Χάρη στις σχιστολιθικές εξορύξεις, η Πενσυλβάνια αποτελεί μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες παραγωγούς ορυκτών καυσίμων. Ως εκ τούτου, η έντονη παρουσία της βιομηχανίας υδρογονανθράκων στην περιοχή μπορεί να στοιχίσει την Προεδρία για την Κάμαλα Χάρις.
Η Χάρις δεν είναι η πρώτη πολιτικός που αλλάζει θέση για ένα μείζον ζήτημα, ειδικά ούσα υποψήφια για το ανώτατο αξίωμα των ΗΠΑ. Ορισμένοι, μάλιστα, υποστηρίζουν πως το γεγονός ότι είναι διατεθειμένη να αλλάξει γνώμη δείχνει ότι είναι μία υπεύθυνη ηγέτης. Σε κάθε περίπτωση, έχοντας πλέον λάβει το χρίσμα των Δημοκρατικών, η Χάρις δήλωσε πως αναθεώρησε την προηγούμενη στάση της και πλέον δεν είναι κατά του fracking. Η μεταστροφή αυτή είναι μάλλον δικαιολογημένη αν αναλογιστεί κανείς πως οι ΗΠΑ έγιναν ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου και φυσικού αερίου σε διεθνές επίπεδο κατά τη διακυβέρνηση Μπάϊντεν- Χάρις, γεγονός που οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στις σχιστολιθικές εξορύξεις. Εξίσου σημαντικά, οι ΗΠΑ αξιοποίησαν τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν κατά της Ρωσίας μετά το 2022, κατέχοντας πλέον και τη θέση του μεγαλύτερου εξαγωγέα φυσικού αερίου.
Εντούτοις, παρά την απερίφραστη στήριξη της Χάρις προς τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων— η οποία απογοήτευσε αρκετούς από τους παλιότερους υποστηρικτές της που ήλπιζαν σε μία ακόμα πιο φιλική-προς-το-κλίμα Προεδρία— δεν έχει πείσει τους ανθρώπους που ζουν από τη βιομηχανία fracking στην Πενσυλβάνια. Η Πενσυλβάνια περιλαμβάνεται στις πολιτείες-κλειδιά για αρκετές δεκαετίες, επομένως υπό κανονικές συνθήκες οι διαφορές μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων υποψηφίων δεν είναι μεγάλες. Όμως αρκετοί κάτοικοι της Πενσυλβάνια που σχετίζονται με τα ορυκτά καύσιμα, από απλούς εργαζόμενους μέχρι τοπικά συμφέροντα, φαίνονται αποφασισμένοι να ψηφίσουν τον Τραμπ τον Νοέμβριο εξαιτίας της διαχρονικής και σαφούς θέσης του υπέρ του fracking. Είναι αξιοσημείωτο ότι ακόμα και ψηφοφόροι που δηλώνουν ότι αντιπαθούν τον Τραμπ ή διαφωνούν με την πλειοψηφία των υπόλοιπων πολιτικών του, θα τον προτιμήσουν έναντι της Χάρις φοβούμενοι μία νέα μεταστροφή της στο ζήτημα των υδρογονανθράκων.
Πέρα από το fracking, η Χάρις πρέπει να επωμιστεί το βάρος και άλλων πολιτικών αποφάσεων του Μπάϊντεν, όπως για παράδειγμα η παύση των αδειοδοτήσεων στις εξαγωγές LNG. Η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί “κόκκινο πανί” για τους αμερικανικούς κολοσσούς υδρογονανθράκων, οι οποίοι δεν έχουν διστάσει να επικρίνουν έντονα τον Πρόεδρο Μπάϊντεν. Ως εκ τούτοι, η εκστρατεία Τραμπ έχει λάβει μεγάλες δωρεές από τα πετρελαϊκά συμφέροντα, χωρίς να υπολογίζονται οι χρηματικές συνεισφορές των μεμονωμένων στελεχών όπως οι CEOs, οι ειδικές επιτροπές κτλ. Αυτό δυσχεραίνει ιδιαίτερα τη Χάρις, η οποία πρέπει να επικρατήσει του Τραμπ με μεγάλη αριθμητική διαφορά σε πραγματικές ψήφους και σε πολιτείες-κλειδιά ώστε να ξεπεράσει τον σκόπελο του εκλεκτορικού κολλεγίου.