Σχόλιο

Ο Τραμπ και η Εκλογική Εξέγερση των Νοικοκυραίων

Ο Τραμπ και η Εκλογική Εξέγερση των Νοικοκυραίων

Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Το είδαμε στο ελληνικό και στο βρετανικό δημοψήφισμα, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις. Η αντισυστημική ψήφος είναι συνήθως βουβή. Ακολουθεί υπόγειες διαδρομές. Ειδικά όταν προέρχεται από μικρομεσαίους νοικοκυραίους με μάλλον συντηρητική ιδεολογία που δεν έχουν συνηθίσει να κάνουν πολιτικό θόρυβο, όπως οι δεδηλωμένοι αριστεροί και οι αμφισβητίες των κοινωνικών κινημάτων. Παρόλα αυτά, τόσο οι δημοσκόποι όσο και τα κατεστημένα Μίντια δεν έμαθαν το μάθημά τους. Συνέχισαν να διαβάζουν τα γεγονότα λες και βρισκόμαστε στο 2006. Γι’ αυτό και συνεχώς διαψεύδονται παταγωδώς, γεγονός που συρρικνώνει περαιτέρω την ήδη μειωμένη αξιοπιστία τους. Δεν τους είναι, άλλωστε, εύκολο να χωνέψουν το γεγονός ότι το μέχρι πριν μερικά χρόνια χειραγωγημένο ακροατήριό τους έχει περιέλθει σε κατάσταση εκλογικής ανταρσίας εναντίον των αρχουσών ελίτ. Πριν 10 χρόνια θα ήταν αδιανόητο ο Σάντερς, ένας σοσιαλιστής από το μικρό και ασήμαντο Βερμόντ, να διεκδικούσε επί ίσοις όροις το χρίσμα των Δημοκρατικών από την Κλίντον. Και βεβαίως θα ήταν αδιανόητο ένας τύπος όπως ο Τραμπ να έπαιρνε το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών και πολύ περισσότερο να εκλεγόταν πρόεδρος

Οι Επτά Ανατροπές που Μπορεί να Κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ

Οι Επτά Ανατροπές που Μπορεί να Κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ

Επτά μέτωπα στα οποία ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να επιφέρει σημαντικές αλλαγές, επηρεάζοντας τη ζωή των Αμερικανών και τις σχέσεις των ΗΠΑ με τον υπόλοιπο κόσμο, επισήμανε σε ανάλυσή της η εφημερίδα Financial Times, αν και σημειώνει ότι συνήθως υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των προεκλογικών υποσχέσεων και της επίσημης πολιτικής

Η Ελληνική Ασυναρτησία

Η Ελληνική Ασυναρτησία

Η ​​διαδικασία προσαρμογής της χώρας στα ευρωπαϊκώς ισχύοντα, ως προς το θέμα της οικονομίας, περνάει ως φαίνεται σταδιακώς από το επίπεδο του δράματος σε φάση απορρίψεως του υφισταμένου πολιτικού συστήματος. Οι βουλευτές έχουν ουσιαστικώς αποσυρθεί από το προσκήνιο της κοινωνίας· απευθύνονται σε επιλεγμένα ακροατήρια ψηφοφόρων τους· υπάρχουν μόνον στην τηλεοπτική οθόνη, ακαταπαύστως αγορεύοντες ως δικηγόροι επαρχιακών δικαστηρίων, βαυκαλιζόμενοι ότι κατατροπώνουν τους αντιπάλους τους. Εξέλιπε πλέον η ελπίς ότι οι αντιπρόσωποι του έθνους μπορούν να αντιδράσουν με τρόπο αποτελεσματικό, ώστε να αναχαιτίσουν τη διαρκή συρρίκνωση εισοδημάτων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ υπό τον κ. Αλέξη Τσίπρα διέψευσε οριστικά τις προσδοκίες όσων εκ προαιρέσεως αγαθής ή από αφέλεια επίστευσαν ότι η Αριστερά μπορεί να αποτελέσει τη δύναμη «ανατροπής». Επαιρόταν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου όταν συνομολόγησε το πρώτο μνημόνιο ότι «έσωσε» την Ελλάδα από τη χρεοκοπία, διασφαλίζοντας την παραμονή της στη Ζώνη του Ευρώ

