Η πρόοδος στις σχέσεις Ελλάδας-Σαουδικής Αραβίας, που σηματοδοτήθηκε με την προχθεσινή -πρώτη- σύγκληση του Ανώτατου Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας στο Ριάντ, αποτελεί μία από τις ελάχιστες επιτυχίες της κυβέρνησης στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής και οφείλεται σε τέσσερις, κυρίως, λόγους: Πρώτον, αντί της άσκησης «προσωπικής διπλωματίας» στην οποία αρέσκεται

ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης σε όλα τα άλλα θέματα, οι επαφές με τη Σαουδική Αραβία στηρίζονται, σχεδόν αποκλειστικά, στην παραγωγική εργασία των αρμόδιων στελεχών του υπουργείου Εξωτερικών και άλλων υπηρεσιακών παραγόντων των υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Ενέργειας.

Δεύτερον, οι επαφές διευκολύνονται από τη σαφή επιλογή του πρίγκιπα- διαδόχου και πρωθυπουργού, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν (του λεγόμενου “MBS”), να συνεργαστεί στενά με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ειδικά, με τα μεσογειακά μέλη της, ώστε να προωθήσει το όραμα ανασυγκρότησης και εκσυγχρονισμού των δομών της χώρας του (“Vision 2030”) με σκοπό αφενός να επικρατήσει στον ανταγωνισμό με τα άλλα πλούσια κράτη του Κόλπου και αφετέρου να διασφαλίσει την εσωτερική, κοινωνική σταθερότητα.

* Ολόκληρο το άρθρο στο slpress.gr, εδώ