Σε λίγα χρόνια, νέα φορτηγά πλοία θα μπορούν να «οργώνουν» τις θάλασσες, μεταφέροντας προϊόντα στις τέσσερις γωνιές της Γης, χωρίς να προκαλούν την παραμικρή εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου. Αυτό υποστηρίζει η ιρλανδική εταιρεία B9 Shipping, η οποία αναπτύσσει το πρώτο στον κόσμο «υβριδικό» φορτηγό, το οποίο δεν θα χρησιμοποιεί ούτε σταγόνα πετρελαίου

Σε λίγα χρόνια, νέα φορτηγά πλοία θα μπορούν να «οργώνουν» τις θάλασσες, μεταφέροντας προϊόντα στις τέσσερις γωνιές της Γης, χωρίς να προκαλούν την παραμικρή εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου. Αυτό υποστηρίζει η ιρλανδική εταιρεία B9 Shipping, η οποία αναπτύσσει το πρώτο στον κόσμο «υβριδικό» φορτηγό, το οποίο δεν θα χρησιμοποιεί ούτε σταγόνα πετρελαίου.

Το πλοίο θα κινείται κυρίως με τη βοήθεια του ανέμου και μόνο σε περιπτώσεις άπνοιας θα χρησιμοποιεί τον κινητήρα του, ο οποίος θα καταναλώνει βιομεθάνιο, που θα προέρχεται από οργανικά αστικά και βιομηχανικά απόβλητα. Επειδή τα οργανικά παρσίματα σαπίζουν στις χωματερές απελευθερώνοντας έτσι κι αλλιώς βιομεθάνιο στην ατμόσφαιρα, στην πραγματικότητα το σκάφος θα λειτουργεί με μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα. Μάλιστα, εδώ και λίγες εβδομάδες, η B9 Shipping ξεκίνησε τα πρώτα βήματα για να κάνει την ιδέα της στην πράξη. Πιο συγκεκριμένα, ανακοίνωσε τη συνεργασία της με τη Μονάδα Ναυτικής Τεχνολογίας και Βιομηχανικής Αεροδυναμικής (WUMTIA) του Πανεπιστημίου του Southampton. Στις δεξαμενές της WUMTIA θα δοκιμαστούν μικρογραφίες του φορτηγού, με σκοπό να διαπιστωθεί ποιες μικροβελτιώσεις θα πρέπει να γίνουν στη σχεδίαση του σκάφους και στις τεχνολογίες κίνησής του, ώστε να παραμένει αξιόπλοο ακόμη και στις θαλασσοταραχές και να εξασφαλίζει τις μεγαλύτερες δυνατές ταχύτητες. Τα δεδομένα από τα πειράματα θα χρησιμοποιηθούν επίσης για να πραγματοποιηθούν οι πρώτες οικονομοτεχνικές μελέτες για το πλοίο. Με απώτερο στόχο να κατασκευαστεί στη συνέχεια ένα πρωτότυπο μοντέλο σε κανονικές διαστάσεις, που θα δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες.

Σύμφωνα με την εταιρεία, το «υβριδικό» φορτηγό θα περιορίσει δραστικά τις ετήσιες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου που οφείλονται στις θαλάσσιες μεταφορές – ποσότητες οι οποίες αντιστοιχούν στο 3% των συνολικών ανθρωπογενών εκπομπών και ισοδυναμούν με τα θερμοκηπικά αέρια που απελευθερώνει ετησίως ολόκληρη η Γερμανία ή ο Καναδάς. Επίσης, τη στιγμή που το 90% των καταναλωτικών προϊόντων προέρχεται από πρώτες ύλες που έχουν μεταφερθεί μέσω θάλασσας, η συνεχής άνοδος της τιμής του πετρελαίου ναυτιλίας αυξάνει και το κόστος αυτών των προϊόντων. Ετσι, το πλοίο της B9 Shipping υπόσχεται παράλληλα να μειώσει την τιμή τους.

Για να τα καταφέρει, το φορτηγό θα είναι εξοπλισμένο με ένα πρωτοποριακό σύστημα ιστίων που ονομάζεται Dynarig και το οποίο μπορεί να αξιοποιεί στον μέγιστο βαθμό τον άνεμο. Το Dynarig επινοήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και από τότε έδειχνε εξαιρετικά ελπιδοφόρο ωστόσο, όταν ξεπεράστηκε η πετρελαϊκή κρίση, ατόνησε το ενδιαφέρον γύρω από αυτό. Ετσι, μέχρι σήμερα έχει χρησιμοποιηθεί μόνο μία φορά – στο ιστοπλοϊκό Maltese Falcon («Γεράκι της Μάλτας») που ανήκει στην Ελληνίδα μεγιστάνα Ελενα Αμβροσιάδου και το οποίο ναυπηγήθηκε το 2006. Αν και το κόστος του συστήματος είναι αρκετά υψηλό για ιδιωτικά γιοτ –το Maltese Falcon θεωρείται από τα πιο πολυτελή σκάφη στον κόσμο– η B9 Shipping υποστηρίζει πως η εγκατάστασή του σε φορτηγά πλοία θα κάνει απόσβεση πολύ γρήγορα, από τον περιορισμό των λειτουργικών εξόδων. Αλλωστε, σε σχέση με την αρχική του εκδοχή, το 1966, το Dynarig που προορίζει η ιρλανδική εταιρεία για τα σκάφη της θα είναι πολύ πιο εξελιγμένο, με τα ιστία να ελέγχονται ηλεκτρονικά από τη γέφυρα, ώστε να αλλάζουν εύκολα προσανατολισμό και να μαζεύονται γρήγορα μέσα στα κατάρτια, όταν χρειάζονται.

Η εταιρεία υποστηρίζει ότι τα ιστία θα είναι αρκετά για την κίνηση του σκάφους στο 60% και πλέον των δρομολογίων του. Οταν πέσει ο αέρας, θα τίθεται σε λειτουργία ο κινητήρας Rolls Royce του φορτηγού, ο οποίος θα «καίει» βιομεθανόλη. Το βιοαέριο θα παράγεται από την αναερόβια χώνευση οργανικών αποβλήτων – ήδη μάλιστα η B9 Organic Energy, θυγατρική της B9 Shipping, κατασκευάζει μία μονάδα χώνευσης απορριμμάτων στη Βόρεια Ιρλανδία, για να βελτιώσει και την τεχνολογία παραγωγής βιομεθανόλης.

(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/06/2012)