Τι Συμβαίνει στις Τράπεζες;

Τι Συμβαίνει στις Τράπεζες;

Οι Ελληνες φορολογούμενοι υποχρεώθηκαν να δώσουν στις τράπεζες 60 δισ. ευρώ για να τις κρατήσουν όρθιες. Τα 44 δισ. τα δανειστήκαμε από τους ξένους δανειστές και τα 16 δισ. μπήκαν με τον λεγόμενο αναβαλλόμενο φόρο. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Το σηματοδοτούν δύο βεβαιότητες και μία αβεβαιότητα: Πρώτη βεβαιότητα, οι φορολογούμενοι δεν θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους ποτέ. Δεύτερη, δεν υπάρχει πιστωτική επέκταση, στα αμέσως επόμενα χρόνια τα δάνεια θα περιορίζονται γιατί οι τράπεζες παραμένουν ζόμπι. Περίπου το 60% των κεφαλαίων τους (σε μία, σχεδόν το 90%...) είναι εικονικά – λογιστική προεξόφληση του αναβαλλόμενου φόρου. Και η αβεβαιότητα: Αν δεν αντιμετωπιστεί δραστικά το πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων ίσως, σε 20 μήνες, η χώρα κινδυνεύσει να οδηγηθεί πάλι στα βράχια, αυτή τη φορά από τις τράπεζες, αν συμβεί να χρειαστούν και νέα κεφάλαια...

Ο Ερντογάν Μιλά με Όρους Ισχύος και Πολιτισμού και Όχι με Όρους … ΕΣΠΑ!

Ο Ερντογάν Μιλά με Όρους Ισχύος και Πολιτισμού και Όχι με Όρους … ΕΣΠΑ!

Δεν παραλείπει να μάς αναστατώνει τον τελευταίο καιρό ο Πρόεδρος της Τουρκίας με τις αλλεπάλληλες προκλητικές του δηλώσεις, περί Λωζάννης και διαφόρων άλλων θεμάτων, ενώ παράλληλα προβληματισμό αρχίζει να μας γεννά (κάλλιο αργά παρά ποτέ …) το φιλόδοξο εξοπλιστικό πρόγραμμα της Πολεμικής Αεροπορίας της γείτονος. Την ίδια στιγμή, τουρκικά στρατεύματα έχουν εισβάλει στη Συρία, ενώ ήδη συγκεντρώνονται και στα σύνορα Τουρκίας –Ιράκ. Θα πει κάποιος πως ο Ερντογάν προκαλεί την τύχη του, καθώς η πολιτική του σε Συρία και Ιράκ τον φέρνει αντιμέτωπο με τον ευρωατλαντικό παράγοντα, ενώ ακόμη πιο ευκαιριακή και ριψοκίνδυνη είναι η όψιμη προσέγγιση με τη Μόσχα. Όλα αυτά – και πολλά περισσότερα επιβαρυντικά της τελικής τύχης του νέο-οθωμανού Σουλτάνου – τα προσυπογράφουμε! Όμως υπάρχει κάτι άλλο, πιο διαρκές, πίσω από αυτό: ο σημερινός Πρόεδρος της Τουρκίας εκφράζει μία βούληση ισχύος η οποία ερείδεται σε πολιτισμικά μεγέθη με μεγάλο βάθος στο χρόνο και χωρίς κανένα κόμπλεξ έναντι της Δύσης

