Αυτή λοιπόν η καθεστηκυία τάξη της χώρας, έπεσε θύμα του αφηγήματος που είχε κατασκευαστεί και επικρατήσει περί του αδιανόητου της εκλογής Τραμπ. Εκ των υστέρων μπορεί να διακριθεί, ως σκοπιμότητα, η επιθυμία δημιουργίας μιας δυναμικής στην αμερικανική κοινωνία και παγκοσμίως, ικανής να φέρει το επιθυμητό εκλογικό αποτέλεσμα.
Για μια ακόμη φορά όμως αποδείχθηκε ιστορικά, ότι οι κοινωνίες και οι λαοί έχουν έναν μοναδικό τρόπο έκφρασης που ενίοτε κατακρεουργεί τους σχεδιασμούς των εκάστοτε ομάδων ισχύος.
Σε περιβάλλον δε παγκοσμιοποίησης, το ακροατήριο ξεπερνά τα σύνορα των ΗΠΑ. Ως κεντρικό ζητούμενο βέβαια, παραμένει η διευκρίνιση των κινήτρων όσων εν Ελλάδι κρατούντων -της πολιτικής, της οικονομικής, ή άλλης εξουσίας- έσπευσαν να λάβουν θέση τόσο άτσαλα. Ως εκ τούτου, η προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα θα πρέπει να είναι εξίσου δύσκολη. Ή μήπως όχι;
(η συνέχεια στο slpress.gr)