η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και η προείσπραξης φόρου εισοδήματος θα ανακουφίσει συνταξιούχους και μικρομεσαίους.
Αλλ’ αυτό σημαίνει απόλυση της γιάφκας του μεγάρου Μαξίμου κι εθνική εξωτερική πολιτική που ξεκινάει με την κατάργηση του Τουρκικού …πρακτορείου της Κομοτηνής, που παρ’ ολίγον να είχε καταφέρει ο μακαρίτης πρόεδρος της δημοκρατίας Στεφανόπουλος εάν δεν αντιδρούσε το Φανάρι.