Δεν αρκεί η «Ασπίδα του Αχιλλέα» για την άμυνα του Αιγαίου. Ούτε μπορεί ένα αμυντικό σύστημα, όσο υψηλής τεχνολογίας απαρτία και αν διαθέτει, να υποκαταστήσει τον ρόλο των πολεμικών πλοίων και των μαχητικών αεροσκαφών.
Δεν διαφωνούμε με την απόκτηση του λεγομένου «θόλου», αλλά αν κάποιοι νομίζουν ότι αρκεί αυτός για την διασφάλιση της κυριαρχίας και των συμφερόντων μας στην καθ’ ημάς θάλασσα, πλανάται. Χλευάζαμε πριν από μερικές δεκαετίες το ΚΚΕ που υπεστήριζε ότι έπρεπε αντί μαχητικών αεροσκαφών (οι αγορές του «αιώνα» της εποχής) να εφοδιασθούμε με αντιαεροπορικά συστήματα, προβάλλοντας μιάν επιχειρηματολογία που δεν άντεχε σε στοιχειώδη κριτική βάσανο.
Τόσο τα σύγχρονα δεδομένα της στρατιωτικής επιστήμης όσο και το αποτρεπτικό δόγμα της χώρας μας επιβάλλουν να διαθέτουμε μέσα προβολής ισχύος, ασκήσεως θαλασσίου ελέγχου και διασφαλίσεως αεροπορικής υπεροχής. Και ούτε ο «θόλος» ούτε η εξαγγελθείσα αγορά μαχητικών F-35 βοηθούν σε αυτό. Και τα δύο είναι συστήματα άκρως αποτελεσματικά, από την στιγμή που έχει αρχίσει κανονικός πόλεμος.
Και τα δύο είναι αποτελεσματικά στην καταστροφή του επιτιθεμένου. Σε μια περίοδο κρίσεως τι θα κάνουν; Αν έλθουν τουρκικά πλοία να παρενοχλήσουν ένα ερευνητικό ή ένα πλοίο ποντίσεως καλωδίων, τι θα κάνουμε; Θα το βυθίσουμε με τα βλήματα και τα μη επανδρωμένα των νησιών; Θα αρχίσουμε εμείς τον πόλεμο; Εκεί χρειάζονται δυνάμεις για την άσκηση ελέγχου και την αποτροπή κινήσεων του εχθρού (γιατί ναι, οι Τούρκοι είναι εχθρός.) Ή θα ισχυρισθεί κανείς ότι θα αποτραπούν οι Τούρκοι αν διαπιστώσουν ότι έχουν στοχοποιηθεί από βλήματα; Φυσικά και έχουν μεθοδολογία αντιμετωπίσεως τέτοιων καταστάσεων με τον μηχανισμό διαχειρίσεως κρίσεων που έχουν αναπτύξει. Και το βέβαιον είναι ότι δεν θα υποχωρήσουν αν δεν ευρεθούν απέναντί τους τα δικά μας πλοία και τα δικά μας αεροπλάνα για να ασκήσουν έλεγχο της περιοχής. Αν δηλαδή δεν έχουμε δυνατότητα προβολής ισχύος δεν θα μας σώσει κανένας «θόλος», ενώ θα έχουμε αποτύχει ως προς την αποτροπή που υποτίθεται ότι είναι το βασικό στοιχείο του αμυντικού μας δόγματος.
Εν προκειμένω, πρέπει να επισημάνουμε ότι είναι λάθος να ομιλούμε για «θόλο». Με θόλο μπορεί να καλυφθεί μια χώρα του μεγέθους του Ισραήλ. Όχι μια χώρα του μεγέθους της Ελλάδος. Πολλώ δε μάλλον η Ευρώπη ολόκληρη (διότι την ακούσαμε και αυτήν την εξυπνάδα). Αυτό που μπορεί να γίνει είναι ένα πλέγμα αεραμύνης με στοιχεία προσβολής στόχων επιφανείας, βασισμένο στις τεχνολογίες και τα μέσα του ισραηλινού «Σιδηρού Θόλου».
Μας προβληματίζει εξ άλλου το γεγονός ότι στις αναφορές στους εξοπλισμούς δεν έγινε μνεία του Στρατού Ξηράς. Συστήματα όπως οι θόλοι και τα μη επανδρωμένα «χρεώνονται» μεν στις πιστώσεις που προορίζονται για το ΓΕΣ αλλά και πάλι αφήνονται σοβαρά κενά. Επεσημάνθη στην συζήτηση στην Βουλή η τεραστία καθυστέρησις της αποκτήσεως πυρομαχικών για τα άρματα μάχης Leopard 2. Η προμήθεια έχει εγκριθεί από την αρμοδία επιτροπή της Βουλής αλλά ακόμη δολιχοδρομεί. Γιατί; Παραμένει εξ άλλου το τεράστιο κενό της ελλείψεως τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης. Είναι αστειότης να υποστηρίζεται ότι θα καλυφθεί με εκσυγχρονισμό των Μ-113, τα οποία είναι ηλικίας 50 και πλέον ετών. Το γεγονός ότι διαθέτουμε περί τις 3.000 τέτοιων οχημάτων δεν σημαίνει τίποτε. Αξίζει τον κόπο να επενδυθούν χρήματα σε τόσο παλιές πλατφόρμες; Θα μπορούν και μετά τον εκσυγχρονισμό να μάχονται δίπλα στα Leopard; Το ότι θα τους βάλουμε ένα πυροβόλο των 30 χιλ. δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Πέρα από το γεγονός ότι αμφίβολο αν μετά την προσθήκη του βάρους ενός πυργίσκου με τέτοιο πυροβόλο θα μπορεί το όχημα να «σηκώσει» και την πρόσθετη θωράκιση που είναι άκρως απαραίτητη. Και αφήνουμε κατά μέρος το έτερο ζήτημα της ανάγκης για αντικατάσταση κινητήρων και κιβωτίων ταχυτήτων.
Τούτο μας οδηγεί σε άλλη θλιβερή σκέψη. Γίνονται μεγαλεπήβολα και δαπανηρά σχέδια για συστήματα προηγμένης τεχνολογίας και δεν ακούμε παρά κάποιες αοριστίες για το στοιχειώδες. Την υποστήριξη των υπαρχόντων συστημάτων, προκειμένου να διατηρηθούν αξιόμαχα και τα επόμενα χρόνια. Δεν απαιτούνται σημαντικά κονδύλια για αυτό. Απαιτείται μόνον σοβαρότης.
*Από estianews.gr