Η Τουρκία, απομονωμένη στη Μέση Ανατολή, με τον
αυταρχισμό του Ερντογάν να εγγράφει υποθήκες στη δημοκρατική ομαλότητα
και με εύθραυστες οικονομικές ισορροπίες, είναι παρ' όλα τα παραπάνω μια
περιφερειακή δύναμη που δεν παρακάμπτεται, ούτε πολύ περισσότερο
απομονώνεται. Ετσι στη Σύνοδο Κορυφής της Μάλτας η πιο ενδιαφέρουσα
είδηση ήταν η σύγκληση εντός του 2015 Εκτακτης Συνόδου με τη συμμετοχή
του Ερντογάν. Ανεξάρτητα από τον βαθμό στον οποίο η Αγκυρα θέλει και
μπορεί να συμβάλει στον περιορισμό των προσφυγικών ροών είναι φανερό ότι
βρισκόμαστε μπροστά σε μια δυναμική διαμόρφωσης ειδικής σχέσης ΕΕ -
Τουρκίας με τις ευλογίες των ΗΠΑ.
Μιας de facto ειδικής
σχέσης που θα διατηρεί προσχηματικά την ενταξιακή διαπραγμάτευση, καθώς
και καμία πλευρά δεν πιστεύει στην πλήρη ένταξη αλλά και ταυτόχρονα
καμιά πλευρά δεν θέλει να αναλάβει το κόστος διακοπής της. Εχοντας
κατοχυρώσει στη Μάλτα συνδιαβούλευση με την ΕΕ σε επίπεδο κορυφής, ο
Ερντογάν αύριο και μεθαύριο ως οικοδεσπότης της Συνόδου Κορυφής της
Ομάδας των "G20", στην Αττάλεια, θα έχει εκ των πραγμάτων τη μεγαλύτερη
από όλους τους συμμετέχοντες ευχέρεια κινήσεων για διμερείς συναντήσεις
στο περιθώριο της επίσημης ατζέντας.
Στη σημειολογία
των διεθνών σχέσεων η Αγκυρα και ο Ερντογάν κατέγραψαν τον τελευταίο
μήνα ρεκόρ διεθνούς στήριξης και αποδοχής και μάλιστα τη στιγμή
πρωτοφανούς κυβερνητικής καταστολής στο εσωτερικό και δεδηλωμένης
διαφοροποίησης από όλους τους υπόλοιπους εμπλεκομένους στη Συρία, που
έχουν ως προτεραιότητα την ήττα του Ισλαμικού Κράτους των τζιχαντιστών.
Δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές η Μέρκελ συναντούσε τον Ερντογάν στην
Κωνσταντινούπολη, ενώ δέκα μέρες μετά η ΕΕ των 28 δηλώνει ότι θα
συνδιαμορφώσει μαζί με την Αγκυρα την πολιτική της στο Προσφυγικό και
τέλος την Κυριακή και τη Δευτέρα στην Αττάλεια ως οικοδεσπότης ο Τούρκος
πρόεδρος θα προσπαθήσει να ασκήσει την επιρροή του στην αναζήτηση λύσης
στη Συρία.
Με αυτή την πρωτοφανή διεθνή αποδοχή
και αναγνώριση ο Ερντογάν δεν θα χάσει την ευκαιρία να εκμεταλλευθεί την
-λόγω Προσφυγικού- ευνοϊκή αυτή συγκυρία και να προωθήσει με τη
διαδικασία του κατεπείγοντος τη συνταγματική μεταρρύθμιση που θα
εγκαθιδρύει προεδρικές υπερεξουσίες γαλλικού τύπου.
Πρόκειται για
μια συνολική επαναπροσέγγιση με τη Δύση, τις ΗΠΑ και την ΕΕ που
ολοκληρώνει την προσέγγιση Ερντογάν - στρατηγών απέναντι στον ιμάμη της
Πενσυλβανίας, Φετουλάχ Γκιουλέν, και στο Κουρδικό Κίνημα. Πολιτικό
παράδοξο, ο ηγέτης που διαφοροποίησε την Τουρκία από τη Δύση εγγυάται
σήμερα την επαναπροσέγγιση.
(του Γιώργου Καπόπουλου, από την εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ", 14/02/2015)