Οι ειδικευμένοι ξένοι εργαζόμενοι πρέπει να υποστηρίζονται από μια εταιρεία για να λάβουν τη βίζα, η οποία διαρκεί τρία χρόνια, με δυνατότητα παράτασης έως έξι χρόνια, μετά την οποία ο κάτοχος πρέπει να υποβάλει εκ νέου αίτηση.
Ο κάτοχος της θεώρησης πρέπει να διατηρήσει την απασχόληση στον χορηγό της θεώρησης για να διατηρήσει τη θεώρηση εργασίας. Ο εργαζόμενος θα πρέπει να εγκαταλείψει τη χώρα εάν η απασχόληση τερματιστεί για οποιονδήποτε λόγο. Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει επικρίσεις, καθώς δίνει τεράστια εξουσία στον εργοδότη και μπορεί να οδηγήσει σε μια σύγχρονη εκδοχή της μισθωτής δουλείας.
Ενώ υπάρχουν προφανή οφέλη από την έλευση ειδικευμένων εργαζομένων στις ΗΠΑ, οι άνθρωποι διχάζονται στο θέμα αυτό, επειδή οι εργαζόμενοι αυτοί συχνά αμείβονται λιγότερο από τους εργαζόμενους στις ΗΠΑ, ασκώντας αρνητική πίεση στις αμοιβές, ιδίως στον κλάδο της τεχνολογίας, πέρα από τα ηθικά ζητήματα σχετικά με την κατοχή βίζας πάνω από τα κεφάλια των αλλοδαπών εργαζομένων.
Γι' αυτό το αμερικανικό Κογκρέσο έχει επιβάλει ανώτατο όριο 65.000 θεωρήσεων που περιορίζει τον αριθμό των θεωρήσεων H-1B που μπορούν να εκδοθούν κάθε οικονομικό έτος, συν επιπλέον 20.000 για τους αλλοδαπούς που προέρχονται από μεταπτυχιακά προγράμματα σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ.