Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και σίγουρα η νέα αμερικανική κυβέρνηση, παρά τον κοπετό που έχει σηκωθεί, παραμένει στις κινήσεις της εξόχως ρεαλιστική. Και αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτεί η Ελλάδα για να δυναμώσει τον ρόλο της στην περιοχή, όπου τόσο ο Ερντογάν όσο και η Ιταλίδα Μελόνι είναι προσκείμενοι στον Τραμπ.
Ποια είναι η «γεωπολιτική σημασία» της διερεύνησης για κοιτάσματα φυσικού αερίου από την ExxonMobil και τη Chevron εντός μη αμφισβητούμενης ΑΟΖ δυτικά της Πελοποννήσου, αναρωτιόνταν χθες στο Χ (πρώην twitter) o πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Βαληνάκης.
Λογική απορία, καθώς η πράξη αυτή θα μέτραγε «γεωπολιτικά» αν γινόταν με τη στήριξη της νέας αμερικανικής κυβέρνησης Τραμπ (την οποία θα έπρεπε να επιδιώξουμε με κάθε τρόπο) νότια της Κρήτης, απέναντι στη Λιβύη, και νότια της Ρόδου.
Στην οριοθετημένη με την Αίγυπτο ΑΟΖ επί 5 χρόνια δεν υπήρξε καμία σκέψη για χάραξη ή αξιοποίηση οικοπέδων. Αντίθετα είδαμε ερευνητικά σκάφη να εκδιώκονται από τουρκικές φρεγάτες, όπως έγινε στην Κάσο.
Η άλλη «γείτων» πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι, που διέκοψε τις στενές σχέσεις με την Κίνα, υπέγραψε συμφωνίες αξίας 10 δισ. δολαρίων με τη Σαουδική Αραβία, οι οποίες περιλαμβάνουν κρίσιμους τομείς, όπως: εξορύξεις ενεργειακών πόρων, συνεργασία στον αμυντικό τομέα, τεχνογνωσία αφαλάτωσης και συμμετοχή στο τεράστιο οικοδομικό πρότζεκτ ΝΕΟΜ, που προωθεί ο διάδοχος Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, με τον οποίο συναντήθηκε πρόσφατα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η Ιταλία, νιώθοντας τη Γαλλία σε δυσπραγία, επιδιώκει να αναδειχτεί σε κλειδοκράτορα της Αν. Μεσογείου, ενώ θέλει να την υποκαταστήσει στη Μ. Ανατολή.
Οι Ιταλοί ήρθαν έμμεσα σε αντιπαράθεση με τη Γαλλία στη διάρκεια του λιβυκού εμφυλίου, όπου συντάχθηκαν με την Τουρκία, υποστηρίζοντας την κυβέρνηση της Τρίπολης.
Η Ιταλία επιδιώκει έλεγχο και επί των διελεύσεων από το Σουέζ, καθώς τα λιμάνια της αποτελούν βασικό κόμβο προς την Ευρώπη. Αυτό την καθιστά σύμμαχο της Τουρκίας σε ό,τι αφορά τον διαμοιρασμό της Αν. Μεσογείου. Ό,τι δεν μπόρεσε να κάνει στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ιταλία θέλει να το πετύχει τώρα με την εταιρεία ΕΝΙ, αλλά και το Βατικανό, τον μεγάλο αντίπαλο του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης.
Τέλος του 2024 ήταν επίσης που η τουρκική εταιρεία παραγωγής μη επανδρωμένων αεροσκαφών Baykar ανακοίνωσε την εξαγορά της ιταλικής Piaggio Aerospace, κατασκευάστριας κινητήρων για πολιτικά και στρατιωτικά αεροσκάφη.
(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")