Σημαίνον στέλεχος της κυβέρνησης έλεγε προ ημερών: «Ορισμένοι στόχοι που είχαν τεθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ‘χίμαιρα ή ουτοπία’».
Από τη συμφωνία στη δραματική Σύνοδο Κορυφής και μετά βλέπουμε τον ίδιο
τον πρωθυπουργό αλλά και κορυφαίους υπουργούς που πρωτοστάτησαν στον
«αντιμνημονιακό αγώνα», να έχουν λειάνει τις γωνίες των λόγων τους και
σε πολλές περιπτώσεις να έχουν διαβεί και τον Ρουβίκωνα.
Αλλωστε,
το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε ότι δεν είπε πως θα «σκίσει
τα μνημόνια», είναι ενδεικτικό της στροφής που έχει γίνει σε πιο
ρεαλιστικούς δρόμους.
Είναι η επιβεβαίωση ότι μεγάλο μέρος του
ΣΥΡΙΖΑ, πλην των ακραίων, αντιλήφθηκαν την πραγματικότητα, όπως αυτή
έχει διαμορφωθεί στην ευρωπαϊκή πολιτική και οικονομία.
Μπορεί να
μην αρέσει σε πολλούς η στρατηγική που ακολουθεί η Γερμανία, μπορεί να
μην είναι ελκυστικό το «αντιλαϊκό» πρόσωπο της ευρωπαϊκής
νομενκλατούρας, αλλά ποτέ και κανείς δεν υποσχέθηκε στην Ελλάδα κάτι
διαφορετικό.
Είχε βεβαίως το δικαίωμα η νέα κυβέρνηση της
Αριστεράς να διεκδικήσει κάτι καλύτερο και να διαπραγματευτεί πιο βατούς
στόχους του προγράμματος, αλλά δεν είχε κανένα δικαίωμα να ζει σε
απόλυτη ουτοπία.
Αν ξεχάσουμε τη στροφή στον ρεαλισμό των
τελευταίων εβδομάδων, αυτό που θυμόμαστε τους προηγούμενους έξι μήνες
είναι δημιουργική ασάφεια, αντιευρωπαϊκές κορόνες, επίθεση στους
«μνημονιακούς», υποσχέσεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ψηφίσει Μνημόνια ή δεν θα
αιφνιδιάσει με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.
Και,
ταυτόχρονα, προσπάθεια να «στηθεί» ένα κομματικό κράτος που με τη σειρά
του θα στήριζε μια πολιτική, η οποία εξ αρχής φαινόταν ότι θα αποτύχει.
Σε κανένα σημείο της διαπραγμάτευσης η Μέρκελ, ο Σόιμπλε ή ο Ολάντ δεν
έδειξαν ότι θα υποχωρούσαν στις «κόκκινες» γραμμές που έθετε ο κ.
Τσίπρας. Και βεβαίως, ποτέ οι διεθνείς αγορές και οι επενδυτές δεν
έδειξαν να τρομάζουν στις απειλές της κυβέρνησης ότι θα κάνει «Κούγκι»
την Ευρώπη.
Ολα αυτά ήταν μια «χίμαιρα» που κτίστηκε εδώ και δύο
χρόνια στα γραφεία της Κουμουνδούρου και τελευταία στο Μέγαρο Μαξίμου.
Κι όπως όλες οι ουτοπίες που στηρίζονται σε σαθρά επιχειρήματα,
κατέρρευσε κάνοντας μεγάλο θόρυβο.
Δυστυχώς η κατάρρευση της
στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ θα κοστίσει πολύ ακριβά στην οικονομία και την
κοινωνία. Οι επιπτώσεις από τις λανθασμένες επιλογές ακόμη δεν έχουν
γίνει αντιληπτές από τους πολίτες, όσο κι αν η ταλαιπωρία από τα capital
controls είναι μεγάλη. Το φθινόπωρο θα είναι πολύ «θερμό» και προοίμιο
πολύ βαρέως «χειμώνα» για την Ελλάδα.
Η Νεφελοκοκκυγία που έκτισε ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε. Μόνο να μην είναι αργά και μαζί της καταρρεύσει και η χώρα.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 01/08/2015)