Ενοχλήθηκε πολύ περισσότερο από την φανατική και κρατικά, επίσημα ενορχηστρωμένη σταυροφορία των νέων θρησκόληπτων της πολιτικής θρησκείας του δικαιωματισμού και της κουλτούρας της συμβολικής αποδόμησης.
Ενοχλήθηκε με άλλα λόγια από τα εχθροπαθή, ρατσιστικώς οικειόφοβα, μονομερώς χριστιανόφοβα, στερεότυπα της καθεστωτικής πολιτικής ορθότητας που προβάλλονται από τους δήθεν πεφωτισμένους “αντισκοταδιστές” του διαδικτύου και του τηλεοπτικού συρμού ως τα μόνα αποδεκτά, ιερά και απαραβίαστα αξιακά ορόσημα της απεριόριστης ατομικής ελευθερίας του “καθενός”. Της ελευθερίας να γελοιοποιεί και να εξευτελίζει τα εθνικά, τα θρησκευτικά, τα ηθικο-πολιτικά σύμβολα, μαζί με τις μαγευτικές, παρηγορητικές, μυστηριακές και παράλληλα ορθολογικές παραδόσεις που συνέχονται ιστορικά σε ένα βιωματικά αδιαίρετο σύνολο.
Άλλοτε βανδαλίζουν χωρίς συνέπειες το άγαλμα του Κολοκοτρώνη, άλλοτε βεβηλώνουν –συνήθως χωρίς αντιδράσεις– τόσο τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της πλειονότητας του ελληνικού λαού, όσο και την αισθητική παράδοση που μας κληροδότησαν όχι μόνο άριστοι λαϊκοί αγιογράφοι και ζωγράφοι, αλλά και πολλοί σκεπτικιστές, ενδεχομένως και άθεοι νεοέλληνες διανοούμενοι λογοτέχνες και ποιητές. Έτσι, η ελληνική κοινωνία, όπως και πολλές άλλες δυτικές κοινωνίες, δέχεται αναφανδόν μια συντονισμένη εσωτερική επίθεση, όχι μόνο από τα πολύμορφα σύγχρονα ιερατεία του δικαιωματισμού, αλλά και τους πολυπληθείς πλέον θρησκόληπτους πιστούς τους. Αυτούς, που –όπως όλοι οι μισαλλόδοξοι φανατικοί– κάνουν με μεγάλη ευκολία το άσπρο μαύρο. Απαιτούν λόγω χάρη “μετριοπάθεια, ψυχραιμία, σεβασμό του άλλου”. Από ποιον το απαιτούν; Όχι από τον “καλλιτέχνη”. Αντίθετα, από τον μαινόμενο και διαμαρτυρόμενο βουλευτή Παπαδόπουλο.
(η συνέχεια στο slpress.gr)
*Ο Γιάννης Παπαμιχαήλ είναι ομότιμος καθηγητής Ψυχολογίας. Αρχικά στο Πανεπιστήμιο Πατρών (1985-2003) και στη συνέχεια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Διευθυντής της έδρας UNESCO στις Επιστήμες της Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών. Ερευνητής στο CNRS (1978-1982). Συγγραφέας βιβλίων, δοκιμίων, μονογραφιών και πολλών άρθρων σχετικά με θέματα κοινωνικής, πολιτικής και εκπαιδευτικής ψυχολογίας.