Το μήνυμα του Ντόναλντ Τραμπ είναι ξεκάθαρο, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν προτίθενται πλέον να παρεμβαίνουν για την επίλυση ιστορικών ζητημάτων και δαμαχών στην ανατολική Ευρώπη και το Levant, δηλαδή στη Μέση Ανατολή, καθώς τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ διακυβεύονται πλέον περισσότερο στην ανατολική Ασία, με την Κίνα να αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα έχει συνομιλίες με τον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν με στόχο την λήξη του πολέμου στην Ουκρανία, ενώ ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Πίτερ Χέγκσεθ διεμήνυσε στους Ευρωπαίους ότι η Ουάσινγκτων τάσσεται θετικά σε κάποιες από τις σημαντικότερες απαιτήσεις της Μόσχας για το τέλος του πολέμου. Ο κύριος Χέγκσεθ χαρακτήρισε επίσης αυταπάτη την επιθυμία της κυβέρνησης της Ουκρανίας να αποκαταστήσει την εθνική κυριαρχία και την πλήρη εδαφική ακεραιότητα της χώρας, και επισήμανε ότι η Ουκρανία δεν πρόκειται να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Τα σχόλια του Αμερικανού υπουργού Άμυνας έχουν προκαλέσει σοκ στους Ουκρανούς και Ευρωπαίους συμμάχους, οι οποίοι ανησυχούν ότι η Ουάσινγκτων είναι έτοιμη να προχωρήσει σε μεγάλες παραχωρήσεις προς τη Μόσχα, καθώς η αμερικανική κυβέρνηση εμφανίζεται έτοιμη να συζητήσει απευθείας με τη ρωσική για το μέλλον της Ουκρανίας, χωρίς την παρουσία Ευρωπαίων και Ουκρανών.
Ο Πρόεδρος Τραμπ προκάλεσε σοκ και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, όταν κατά την διάρκεια τη συνάντησης του με τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπανιαμίν Νετανιάχου στο Λευκό Οίκο, πρότεινε την μετεγκατάσταση δύο εκατομμυρίων Παλαιστινίων από τη Γάζα στην Ιορδανία και την Αίγυπτο. Τόσο η κυβέρνηση της Ιορδανίας όσο και αυτή της Αιγύπτου θεωρούν την παρουσία τέτοιοι αριθμού Παλαιστινίων στο έδαφος τους υπαρξιακή απειλή, ενώ τόσο αυτές οι δύο κυβερνήσεις όσο και η Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής απορρίπτουν την πρόταση του Αμερικανού Προέδρου. Το μήνυμα που στέλνει ο Πρόεδρος Τραμπ στους Άραβες συμμάχους είναι παρόμιο με αυτό που στέλνει στους Ευρωπαίους, έχει φτάσει η ώρα που θα πρέπει να διατηρήσουν την ασφάλεια και την σταθερότητα με ίδια μέσα, και να προστατέψουν με δικές τους πρωτοβουλίες και δυνάμεις την ειρήνη και την τάξη, ιδιαίτερα στην εγγύς γεωγραφική τους περιφέρεια.
Όλα τούτα σημαίνουν ότι η Γερμανία, η Γαλλία, η Βρετανία, και άλλες συμμαχικές χώρες μέλη του ΝΑΤΟ πρέπει να αυξήσουν την οικονομική τους συνδρομή στις στρατιωτικές και αμυντικές δαπάνες, ώστε οι Ηνωμένες Πολιτείες να επικεντρώσουν το ενδιαφέρον και την υλοποίηση της στρατηγικής τους στον Ειρηνικό Ωκεανό και την Ασία, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τον Ατλαντικό, την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Οι Άραβες σύμμαχοι των ΗΠΑ πρέπει να εφεύβρουν ένα σχέδιο που θα δώσει οριστικό τέλος στον πόλεμο στη Γάζα, θα υλοποιήσει την ανοικοδόμηση της και θα φέρει ειρηνευτικά στρατεύματα στο έδαφος της για την διατήρηση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή. Αν αυτό δεν γίνει, είναι πιθανόν οι ΗΠΑ να δώσουν το πράσινο φως στο Ισραήλ να συνεχίσει τον πόλεμο για να καταστρέψει πλήρως την Χαμάς και να διώξει τους Παλαιστίνιους από τη Γάζα.
