«Χρειαζόμαστε ένα ισορροπημένο ενεργειακό μείγμα για να ενισχύσουμε τη διαδικασία μετάβασης. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλες τις διαθέσιμες τεχνολογίες. Όχι μόνο τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά και το φυσικό αέριο, τα βιοκαύσιμα, το υδρογόνο, τη δέσμευση CO2 και, στο μέλλον, την πυρηνική σύντηξη, η οποία θα μπορούσε να παράγει καθαρή, ασφαλή και απεριόριστη ενέργεια», πρόσθεσε.
Η Μελόνι τόνισε ότι η Ιταλία «βρίσκεται στην πρώτη γραμμή στην πυρηνική σύντηξη» και διοργάνωσε την πρώτη συνάντηση της Παγκόσμιας Ομάδας Ενέργειας Σύντηξης, υπό την αιγίδα του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, κατά τη διάρκεια της προεδρίας της στην G7», παρόλο που στην Ιταλία δεν υπάρχουν πυρηνικά εργοστάσια, αφού έκλεισαν το 1987 μετά από δημοψήφισμα.
«Αποτελεί εξίσου προτεραιότητα η απεξάρτηση από τον άνθρακα να λαμβάνει υπόψη τη βιωσιμότητα των παραγωγικών και κοινωνικών μας συστημάτων», είπε. «Σκοπεύουμε να επανεκκινήσουμε αυτή την τεχνολογία, η οποία θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα, καθώς μπορεί να μετατρέψει την ενέργεια από γεωπολιτικό όπλο σε έναν ευρέως προσβάσιμο πόρο», πρόσθεσε ο πρωθυπουργός.
Επισήμανε ακόμη ότι μια «πολύ ιδεολογική και όχι ρεαλιστική» προσέγγιση δεν θα ήταν επιτυχής και ότι «η τεχνολογία και η τεχνολογική ουδετερότητα ήταν η ανάγκη της ώρας. Στην ομιλία της στο Μπακού, η κ. Μελόνι παρατήρησε ότι η προηγούμενη σύνοδος κορυφής για το κλίμα στο Ντουμπάι έθεσε «φιλόδοξους στόχους», αλλά «η επίτευξη των στόχων αυτών απαιτεί τη συνεργασία όλων μας – αρχής γενομένης από τους μεγάλους εκπέμποντες αερίων του θερμοκηπίου – και επαρκή οικονομική στήριξη».
Αυτό, με τη σειρά του, θα απαιτήσει τον επιμερισμό των ευθυνών, ξεπερνώντας τις διαιρέσεις μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών και των αναδυόμενων και αναπτυσσόμενων οικονομιών, υπογράμμισε. Στο πλαίσιο αυτό, η πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι η Ιταλία διαθέτει ένα μεγάλο ποσό από τον προϋπολογισμό άνω των τεσσάρων δισεκατομμυρίων ευρώ του Ταμείου τους για το Κλίμα στην Αφρική και θα συνεχίσει να υποστηρίζει πρωτοβουλίες όπως το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα και το Ταμείο Ζημιών.
«Εναπόκειται σε εμάς να καθορίσουμε αν αυτό θα είναι επιτυχία ή αποτυχία. Γνωρίζουμε ότι μπορεί να μην επωφεληθούμε προσωπικά από τα αποτελέσματα των προσπαθειών που καταβάλλουμε. Αλλά αυτό δεν είναι το σημαντικό. Είμαι μητέρα και ως μητέρα τίποτα δεν μου δίνει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να εργάζομαι για πολιτικές που θα επιτρέψουν στην κόρη μου και τη γενιά της να ζήσουν σε ένα καλύτερο μέρος», κατέληξε.