Η Χώρα που Δεν Θέλει Επενδύσεις

Η Χώρα που Δεν Θέλει Επενδύσεις

Α​​ν πραγματικά ο Αλέξης Τσίπρας εννοούσε αυτά που έλεγε τους τελευταίους μήνες –σαν να είδε ξαφνικά το φως το αληθινό– περί ανάγκης επενδύσεων, προκειμένου να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, θα πρέπει να νιώθει πολύ απογοητευμένος. Οχι μόνο γιατί για επενδύσεις μιλάει και επενδύσεις δεν βλέπουμε, αλλά κυρίως γιατί το επενδυτικό κλίμα χειροτερεύει συνεχώς. Το αποδεικνύουν διάφορες μετρήσεις διεθνών οργανισμών και ινστιτούτων για την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, φαίνεται καθαρά από τις διαθέσεις στελεχών της κυβέρνησης και του κομματικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ και γίνεται σαφές από τις επιδόσεις του κράτους, που παραμένει αγκυλωμένο σε λειτουργίες που αποθαρρύνουν την επιχειρηματική δραστηριότητα. Και επειδή ίσως αυτά δεν είναι αρκετά, ήλθε η σημερινή κυβέρνηση (του Αλέξη Τσίπρα, δηλαδή) να συμβάλει με την πολιτική της υπερφορολόγησης

Σκληρό Brexit, Απειλή ή Μπλόφα;

Σκληρό Brexit, Απειλή ή Μπλόφα;

Ο αρθρογράφος των Financial Times Munchau που χαρακτηρίζει ένα σκληρό Brexit «Διπλή Αυτοκτονία» δεν ανακάλυψε καθυστερημένα την Αμερική, απλά θύμισε κάτι που όλοι γνωρίζουν και ελάχιστοι το ψιθυρίζουν: Οτι μια τιμωρητική αντιμετώπιση της Βρετανίας στη διαπραγμάτευση αποχώρησης από την Ε.Ε. θα έχει σημαντικό κόστος και για τις δύο πλευρές, καθώς και ότι η υιοθέτηση μιας κοινής στάσης των «27» είναι ένα δύσκολο ζητούμενο. Μια ματιά στις διμερείς συναλλαγές Βρετανίας - Γερμανίας τόσο σε προϊόντα όσο και σε υπηρεσίες δείχνει όχι απλά ένα βαρύ κόστος και για τις δύο πλευρές, αλλά ένα πολύ βαρύτερο πλήγμα για το Βερολίνο. Αν η Βαλονία μπόρεσε να μπλοκάρει τη Συνθήκη CETA μεταξύ Ε.Ε. και Καναδά, γιατί να μην μπλοκάρει την όποια κοινή στάση ή και τελική συμφωνία Βρετανίας - Ε.Ε. για το Brexit η Ουγγαρία του Ορμπαν; Γερμανία και Γαλλία, που γνωρίζουν πολύ καλά το κόστος της υλοποίησης μιας σκληρής στάσης απέναντι στη Βρετανία, την επισείουν ως πολύ πιθανή κατάληξη της διαπραγμάτευσης για διαφορετικούς λόγους:

To 21o Συνέδριο «Ενέργεια & Ανάπτυξη»

To 21o Συνέδριο «Ενέργεια & Ανάπτυξη»

Εφέτος το ετήσιο συνέδριο που πραγματοποιεί το Ινστιτούτο Ενέργειας Να Ευρώπης κλείνει τα 21, αφού η οργάνωση του ξεκίνησε το 1996, αρκετά χρόνια πριν την ίδρυση του Ινστιτούτου. Όπως κάθε χρόνο το συνέδριο καλύπτει σχεδόν όλο το φάσμα του ενεργειακού τομέα θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να συμβάλλει στον δημόσιο διάλογο αλλά και να ενεργοποιήσει όσο περισσότερες δυνάμεις της αγοράς γίνεται. “Ενέργεια & Ανάπτυξη», ένας δηλωτικός τίτλος που σήμερα είναι επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε. Και αυτό διότι η ανάπτυξη και η ανάκαμψη της οικονομίας που είναι επιθυμία όλων μας εξαρτάται από συγκεκριμένες αποφάσεις και δράσεις που στόχο έχουν επενδύσεις και σχετικές με αυτές δραστηριότητες, την αναβάθμιση και επέκταση υπαρχόντων υποδομών και γενικά την προώθηση νέων έργων και την υιοθέτηση νέων μοντέλων και προσεγγίσεων, με την ανταγωνιστικότητα να αποτελεί κοινό παρονομαστή. Υπό αυτή την έννοια ο ενεργειακός τομέας με την πολυμορφία και την δυναμικότητα που τον διακρίνει προσφέρεται ιδιαίτερα για την προώθηση της αναπτυξιακής διαδικασίας

