Δυστυχώς, χρειάστηκε να περάσουν τρεις μήνες, στη διάρκεια των
οποίων επιδεινώθηκε δραματικά η κατάσταση της οικονομίας, ώστε να
αποφασίσει ο πρωθυπουργός ότι χωρίς «δούναι» δεν υπάρχει «λαβείν» στις
διεθνείς πολιτικές και οικονομικές σχέσεις. Η προσγείωση ήταν ανώμαλη,
καθώς ο πήχυς είχε τοποθετηθεί στα ύψη με τα υπερφίαλα προεκλογικά
συνθήματα «εμείς θα χτυπάμε τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν». Οι
Δονκιχωτισμοί της προεκλογικής περιόδου και του τελευταίου τριμήνου όμως
κόστισαν ακριβά στη χώρα.
Οι «θεσμοί» έμειναν ανένδοτοι στον
βασικό προσανατολισμό και αποδείχθηκε ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές
πηγές χρηματοδότησης της χώρας και οι δόσεις των δανείων σε ΕΚΤ και ΔΝΤ
πρέπει να καταβληθούν στην ώρα τους, για να μην υπάρξει πιστωτικό
γεγονός.
Ετσι η κυβέρνηση οδηγήθηκε σε «ανασχηματισμό» της
διαπραγματευτικής ομάδας, σηματοδοτώντας, με την αλλαγή προσώπων, και
αναπροσανατολισμό των στόχων της, με την ελπίδα ότι μπορεί να επιτευχθεί
συμβιβαστική λύση πριν οδηγηθούμε σε παύση πληρωμών, και επισήμως.
Αυτή η προσγείωση στην αδυσώπητη πραγματικότητα φαίνεται ότι
συνοδεύεται από την υιοθέτηση μέτρων και πολιτικών που το κυβερνών κόμμα
με τα βδελυγμίας απέρριπτε έως πρόσφατα. Οι «κόκκινες γραμμές»
ξεθώριασαν.
Οι αποκρατικοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις γίνονται
πλέον αποδεκτές με το περιτύλιγμα της αναπτυξιακής προοπτικής. Ο ΕΝΦΙΑ
θα παραμείνει μέχρι να... αλλάξει, ενώ ακόμη και η έκτακτη επιπλέον
φορολόγηση των εισοδημάτων όχι μόνο θα παραμείνει, αλλά θα αυξηθεί!..
Με την αγορά να ασφυκτιά από την παντελή έλλειψη ρευστότητας, το
ντόμινο μαζικών «λουκέτων» να επικρέμαται πάνω από τις επιχειρήσεις και
για να αποφευχθούν γενικότερες ανεπίστρεπτες εξελίξεις στην ελληνική
οικονομία, ας ελπίσουμε ότι η κυβέρνηση κατανόησε πλήρως το μήνυμα των
θεσμών και των αγορών, οι οποίες εκτόξευσαν τις αποδόσεις των ελληνικών
ομολόγων σε δυσθεώρητα ύψη...
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 29/04/2015)