της Ελλάδος επ' αυτών απορρέουν κυριαρχικά δικαιώματα για τις πέριξ θαλάσσιες και εναέριες ζώνες, πέρα από την αιγιαλίτιδα ζώνη των έξη (που θα μπορούσε να είναι 12) μιλίων και τον εθνικό εναέριο χώρο των 10 μιλίων.
Εξ ίσου σημαντικός και ο λόγος της παρουσίας της πολιτικής ηγεσίας στο κέντρο του Αιγαίου. Η άσκησις ανακαταλήψεως μικρονησίδος υπό την επωνυμία «Ιάσων-Ποσειδών». Η δεύτερη που διεξάγεται κατά το τρέχον έτος. Το ελληνικό στρατιωτικό δόγμα, καθορίζεται από το θεσμικό κείμενο της Πολιτικής Εθνικής Αμύνης (ΠΕΑ) ως «αμυντικό-αποτρεπτικό». Και η αποτροπή επιτυγχάνεται δια τριών στοιχείων. Δια των δηλώσεων της πολιτικής και της στρατιωτικής ηγεσίας, δια των οποίων επιδεικνύεται η αποφασιστικότης της χώρας να κάνει χρήση της στρατιωτικής ισχύος που διαθέτει προκειμένου να υπερασπισθεί την εθνική της κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Δια των στρατιωτικών παρελάσεων στις οποίες γίνεται επίδειξις της ρώμης του Έθνους και της αποφασιστικότητος συσσώμου του λαού (κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτό προαιρέτως…) να μετέχει στην εθνική προσπάθεια.
Δια των ασκήσεων στις οποίες δοκιμάζονται τα σχέδια, τα οπλικά συστήματα και οι τακτικές, ενώ γίνεται και αξιολόγησις της εκπαιδεύσεως, της προετοιμασίας και της ετοιμότητος των Ενόπλων Δυνάμεων. Κατά τούτο οι στρατιωτικές ασκήσεις έχουν αξία πολυεπίπεδη. Αποκαλύπτουν όμως ταυτοχρόνως και το γενικώτερο προσανατολισμό της στρατιωτικής στρατηγικής της χώρας. Κατά τούτο όμως οι ασκήσεις τις οποίες διεξάγουν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεικνύουν μια κατάσταση μάλλον ανησυχητική. Ναι μεν δείχνουν ότι υπάρχει προετοιμασία, προκειμένου να ανταποκριθούν στο αμυντικό σκέλος που προβλέπει η ΠΕΑ, δεν βλέπουμε όμως να γίνονται ασκήσεις που θα υπηρετούσαν το σκέλος της αποτροπής. Το οποίο είναι και το πλέον σημαντικό, διότι εάν φθάσουμε στην ανάγκη να αμυνόμεθα, τότε έχουμε αποτύχει ως προς την αποτροπή. Ο αντίπαλος δεν έχει αποθαρρυνθεί από του να μας επιτεθεί και τούτο σημαίνει ότι έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων επί του πεδίου και εμείς έχουμε υποχρεωθεί να αντιδρούμε στις δικές του ενέργειες με περιορισμένη δυνατότητα αναλήψεως πρωτοβουλίας που θα ανέτρεπε τα δεδομένα. Υπάρχει όμως ένα ακόμη στοιχείο το οποίο δεικνύει ότι 30 περίπου χρόνια μετά τα Ίμια εξακολουθούμε να μην έχουμε ξεπεράσει το σύνδρομο που δημιούργησε η εθνική ήττα εκείνων των ημερών. Είναι εκ των ων ουκ άνευ να διατηρούμε τις κατάλληλες δυνάμεις και να δοκιμάζουμε τις τακτικές ανακαταλήψεως νήσων και νησίδων. Δεν μπορούμε όμως να περιοριζόμαστε μόνον σε αυτές. Ο κύριος προσανατολισμός μας πρέπει να είναι να δείχνουμε τοις πράγμασι στον αντίπαλο πόσο βαρύ θα είναι το κόστος του, δε περίπτωση που θα αποτολμήσει την παραμικρή αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας. Όταν ο αείμνηστος στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος σχεδίασε τις ασκήσεις «Πυρπολητής» που έχουν μετεξελιχθεί στις σημερινές «Ιάσων-Ποσειδών» δεν είχε στο μυαλό του μόνον τις επιχειρήσεις ανακαταλήψεως. Αλλά καθώς δεν θα ήταν σκόπιμο να επεκταθούμε περαιτέρω στο προκείμενο, θα αρκεσθούμε να υπενθυμίσουμε ότι η Αεροπορία του Ισραήλ, πέταγε μέχρι το Γιβραλτάρ, προκειμένου να δείξει στο Ιράν ότι έχει δυνατότητες να φθάσει μέχρι την Τεχεράνη και πέραν αυτής και να μην αφήσει τίποτε όρθιο.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις, δεν είναι απλώς «αμυντικό εργαλείο». Είναι εργαλείο προβολής ισχύος. Αν η εκάστοτε πολιτική ηγεσία δεν τις βλέπει έτσι, έχει αποστερήσει τον εαυτό της από ένα πολύ σημαντικό εργαλείο ασκήσεως πολιτικής. Και θα συνιστούσαμε εν προκειμένω να ακολουθήσουν την τακτική του Ερντογάν ( ο οποίος αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα προς ανάλυσιν) αλλά θα μπορούσαμε να δούμε υπό κλίμακα την πολιτική των Αμερικανών, η οποία είναι πραγματικά αποτρεπτική (αν και όχι αμυντική) σε παγκόσμιο επίπεδο.
Όταν θεωρούμε ότι ο αντίπαλος μπορεί να καταλάβει μερικές νησίδες που αποτελούν δικό μας κυρίαρχο έδαφος, αποδεχόμαστε ότι έχει το δόγμα, την δυνατότητα και την τακτική που του επιτρέπει να χρησιμοποιήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις του σωστά και να κάνει προβολή ισχύος. Εμείς έχουμε ανάλογες δυνατότητες; Και αν έχουμε γιατί δεν τις επιδεικνύουμε; Διότι αν τις αποκρύπτουμε ουδόλως συμβάλλουμε στην αποτροπή.