Διαβάζω τώρα ότι οι αρμόδιες Επιτροπές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (που λέει ο λόγος δηλαδή) αποφάνθηκαν ότι η ναυτιλία είναι σχεδόν ό,τι πιο ρυπαρό υπάρχει στον χώρο των μεταφορών σε παγκόσμια κλίμακα. Ότι ρυπαίνει το περιβάλλον, ότι εκπέμπει δηλητηριώδη αέρια, ότι με τους ήχους που προκαλεί τρελαίνει τα ψάρια, και ότι πρέπει να βρούμε νέα καύσιμα, ώστε να σταματήσει αυτή η παλιοναυτιλία να μας χαλάει τον πλανήτη.
Βεβαίως, αυτή η ρυπογόνα, η κάκιστη και απάνθρωπη ναυτιλία, είναι εκείνη που μεταφέρει το 90% των αγαθών εδώ κι εκεί. Αυτή η «κακιά» βιομηχανία, με τους εφοπλιστές που πίνουν το αίμα των λαών με το μπουρί της σόμπας, είναι εκείνη που δεν «κατάπιε» την όλη ιστορία της πανδημίας και δεν «κώλωσε», όπως η αεροπορία και οι σιδηρόδρομοι, αλλά εξακολούθησε να λειτουργεί. Εκεί, βέβαια, φάνηκε ο φθόνος όλων των αρμόδιων αρχών προς τη ναυτιλία, αφού αντί να υποδέχονται τα βαπόρια στα λιμάνια ως σωτήρες, τα αντιμετώπιζαν, όπως και τους ναυτικούς, όπως αντιμετώπιζαν τους ύποπτους ταξιδιώτες παλιότερα και τους έβαζαν στην καραντίνα.
Καλό θα είναι, λοιπόν, η ναυτιλία, δηλαδή τα συλλογικά της όργανα, να αναλάβει μια καμπάνια, για να ενημερώσει τον κοσμάκη για τα καλά που προσφέρει στις κοινωνίες. Να μάθουν τα παιδιά ότι τα μολύβια και τα τάμπλετ που βαστάνε, τα μεταφέρουν τα βαπόρια. Να μάθουν ότι τα ρούχα που φοράνε και τα παπούτσια τους τα μεταφέρει η ναυτιλία. Να μάθουν ότι τα αναλώσιμα για τους υπολογιστές τους τα μεταφέρει η ναυτιλία. Να μάθουν ότι χιλιάδες επί χιλιάδων ανθρώπων βρίσκουν δουλειά στη ναυτιλία και τα γύρω της επαγγέλματα. Κάποια στιγμή, η ναυτιλία πρέπει να αμυνθεί απέναντι στους χαρτογιακάδες που βγαίνουν στα «παράθυρα» και στα μικρόφωνα για να μας πουν πόσο πολύ ρυπαίνουν τα βαπόρια. Κι ας αποφασίσουν οι φορείς της ναυτιλίας τι θέλουν. Θέλουν να υπερασπιστούν τον κλάδο τους, που τον έχουν βρει «μπόσικο» οι διάφοροι «επιτροπάριοι» και τον έχουν κάνει σάκο του μποξ, ή θα επιμείνουν στην τακτική των χαμηλών τόνων;
Και γιατί, αλήθεια, να μη δαπανήσουν κάποια σημαντικά ποσά για να αποκαταστήσουν το όνομα της βιομηχανίας τους από το να δαπανήσουν πολλά περισσότερα, να χάσουν χρόνο και να περάσουν σε τεχνολογίες οι οποίες -είναι βέβαιο- κάποια στιγμή θα αποδειχθούν φιάσκο, όπως η περίφημη πανδημία, από την οποία πολλοί έγιναν πλουσιότεροι και άλλοι έχασαν άδικα τη ζωή τους από τη βιασύνη της φαρμακοβιομηχανίας να πλασάρει το εμπόρευμά της πριν το τελειοποιήσει;
Ας σταθούμε λογικοί. Όπως δείχνουν τα πράγματα, έπειτα από την αλλαγή στις ΗΠΑ, πολλά θα αλλάξουν και ίσως πολλά θα αποκαλυφθούν. Η ναυτιλία οφείλει να απαντήσει στις αλόγιστες εξαγγελίες. Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός.
*Δημοσιογράφος, διευθυντής του περιοδικού Shipping International
(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")