Τό Έπτάμηνο τῆς Οικονομικής Κατάρρευσης

Σήμερα ὁ ΣΥΡΙΖΑ συμπληρώνει ἑπτά μῆνες ἀπό τότε πού ἀνέλαβε τήν διακυβέρνηση τῆς χώρας. Στίς 210 περίπου αὐτές ἡμέρες ἡ ἑλληνική οἰκονομία διολίσθησε σφόδρα, ἀπώλεσε τήν δυναμική πού εἶχε ἀναπτύξει καί ἀποσταθεροποιήθηκε.

Όπως παρατηρεί σε κύριο άρθρο της η εφημερίδα «Εστία», οἱ ἀτυχεῖς πειραματισμοί τῆς Κυβερνήσεως Τσίπρα καί ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἐξ ἀρχῆς ἀντιμετώπισε τούς θεσμικούς ἑταίρους καί πιστωτές τῆς χώρας εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα ἡ Ἑλλάδα νά ὁδηγηθεῖ σέ καθεστώς κεφαλαιακῶν περιορισμῶν, σέ νέα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα καί σέ περισσότερη καί αὐστηρότερη οἰκονομική ἐπιτήρηση. Τό βραχυπρόθεσμο οἰκονομικό κόστος μέ τό ὁποῖο ἐπιβαρύνθηκε ἡ ἑλληνική οἰκονομία ἀπό τούς χειρισμούς Τσίπρα-Βαρουφάκη ὑπολογίζεται στά 100 δισ. εὐρώ. Τό ποσό αὐτό προκύπτει ἀπό τά 42 δισ. εὐρώ τῶν καταθέσεων πού ἐξῆλθαν τοῦ ἑλληνικοῦ τραπεζικοῦ συστήματος στό διάστημα Δεκεμβρίου 2014-Ἰουνίου 2015 καί στά 60 δισ. εὐρώ τῶν πρόσθετων κεφαλαίων πού τελικῶς θά χρειασθεῖ ἡ Ἑλλάδα γιά νά καλύψει τίς χρηματοδοτικές της ἀνάγκες ἕως καί τό 2018.

Πρίν ἀπό τίς ἐκλογές τῆς 25^ης Ἰανουαρίου οἱ χρηματοδοτικές ἀνάγκες τῆς Ἑλλάδος γιά τό διάστημα 2015-2017 ὑπολογίζονταν ἀπό τήν τρόικα στά 28 δισ. εὐρώ. Ὡστόσο, ἡ ἐπιβολή τῶν capital controls, ἡ ἀνάγκη νέας στηρίξεως τῶν τραπεζῶν καί κυρίως ὁ ἀποκλεισμός τῆς Ἑλλάδος ἀπό τίς ἀγορές σχεδόν τριπλασίασε τίς ἀνάγκες αὐτές.

Ἀλλά αὐτό εἶναι τό ἐμφανές κόστος τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς τῆς κυβερνήσεως τοῦ ΣΥΡΙΖΑ. Τό ἀφανές κόστος εἶναι πολύ πιό σημαντικό. Σχετίζεται μέ τήν κατάρρευση τῆς ἐμπιστοσύνης τῶν ἐπενδυτῶν πρός τήν χώρα καί τίς προοπτικές της καί στήν διαιώνιση τῆς ἀπελπισίας ἐντός τῶν ἑλληνικῶν νοικοκυριῶν καί ἐπιχειρήσεων. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ δείκτης οἰκονομικοῦ κλίματος πού καταρτίζει τό ΙΟΒΕ βρέθηκε τόν Ἰούλιο στά χαμηλότερα ἐπίπεδα ἀπό τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2012. Ἀλλά τά στατιστικά μεγέθη ὑπολείπονται τῆς πραγματικότητος. Ἡ Κυβέρνησις ΣΥΡΙΖΑ πυροδότησε ἕνα προφανές κύμα οἰκονομικῆς μεταναστεύσεως. Νέοι μέ δεξιότητες, εἰδικές γνώσεις καί κατάρτιση ἀναγκάζονται νά φύγουν, ὅπως καί χιλιάδες ἐπιχειρήσεις.

Πρό μηνός ὁ νομπελίστας οἰκονομολόγος Πώλ Κρούγκμαν εἶχε ἀρθρογραφήσει στούς New York Times πώς «ἀκόμη καί ἄν ἐπιρρίψει κανείς τίς εὐθύνες στόν ΣΥΡΙΖΑ, δέν ὑπάρχει καμμία οἰκονομική ἀνάλυση πού νά λέει πώς μερικοί μῆνες κακῆς διακυβερνήσεως μποροῦν νά βλάψουν μιά γιά πάντα τίς προοπτικές ἀναπτύξεως τῆς χώρας». Λυπούμαστε, ἀλλά τό ἑπτάμηνο τῆς κατάρρεύσεως τόν ἀμφισβητεῖ σημαντικά.