Δεν θα μπορούσε να βρεθεί χειροτέρα συγκυρία για τη νέα συνάντηση του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη μετά του Τουρκοκυπρίου ηγέτη Ερσίν Τατάρ, στη Νέα Υόρκη, παρουσία του γενικού γραμματέως του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η διεθνής κατάστασις είναι εξόχως ανώμαλος, με την εισβολή του Ισραηλινού στρατού στον νότιο Λίβανο και τις βολές του Ιράν

με βαλιστικούς πυραύλους κατά του Ισραήλ, σε πολύ μεγαλυτέρα κλίμακα από ό,τι τον περασμένο Απρίλιο.

Έκτοτε και για πρώτη φορά, οι διεθνείς αγορές είναι τόσον ανήσυχες με τις εξελίξεις ώστε να υπάρχουν επιπτώσεις στις τιμές. Το πετρέλαιο «Κρούντ» ανήλθε 3,4% εχθές στα 71 $/β, ο χρυσός στα 2.669 δολάρια ανά ουγγία κι ο άργυρος έκανε σχεδόν νέο ρεκόρ στα 31,5 $/ΟΖ. Το ευρώ υπεχώρησε Ο,63% στα 1,1067 $. κι οι μετοχές στα διεθνή χρηματιστήρια υπεχώρησαν γενικώς.

Εάν τά Ισραηλινά αντίποινα πλήξουν τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του Ιράν,ο κόσμος εξαρτάται από την Σαουδική Αραβία για ν’αποφύγει εκτόξευση των τιμών του πετρελαίου στα ύψη.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγήπ Ερντογάν ισχυρίσθη ότι μετά τον Λίβανο, στόχος των Ισραηλινών είναι η …Ανατολία (!) κι είναι έτοιμος να προστατεύσει την εδαφική κυριαρχία της χώρας του και του Λιβάνου.

Ο νέος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Μάρκ Ρούτε ανέλαβε καθήκοντα κι εδήλωσε μεν ότι «θα αποφύγει την κλιμάκωση του πολέμου της Ουκρανίας», η δέ Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Ανναλένα Μπαίρμποκ θέλει να εφοδιάσει τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκυ με πυραύλους ΤΑΟΥΡΟΥΣ, μακράς ακτίνας δράσεως.΄Οπερ σημαίνει πυρηνική απάντηση από τον Πούτιν, όπως αυτός διετύπωσε το νέο δόγμα του. 

Συνεπώς, οι συζητήσεις στην Νέα Υόρκη για το Κυπριακό σκιάζονται από την διεθνή αναταραχή και την επικυριαρχία του Ερντογάν στα Κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου.

Ο ίδιος δεν ευρίσκεται στα πολύ καλά του. Η διολίσθηση της Τουρκικής λίρας είναι ασταμάτητη κι η ανάμιξη του με τον πόλεμο του Ισραήλ κατά της Χεζμπολάχ δεν αφήνει περιθώρια ν’ ασχοληθεί με το Κυπριακό. Η Τουρκική κοινή γνώμη είναι απροετοίμαστη για οιαδήποτε διευθέτηση με τους… «Χριστιανούς» Κυπρίους, που μάλιστα «συντάσσονται με το Ισραήλ και την Αμερική».

Εν τελική αναλύσει, η κρίση στη Μέση Ανατολή παρουσιάζεται στους Μουσουλμάνους ως μία νέα Σταυροφορία των Δυτικών κατά του Ισλάμ. Η στιγμή δεν είναι κατάλληλη για υποχωρήσεις - ούτε κάν για «συζητήσεις με … Απίστους», όπως βλέπει το Κυπριακό πρόβλημα η Τουρκική κοινή γνώμη.

Αλλ’ εν τοιαύτη περιπτώσει τι νόημα έχει η Τριμερής συνάντησις; Ας αφεθεί για μία καταλληλότερη στιγμή.