«Ως διευθύνων σύμβουλος μιας μεγάλης ευρωπαϊκής εταιρείας επεξεργασίας μη σιδηρούχων μετάλλων, καθώς και ως πρόεδρος της Eurometaux (της ευρωπαϊκής ένωσης μη σιδηρούχων μετάλλων), αναμένω τη λήψη σημαντικών μέτρων από τη Νέα Επιτροπή για την αναζωογόνηση του τομέα μας πριν να είναι πολύ αργά. Στην Ευρώπη σήμερα, 15 εργοστάσια επεξεργασίας αλουμινίου, πυριτίου και ψευδαργύρου έχουν εγκαταλειφθεί. Αυτό είναι το αντίθετο από αυτό που απαιτείται, και ο χρόνος για την επαναλειτουργία τους εξαντλείται», γράφει χαρακτηριστικά ο ίδιος.
Σε αυτή την κατεύθυνση, ο ισχυρός άνδρας της METLEN ξεχωρίζει την ανάγκη να αρθούν τα εμπόδια στις συμβάσεις αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ (PPAs), να διατηρηθεί και να ενισχυθεί η αντιστάθμιση του έμμεσου κόστους εκπομπών και μετά το 2030, καθώς και να μπει πλαφόν συνολικά στους φόρους, τις εισφορές και όλες τις άλλες ρυθμιστικές δαπάνες για τους καταναλωτές εντάσεως ενέργειας. Το παραπάνω «τρίπτυχο» μέτρων, όπως επισημαίνει ο ίδιος, δύναται να αναβαθμίσει την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών βιομηχανιών διασφαλίζοντας ανάλογους «όρους παιχνιδιού» με τον διεθνή ανταγωνισμό που σε διαφορετική περίπτωση, οι όποιες προοπτικές ανάπτυξης περιορίζονται σημαντικά.
Κρίσιμες Πρώτες Ύλες
«Ένα πρόσθετο ζήτημα αφορά την υλοποίηση της Ευρωπαϊκής Πράξης για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες (CRMA). Η Eurometaux εκτιμά ότι, προκειμένου να επιτύχουμε τους στόχους της CRMA, ο κλάδος μας χρειάζεται 10 νέα ορυχεία, 15 νέες εγκαταστάσεις επεξεργασίας και 15 νέες μονάδες ανακύκλωσης στην Ευρώπη μέχρι το 2030. Προφανώς, πρέπει επίσης να επαναλειτουργήσουν και οι 15 μονάδες που έχουν κλείσει ή περιορίσει τη λειτουργία τους.
Αυτό απαιτεί χρηματοδότηση, και χρειαζόμαστε ευέλικτους και προσιτούς μηχανισμούς χρηματοδότησης για τη στήριξη των ευρωπαϊκών εταιρειών. Πιστεύω ότι οφείλουμε να διασφαλίσουμε τα εξής:
1. Θέσπιση κατευθυντήριων γραμμών για τις Κρατικές Ενισχύσεις στις Πρώτες Ύλες με έμφαση τόσο στις λειτουργικές (OPEX) όσο και στις κεφαλαιουχικές (CAPEX) δαπάνες, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης της παραγωγής κρίσιμων πρώτων υλών και της διευκόλυνσης της κατανάλωσης απανθρακοποιημένης ηλεκτρικής ενέργειας, εν μέρει με βάση το σχετικό κεφάλαιο του Προσωρινού Πλαισίου Κρίσης και Μετάβασης.
2. Δημιουργία ενός Ταμείου Κυριαρχίας (Sovereignty Fund) για τη βιομηχανική παραγωγή, ισχυρά προσανατολισμένο στις πρώτες ύλες και ικανό να αναμετρηθεί με τους παγκόσμιους ανταγωνιστές μας.
3. Δημιουργία μιας Τράπεζας Πρώτων Υλών, στα πρότυπα της Τράπεζας Υδρογόνου, η οποία θα παρέχει χρονικά περιορισμένη στήριξη με βάση την παραγωγή (output), τόσο για το λειτουργικό όσο και για το κεφαλαιουχικό κόστος των στρατηγικών έργων».
Κλείνοντας το άρθρο του, ο κ. Μυτιληναίος έκανε ειδική αναφορά στην «Πράξη για την Καθαρή Βιομηχανία», επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, ότι «πρέπει να αποτελέσει καταλύτη για την ευρωπαϊκή βιομηχανική ανταγωνιστικότητα. Οφείλει να επικεντρωθεί σε πρακτικά και άμεσα μέτρα για τη μείωση του κόστους παραγωγής και τον εξορθολογισμό των κανονισμών, καθιστώντας την Ευρώπη πιο ελκυστική για τις επιχειρήσεις. Ας αδράξουμε την ευκαιρία και ας προωθήσουμε αυτή την αλλαγή. Οτιδήποτε άλλο θα συνιστούμε προδοσία των εταιρειών και των εργαζομένων που, μέσω της εργασίας τους, αγωνίζονται καθημερινά να προσφέρουν στρατηγική αυτονομία και οικονομική ασφάλεια στους Ευρωπαίους πολίτες».
(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")