Αφελληνισμός των Επιχειρήσεων και το Μήνυμα του Ευ. Μυτιληναίου

Αφελληνισμός των Επιχειρήσεων και το Μήνυμα του Ευ. Μυτιληναίου

Όλο και πιο συχνά εκπρόσωποι όλων των κλάδων επιχειρηματικότητος στην Ελλάδα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την απεθνικοποίηση ή την χρεωκοπία του ελληνικού επιχειρείν. Σημαντική η τελευταία δήλωσις του Ευάγγ. Μυτιληναίου από το βήμα της Ενώσεως Θεσμικών Επενδυτών την προηγούμενη εβδομάδα. «Οι ξένοι θα αγοράσουν όλη την χώρα, δεν θα υπάρχει καμία επιχείρηση στα χέρια μας», υπογράμμισε ο Έλληνας επιχειρηματίας. Οι αρνητικές εξελίξεις στην χώρα μας σχετικώς με τις επιχειρήσεις είναι ραγδαίες. Το σύμπλεγμα των απαγορευτικώς υψηλών φόρων, των μη ανταγωνιστικών επιτοκίων δανεισμού, το πρόβλημα της ρευστότητος, αλλά και η κατάστασις ακινησίας του τραπεζικού συστήματος δίνουν τρείς επιλογές στους επιχειρηματίες. Να πωλήσουν τις επιχειρήσεις τους, οι πιο σημαντικές και δυναμικές των οποίων αποτελούν σταθερό στόχο ξένων ομίλων, να χρεωκοπήσουν, και, τέλος να μετακομίσουν στο εξωτερικό

Η Πρόκληση του «Λιγνίτη»

Η Πρόκληση του «Λιγνίτη»

Μπορεί οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ( CO2) και γενικότερα οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ( GHG’ s) να έχουν δαιμονοποιηθεί απολύτως καθώς ο γενναίος μας, αλλά αναιδής, νέος κόσμος (κατά παράφραση του Brave New World του γνωστού μελλοντολογικού μυθιστορήματος του Aldous Huxley) «μάχεται» για να σώσει την βιόσφαιρα από «βέβαιη καταστροφήι» με στόχο πλέον το υπερφιλόδοξο +1.50 C (που πολλοί έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν ως υπογραφή τους θέλοντας με αυτό τον τρόπο να δηλώσουν την πλήρη συμμόρφωση τους, προς μία μάλλον φιλοσοφική έννοια), όμως ο δρόμος για την απανθρακοποίηση ( decarbonisation) δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Και αυτό διότι βασίζεται σε ένα πλέγμα νέων τεχνολογιών και ρυθμίσεων στην λειτουργία της αγοράς που είναι απαραίτητες, αλλά αρκετές φορές δύσκολες στην εφαρμογή τους, έτσι ώστε μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, δηλ. τα επόμενα 25-30 χρόνια, να έχει υπάρξει μία μεταστροφή που θα επιτρέψει την βιώσιμη διείσδυση των ΑΠΕ, του «ευγενούς» φυσικού αερίου και της κακής (για ορισμένους) αλλά απαραίτητης, εάν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, πυρηνικής ενέργειας στο παγκόσμιο ενεργειακό μίγμα

