Τα ψέματα τέλειωσαν για την Ελλάδα και μαζί και η προεκλογική περίοδος, η οποία... παραδόξως κράτησε και μετά τις εκλογές. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσε και διαπραγματευόταν με όρους αντιπολίτευσης, παρά το γεγονός ότι κλήθηκε να βγάλει «τα κάστανα από τη φωτιά».
Όμως, όπως ομολόγησε πρόσφατα ο Ευκλ. Τσακαλώτος, σχηματίστηκε μια κυβέρνηση που δεν ήταν έτοιμη, δεν είχε συγκεκριμένες ιδέες και προτάσεις. Ο συνδυασμός της άγνοιας σε ένα υψηλό επίπεδο διαπραγμάτευσης και των ιδεοληψιών, με τις οποίες κυριαρχούνται ακόμη και κορυφαία στελέχη, προκάλεσαν την εμπλοκή με τους δανειστές.
Εκατό ημέρες μοναξιάς για την κυβέρνηση, η οποία, πάντως, δείχνει να ξυπνά από μια κατάσταση που οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στη ρήξη και τη χρεοκοπία.
Παρά το γεγονός ότι οι επόμενες ημέρες θα κρίνουν αν τελικά βρισκόμαστε μπροστά σε έναν έντιμο συμβιβασμό με τους δανειστές, τουλάχιστον έχουν πέσει οι τόνοι της αντιπαράθεσης, οι πολεμικές ιαχές αντιευρωπαϊστών και οι συνεχείς αναφορές κορυφαίων αξιωματούχων της Ε.Ε. για Grexit.
Οι τελευταίες ημέρες έδειξαν ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια για συμφωνία αφού η κυβέρνηση αποφάσισε, με πολλή καθυστέρηση, να προχωρήσει στις αλλαγές που η ίδια συμφώνησε στις 20 Φεβρουαρίου.
Επιτέλους, Αθήνα και Θεσμοί συζητούν επί προτάσεων, σεναρίων, στόχων και συγκεκριμένων μέτρων που οδηγούν σε κάποιο αποτέλεσμα. Κι επιτέλους και οι δύο πλευρές κάθονται στο τραπέζι των συζητήσεων, αν και η Ελλάδα πλέον βρίσκεται σε πιο δεινή θέση εξαιτίας της πιστωτικής ασφυξίας.
Οι ξένοι δεν έχουν να χάσουν τίποτε όσο ο χρόνος περνά. Η ελληνική οικονομία, όμως, βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο ενός πιστωτικού γεγονότος, που θα έχει επώδυνες συνέπειες για όλη τη χώρα. Βρίσκεται με το πιστόλι στον κρόταφο και πρέπει τώρα να αποφασίσει «με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει».
Είναι αυτό που με ωμό τρόπο λέγεται «το τέλος των ψευδαισθήσεων». Η ώρα εκείνη που πρέπει να πληρωθούν οι μισθοί, οι συντάξεις, τα χρέη, οι τόκοι, να καλυφθούν οι πιεστικές υποχρεώσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Είναι η στιγμή που η κυβέρνηση συνειδητοποιεί ότι τα ταμεία είναι άδεια και οφείλει να κάνει τις πιο κρίσιμες επιλογές.
Αλλά είναι και το τέλος της ψευδαίσθησης που είχε μια ολόκληρη χώρα ότι μπορεί να παίρνει δάνεια χωρίς υποχρεώσεις και ότι μπορεί να γίνει εύκολη διαχείριση της οικονομικής κατάρρευσης της οικονομίας.
Η πραγματική ζωή, όμως, και οι αριθμοί δείχνουν άλλα. Πρόκειται για μια βίαιη ωρίμαση της ελληνικής κοινωνίας στη σκληρή πραγματικότητα.
Ενας Γάλλος συγγραφέας είχε γράψει ότι «η ζωή είναι ένα τριαντάφυλλο του οποίου κάθε ροδοπέταλο είναι μια ψευδαίσθηση και κάθε αγκάθι είναι μια πραγματικότητα».
Τώρα η Ελλάδα περνά από τη φάση του ροδοπέταλου στα αγκάθια. Θα πονέσει, αλλά τουλάχιστον δεν θα μαραθεί το τριαντάφυλλο...
Πηγή: Ημερησία