Επρόκειτο βέβαια για τα πασίγνωστα πλέον 24 Οργιαστικά ποιήματα στα Λατινικά, που ανευρέθησαν στη Μονή των Βενεδικτίνων του Boyernτο 1803 και τα οποία μελοποίησε - τόσον καλά - ο Κάρλ Όρφ το 1936. (ΣΣ: Μην λησμονούμε ποτέ τον συνθέτη. Αυτός μας έδωσε την χαρά του ακροάματος).
Όμως, η χθεσινή παράσταση είχε και χορό. Συνοδεύθηκε από το μοντέρνο μπαλέτο της Οδησσού, με 11 χορευτές και από χορωδία ανδρών, γυναικών και παίδων που τραγούδησε μαζί με τους αρίστους τρείς σολίστες (μπάσο, τενόρο και υψίφωνο) επί μιάμιση ώρα. Η χορογραφία εφάμιλλη της Ρωσικής παραδόσεως.
Το «παίξιμο» της ορχήστρας της Όπερας της Οδησσού, σε άψογο συντονισμό με τις κινήσεις των χορευτών, παρουσίασε μία μοναδική σκηνική απόδοση των ΚΑΡΜΙΝΑ ΜΠΟΥΑΝΑ - ΦΟΡΤΟΥΝΑ του ΄Ορφ- τουλάχιστον για το Ωδείον Ηρώδου του Αττικού που …«άξιζε τα λεφτά της» (35-120 ευρώ το εισιτήριο!).Οπωσδήποτε!
Το ενδιαφέρον και η ενθουσιώδης συμμετοχή του Αθηναϊκού και ξένου κοινού, στο πλήρες κόσμου Ηρώδειον, έφερε μία ενδιαφέρουσα μεταστροφή της Ελληνικής κοινής γνώμης – όπως συνέβαινε πολλές φορές στο αρχαίο θέατρο, με τις τραγωδίες των μεγάλων θεατρικών συγγραφέων, Σοφοκλή, Αισχύλο και Ευριπίδη.
Μέχρι τούδε , ο Ελληνικός λαός κατηγορείται, απ’ τα δυτικά μέσα ενημερώσεως, σαν αδικαιολογήτως …φιλορώσος και ανεχόμενος την εισβολή του Ρωσικού στρατού στην Ουκρανία. Η χθεσινή αντίδραση του κοινού ήτανμία έκπληξη αν και προκαλεί συνειρμούς της εισβολής του Αττίλα στη Κύπρο το 1974.
Μετά πάροδο μιάς ακόμη τριετίας ενός Ευρωπαϊκού πολέμου (μεταπολεμικώς) φαίνεται ότι η Αθηναϊκή κοινωνία κουράστηκε από την παράλογο διαμάχη δύο αδελφών λαών του Ρωσικου και Ουκρανικού.Η συμπάθεια που εξέφρασε εχθές στο κατάμεστον Ηρώδειον υπέρ της Ουκρανίας θα πρέπει να ξενίσει τον Πούτιν.Τώρα που πάει να κερδίσει τον πόλεμο, χάνει την συμπαράσταση των Ελλήνων - δι’ όσην αξίαν έχει η σημασία της.