Ο 47ος Αμερικανός πρόεδρος προχώρησε άμεσα σε μια σειρά από προεδρικά διατάγματα για τον έλεγχο των συνόρων, τον περιορισμό του κράτους και την άρση των εμποδίων στις εξορύξεις υδρογονανθράκων. Κι ενώ δήλωσε ότι θα είναι ενωτικός και ειρηνοποιός, με τα μέτρα και τη ρητορική του ο πρόεδρος Τραμπ προκάλεσε επίσης το «σοκ και δέος» που επεδίωκε.
Στο εσωτερικό, οι Δημοκρατικοί επέκριναν τη μαζική χάρη που έδωσε στους καταδικασμένους και μη οπαδούς του που επιτέθηκαν στο Καπιτώλιο, αλλά και την ανατροπή 78 διαταγμάτων του προκατόχου του Τζο Μπάιντεν. Ο Τραμπ, όμως, έχει πλέον την υποστήριξη των ηγετών του αμερικανικού τεχνολογικού κλάδου, τους οποίους επέδειξε στην ορκωμοσία του και στους οποίους βασίζεται για να στηρίξει το οικονομικό του πρόγραμμα και να σπάσει την κρατική γραφειοκρατία.
Στο εξωτερικό, η αρχική ανακούφιση σε χώρες όπως ο Καναδάς και το Μεξικό επειδή δεν εφάρμοσε την απειλή του για δασμούς 25% στις εξαγωγές τους από την πρώτη ημέρα δεν κράτησε πολύ, καθώς ο πρόεδρος Τραμπ είπε ότι εξετάζει την εφαρμογή τους από την 1η Φεβρουαρίου. Αν και συνέστησε μια επιτροπή για τη διερεύνηση των συνεπειών των δασμών, όλα δείχνουν ότι αυτοί θα είναι βασικό εργαλείο διαπραγμάτευσης αλλά και πολιτικής – μάλιστα, προχώρησε και στη σύσταση μιας νέας υπηρεσίας εξωτερικών εσόδων για τη συλλογή τους. Πάντως, ο πρόεδρος Τραμπ έδωσε μια πιθανή διέξοδο στις ευρωπαϊκές χώρες για να αποφύγουν τους υψηλούς δασμούς: την αύξηση των εισαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ.
Από τον Λευκό Οίκο, ο ίδιος αποκάλυψε ότι είχε μια πρόσκληση να επισκεφθεί την Κίνα σε ένα «πολύ καλό» τηλεφώνημα με τον πρόεδρο Σι, ενώ εκτίμησε πως θα συναντηθεί και με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν. Ωστόσο, αν κάτι έδωσε ένα στίγμα της εξωτερικής πολιτικής που θα ακολουθήσει, αυτό ήταν οι αρχές στις οποίες αναφέρθηκε ο διαπραγματευτής του για τη Μέση Ανατολή, δίπλα στους συγγενείς Ισραηλινών ομήρων. Σύμφωνα με τον Στιβ Γουίτκοφ, αυτές είναι ο σεβασμός της κυριαρχίας των κρατών, οι οικονομικές συνεργασίες για την ενίσχυση της περιφερειακής σταθερότητας, η φιλόδοξη διπλωματία που οδηγεί σε τολμηρές αποφάσεις και, βέβαια, η «αμοιβαιότητα». Κάτι που αναφερόταν στη Μέση Ανατολή, όπου ο Τραμπ θέλει η Σαουδική Αραβία να προστεθεί στις Συμφωνίες του Αβραάμ, αλλά φαίνεται ότι θα είναι και η συνταγή της συνεργασίας με την Αμερική του Τραμπ.
* Η κ. Κατερίνα Σώκου είναι Nonresident Senior Fellow στο Atlantic Council και ερευνήτρια εξωτερικού στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")