H προηγούμενη προεκλογική περίοδος είχε ένα κυρίαρχο σύνθημα πάνω στο
οποίο τα κόμματα εξουσίας, κι όχι μόνο, πόνταραν όλα τους τα χρήματα.
«Μνημόνιο - αντιμνημόνιο» ήταν το δίλημμα που τέθηκε στον ελληνικό λαό
και ασφαλώς ο... νικητής ήταν από την αρχή γνωστός. Ποιος άλλωστε θα
επιθυμούσε τα σκληρά μέτρα που προβλέπει ένα μνημόνιο, όταν υπήρχαν
κόμματα που υπόσχονταν τον παράδεισο με τα λεφτά των άλλων;
Πάνω
στο δίλημμα αυτό, στήθηκε όλη η μάχη του Ιανουαρίου και όπως απέδειξε η
ίδια η πραγματικότητα ήταν πλαστό, αποπροσανατολιστικό και εντελώς
καταστροφικό για τη χώρα. Κόμματα και πολιτικοί έφτιαξαν καριέρες
ποντάροντας στο «θυμικό» του ψηφοφόρου αλλά και στην έλλειψη αποδοχής,
και βεβαίως σωστής ενημέρωσης, της σκληρής πραγματικότητας για την
ελληνική οικονομία.
Επτά μήνες μετά, μια νέα προεκλογική
εκστρατεία έχει ξανά την οικονομία στο επίκεντρο, αλλά πλέον τα κόμματα
που διεκδικούν την πρωτιά έχουν ξεφύγει από τη λογική των ψεύτικων
διλημμάτων. Τώρα το στοίχημα είναι ποιος είναι περισσότερο ικανός να
διαχειριστεί μια πολύ δύσκολη και επώδυνη συμφωνία.
Σε ελεύθερη
μετάφραση, ποιος είναι ο πιο καλός... μαθητής του μνημονίου. Το τέλος
των ψευδαισθήσεων είναι πλέον γεγονός. Οσοι πίστεψαν ή συνεχίζουν να
πιστεύουν σε μια εκτός τόπου και χρόνου πραγματικότητα είναι πλέον
μειοψηφία. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το 80% των πολιτών θεωρεί ότι
δεν έχει κανένα νόημα πλέον ο διαχωρισμός μνημόνιο - αντιμνημόνιο. Ηρθε
λοιπόν και η εποχή της συνειδητοποίησης. Κάπως αργά, με τον «λογαριασμό»
εξαιρετικά βαρύ, αλλά ήρθε.
Η περίοδος όπου ο διαχωρισμός σε
πατριώτες και «γερμανοτσολιάδες» ήταν κυρίαρχος τέλειωσε, αφού πλέον ο
πολίτης αντιλαμβάνεται ποια είναι η κατάσταση της οικονομίας, ποιοι οι
τρόποι διεξόδου από την κρίση και φυσικά ότι δεν υπάρχουν μάγοι ή
«Ελληνες από μηχανής θεοί». Να θυμίσουμε επίσης ότι πριν από τις εκλογές
του Ιανουαρίου σχεδόν έξι στους δέκα πολίτες πίστευαν ότι θα
υποχωρήσουν οι Ευρωπαίοι και θα νικήσει η... ελληνική λεβεντιά.
Αυτή
η προεκλογική περίοδος, όσο σύντομη κι αν είναι, φαντάζει ως μια καλή
ευκαιρία για να συνειδητοποιήσουν και οι πολίτες και οι πολιτικοί την
κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα και η οικονομία. Μόνο με τη γνώση,
κι αφού βεβαίως επικρατήσει η αλήθεια, μπορεί η Ελλάδα να μπει σε ένα
σωστό δρόμο.
«Το να έχεις συνειδητοποιήσει ότι έχεις άγνοια των
γεγονότων, είναι ένα μεγάλο βήμα προς τη γνώση», είχε πει ο Αγγλος
πρωθυπουργός Β. Ντισραέλι.
Πάντως, υπάρχουν και δείγματα γραφής
αρνητικά από πολιτικούς οι οποίοι συγκρούονται για το ποιο μνημόνιο
είναι καλύτερο από το άλλο. Μένει να μην παρασυρθούν οι ψηφοφόροι...
Αν,
λοιπόν, οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις θέλουν να συνεχιστεί η ευρωπαϊκή
πορεία της χώρας και να επιτευχθεί το «νοικοκύρεμα» των οικονομικών και
της Δημόσιας Διοίκησης, οφείλουν να εφαρμόσουν πιστά τις μεταρρυθμίσεις
που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες. Στο μνημόνιο υπάρχουν πολλά
μέτρα που πρέπει να αλλάξουν γιατί είναι άδικα, αλλά και πολλά που
πρέπει να υλοποιηθούν για να ανατραπούν παθογένειες πολλών ετών. Αρκεί
να υπάρξει σύνεση, συνεννόηση και πολιτική βούληση.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 05-06/09/2015)