Αὐτήν τήν φορά ἡ Τουρκία «χτύπησε» στά ἀνατολικά τῆς Χίου. Κατά παράβασιν παντός ὑπογεγραμμένου καί ἐθιμικοῦ Δικαίου τῆς Θαλάσσης ἀπαιτεῖ νά τῆς ζητήσουμε ἄδεια γιά τήν πόντιση ἠλεκτρικοῦ καλωδίου ἑκατέρωθεν τῶν Οἰνουσσῶν. Ἔτσι ἐννοεῖ ἡ Ἄγκυρα τά «ἤρεμα νερά» καί τήν διευθέτηση τῶν ἑλληνο-τουρκικῶν ζητημάτων. Μέ τήν ἀπόλυτη ἐπιβολή τῶν θέσεών της.
Καί ἐφαρμόζει στήν διπλωματία μιά παλαιά δοκιμασμένη στρατιωτική τακτική. Μόλις διαπιστώσει ὅτι ὁ ἀντίπαλος ὑποχωρεῖ, τόν καταδιώκει κατά πόδας. Ἴσως ἡ ἑλληνική Κυβέρνησις νά ἐβαυκαλίσθη ὅτι ὑποχωρῶντας σέ κάποια σημεῖα θά ἐξησφάλιζε ἕνα καλό κλῖμα γιά τίς ἐπικείμενες συνομιλίες. Ἄν καί ἐξ ἀρχῆς αὐτή ἡ ἀντίληψις δεικνύει ἄγνοια ὡς πρός τήν φύση τῆς χώρας-ἅρπαγος πού ἔχουμε ἀπέναντί μας, τό νά συνεχίζει νά τήν υἱοθετεῖ μετά τά γεγονότα τῆς Κάσου καί μετά τίς τουρκικές ἀντιδράσεις γιά τά θαλάσσια πάρκα εἶναι ἀσυγχώρητο. Φοβούμεθα ὅτι δέν εἶναι ἁπλή ἀφέλεια.
Ἡ Τουρκία θεωρεῖ κάθε ὑποχώρηση ἔνδειξη ἀδυναμίας καί ἐφαλτήριο γιά περαιτέρω διεκδικήσεις. Ὅσο ὑποχωροῦμε, θά ἀπαιτεῖ καί περισσότερα. Μετά τήν Κάσο, ἡ Χίος, μετά ἴσως ἡ Κίναρος πού κεῖται σέ στρατηγικό σημεῖο στήν μέση τοῦ Αἰγαίου καί, τέλος, μπορεῖ νά τούς δοῦμε καί στά ἀνοικτά τῆς Εὐβοίας, ὅπου παλαιότερα ἔφθασαν τά πολεμικά πλοῖα τοῦ τουρκικοῦ Ναυτικοῦ.
Τί θά κάνει τότε ἡ Κυβέρνησις; Θά συνεχίσει νά τυρβάζει γιά σχέσεις καλῆς γειτονίας; Θά τῆς φταίει ὁ κ. Σαμαρᾶς πού καί χθές ἀκόμη κατήγγελλε τήν ἐφεκτική πολιτική της ἔναντι τῆς Τουρκίας;
Θά ὑπεκφεύγει καί τότε ὁ κ. Γεραπετρίτης τῶν ἐρωτήσεων τῶν βουλευτῶν γιά τόν σχεδιασμό του καί τήν ἐμμονή του, ὅτι μπορεῖ τά ἑλληνο-τουρκικά νά ἐπιλυθοῦν μέ ἀπ’ εὐθείας διάλογο;
Ἀλλά πρίν φθάσουμε ἐκεῖ. Τί ἔχει κάνει καί τί σκοπεύει νά κάνει ἡ Κυβέρνησις, γιά νά ἀντιμετωπίσει τήν νέα τουρκική πρόκληση, ἡ ὁποία συνιστᾶ μή ἀναγνώριση τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων τῶν Οἰνουσσῶν, οἱ ὁποῖες καί κατοίκους ἔχουν καί οἰκονομική δραστηριότητα ἔχουν καί σχολή ἀξιωματικῶν Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ ἔχουν. Θά τό ἀφήσει νά περάσει γιά χάρη τῶν «ἤρεμων νερῶν».
Κανονικά θά ἔπρεπε ἤδη νά ἔχει διαταχθεῖ ὁ Στόλος νά ἀρχίσει τήν διεξαγωγή ἀσκήσεων στά βορειοανατολικό Αἰγαῖο μέ δέσμευση περιοχῶν καί ἔκδοση τῶν ἀναλόγων NAVTEX. Ταυτοχρόνως θά ἔπρεπε μέ ρηματική διακοίνωση νά ἀπορριφθοῦν οἱ αἰτιάσεις τῆς Τουρκίας καί νά διαμηνυθεῖ στόν κ. Φιντάν πώς ἄν δέν ἀλλάξει τακτική ἡ χώρα του, δέν εἶναι εὐπρόσδεκτος στήν Ἀθήνα.
Ἀντιλαμβάνεται βεβαίως κανείς ὅτι καμμία ἀπό τίς προκλήσεις πού βλέπουμε δέν θά εἶχε ἐκδηλωθεῖ ἄν ἀπό τήν ἀρχή εἴχαμε θέσει στοιχειώδεις ὅρους πρός τήν Τουρκία γιά τήν ἔναρξη διαλόγου.
Ἁπλά πράγματα, ὅπως τήν ἄρση τοῦ casus belli καί τήν ἀκύρωση τοῦ τουρκο-λιβυκοῦ μνημονίου.
Ὅπως ὅλοι οἱ ἅρπαγες, οἱ Τοῦρκοι εἶναι θρασύδειλοι. Μόλις συναντήσουν ἀντίσταση, σταματοῦν καί ὀπισθοχωροῦν. Ἀλλά πρέπει νά ἔχει κανείς στρατηγική σκέψη καί συνολική θεώρηση τῶν γεωπολιτικῶν πραγμάτων γιά νά εἶναι εἰς θέσιν νά κατανοήσει τίς ἀναλύσεις πού ἔχουν γίνει σχετικῶς πρός τίς τακτικές τῶν Τούρκων. Διαφορετικά, ὑποπίπτει στά σφάλματα τά ὁποῖα διαπράττει σήμερα ἡ Κυβέρνησίς μας.
(ἀπό τήν ἐφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")