Τόσο οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή όσο και οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ δεν πρέπει να εκπλήσσονται από τις αποφάσεις της νέας κυβέρνησης Τραμπ, καθώς αυτές αντικατοπτρίζουν τις ευρύτερες αλλαγές στην αμερικανική γεωστρατηγική προσέγγιση. Η ιδέα ότι οι Ευρωπαίοι και νατοϊκοί σύμμαχοι πρέπει να προσφέρουν περισσότερα, και ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αποδεσμευτούν από την Μέση Ανατολή, δεν είναι καινούρια και εκφράζεται στις ΗΠΑ πολλά χρόνια πριν την εμφάνιση του Ντόναλντ Τραμπ στο πολιτικό σκηνικό, είναι απλά μια άλλη σχολή σκέψης για τα αμερικανικά εθνικά συμφέροντα και την εξωτερική πολιτική. Η πολιτική Pivot to Asia έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται επί προεδρίας Ομπάμα με σκοπό την ανάσχεση της Κίνας και την αποτροπή της επεκτατικής και στρατιωτικής της πολιτικής στην ευρύτερη περιοχή της Ασίας Ειρηνικού. Η αποτυχία των πολέμων στο Αφγανιστάν και το Ιράκ και της πολιτικής για αλλαγή καθεστώτων και εξαγωγής της Δημοκρατίας, αλλά και η αποτυχία της ειρηνευτικής διαδικασίας μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων, οδήγησαν σε σταδιακή στροφή της κοινής γνώμης και της πολιτικής ελίτ υπέρ της αποδέσμευσης από ορισμένες περιοχές του πλανήτη, η υποστήριξη για αμερικανικές στρατιωτικές επεμβάσεις στο εξωτερικό σχεδόν δεν υφίσταται πια.
Εδώ και πολλά χρόνια επίσης είναι κοινή πεποίθηση στους διαδρόμους της εξουσίας στην Ουάσινγκτων ότι οι Ευρωπαίοι δεν ξοδεύουν αρκετά για την άμυνα τους, κάτι που διατυπώθηκε από επίσημα χείλη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο για πρώτη φορά, από τον Αμερικανό υπουργό Άμυνας Ρόμπερτ Γκειτς το 2011, ο οποίος τότε είχε καταδικάσει τις περικοπές στον αμυντικό προϋπολογισμό ευρωπαϊκών χωρών και είχε δηλώσει ότι στις ΗΠΑ υπήρχε κόπωση με κάποιους συμμάχους που δεν πληρώνουν τα έξοδα για πολέμους που οι Αμερικανοί πολεμούν γι αυτούς. Το πρόβλημα αυτό υφίσταται βέβαια από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την αλλαγή της φύσης της ρωσικής απειλής, υπάρχουν βέβαια και χώρες όπως αυτές της Βαλτικής και η Πολωνία που κάθε χρόνο αυξάνουν τους αμυντικούς προύπολογισμούς, όμως οι αυξήσεις των αμυντικών προϋπολογισμών άλλων δυτικών συμμαχικών χωρών είναι απλά συμβολικές εδώ και πολλά χρόνια.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ελπίζουν ότι οι πιέσεις που ασκεί η αμερικανική κυβέρνηση σε χώρες της Μέσης Ανατολής θα οδηγήσει σε κάποιο θετικό αποτέλεσμα στη Γάζα, ενώ η Ουάσινγκτων ελπίζει ότι ο άξονας Ισραήλ – Σαουδικής Αραβίας και άλλων χωρών του Περσικού Κόλπου θα εξουδετερώσει τις όποιες απειλές από το Ιράν, ώστε να μην υπάρχει ανάγκη για στρατιωτικές επεμβάσεις στην περιοχή. Άραβες σύμμαχοι των ΗΠΑ προωθούν σχέδια για τη Γάζα μετά τη Χαμάς, αλλά αυτό που διαμηνύει η Ουασινγκτων είναι ότι αν δεν τους αρέσουν τα σχέδια του Προέδρου Τραμπ θα πρέπει να πληρώσουν με δικά τους χρήματα για να εφαρμόσουν κάτι διαφορετικό.
(από την εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")