Με καθυστέρηση περίπου οκτώ ετών τέθηκε τελικά στα τέλη Ιανουαρίου σε ισχύ το μεγαλύτερο συμβόλαιο στον τομέα της ενέργειας μεταξύ του Ιράν και της Τουρκίας. Η συμφωνία - της οποίας η εφαρμογή έχει ήδη αναβληθεί δύο φορές - προβλέπει την παράδοση στην Τουρκία ιρανικού φυσικού αερίου 228 δισ. κυβικών μέτρων μέχρι το 2026, καλύπτοντας το 25% των αναγκών της χώρας σε φυσικό αέριο.
Οι πρώτες συζητήσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν ξεκινήσει το 1994, και οι υπογραφές μπήκαν το 1996, την ίδια χρονιά, που το αμερικανικό Κογκρέσο ενέκρινε το νόμο ντ' Αμάτο, ο οποίος προβλέπει μεταξύ άλλων την επιβολή κυρώσεων σε μη αμερικανικές επιχειρήσεις που επενδύουν σε ενεργειακά εγχειρήματα σε Λιβύη και Ιράν.
Στόχος της «ποινής» αυτής ήταν να απαγορευτούν εκβιαστικά οι επενδύσεις στους τομείς του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, στραγγαλίζοντας οικονομικά τις δύο χώρες. Η συμφωνία κρίθηκε από την αρχή εξαιρετικά εύθραυστη, εξαιτίας της διαφαινόμενης αμερικανικής αντίδρασης, η οποία κράτησε για αρκετά χρόνια.