Ο Καβγάς για το Αέριο

Ο Καβγάς για το Αέριο

Σε νέα εστία έντασης, με αφορμή την εκμετάλλευση των πλούσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου που έχουν πρόσφατα ανακαλυφθεί, τείνει να μετατραπεί η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Μια ευαίσθητη περιοχή που γειτνιάζει με τον ούτως ή άλλως εκρηκτικό ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής και όπου, αν δεν επικρατήσουν ψυχραιμότερες σκέψεις, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μιας νέας επικίνδυνης ανάφλεξης. Και τούτο παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η Αθήνα, μέσω των γνωστών τριμερών επαφών, για την ανάγκη να υπάρξει συνεργασία ώστε να λυθούν τα όποια προβλήματα. Οπως, όμως, δυστυχώς τώρα αποδεικνύεται, η απουσία της Τουρκίας από τις επαφές αυτές τής δίνει την ευκαιρία να τορπιλίσει τις ελληνικές ενέργειες και να προωθήσει, μέσω άλλων διμερών διαπραγματεύσεων, τα δικά της συμφέροντα. Ενώ δεν διστάζει να επαναφέρει παράλληλα τις γνωστές μονομερείς διεκδικήσεις της εις βάρος της χώρας μας

Το Μάθημα του Τσόρτσιλ και η Στρουθοκάμηλος

Το Μάθημα του Τσόρτσιλ και η Στρουθοκάμηλος

Ο μεγάλος Βρετανός πολιτικός Ουίνστον Τσόρτσιλ είχε πει κάποτε: «Δεν πρέπει να γυρνάς την πλάτη σου σε έναν επαπειλούμενο κίνδυνο και να προσπαθείς να ξεφύγεις απ’ αυτόν. Αν το κάνεις, θα διπλασιάσεις τον κίνδυνο. Αλλά αν τον αντιμετωπίσεις εγκαίρως, θα τον μειώσεις στο μισό. Ποτέ μην τρέχεις να γλιτώσεις από κάτι. Ποτέ». Είναι μια φράση που ταιριάζει γάντι στην ελληνική οικονομική τραγωδία από το 2008 μάλιστα και μετά. Η τότε κυβέρνηση Καραμανλή προτίμησε να ξεφύγει από τον κίνδυνο της οικονομικής χρεοκοπίας, να ρίξει την «καυτή πατάτα» στον επόμενο και να πάει σε... διακοπές. Η κυβέρνηση Παπανδρέου ανέλαβε τη δύσκολη αποστολή του πρώτου Μνημονίου αλλά βλέποντας να έρχεται το τσουνάμι εγκατέλειψε την προσπάθεια στη μέση. Ηρθε η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ξεκίνησε κι αυτή με ένα ακόμη Μνημόνιο, αλλά το πολιτικό κόστος την λύγισε στη μέση

Ευσεβείς Πόθοι και Όνειρα Αντιμέτωπα με την Αμείλικτη Πραγματικότητα για την Αξιοποίηση των Κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου

Ευσεβείς Πόθοι και Όνειρα Αντιμέτωπα με την Αμείλικτη Πραγματικότητα για την Αξιοποίηση των Κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου

Ενώ ο Έλληνας πρωθυπουργός συναντάτο με τους προέδρους της Αιγύπτου και Κύπρου προχθές στο Κάιρο για μία ακόμη τριμερή συνάντηση- την 4η τέτοια συνδιάσκεψη με την Αίγυπτο και την 18η τριμερή συνάντηση από τότε που ξεκίνησαν τέτοιου είδους συναντήσεις το 2010 μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου- οι πρόεδροι της Ρωσίας και Τουρκίας, κκ. Βλαντιμίρ Πούτιν και Ταγίπ Ερντογάν, μετά από πολύμηνη προετοιμασία υπέγραφαν μία ιστορική συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού Turkish Stream που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από Ρωσία στη Τουρκία. Όπως σημειώναμε σε χθεσινό άρθρο μας στο energia. gr, πρόκειται περί μίας ιδιαίτερα σημαντικής συμφωνίας, η οποία σύντομα θα αλλάξει τα ενεργειακά δεδομένα της περιοχής και θα έχει σοβαρές επιπτώσεις για την ενεργειακή αγορά της ΝΑ Ευρώπης και ευρύτερα

Συνέχεια και Ανατροπή

Συνέχεια και Ανατροπή

Εκ πρώτης όψεως η Χίλαρι Κλίντον εκπροσωπεί τη συνέχεια και την προβλεψιμότητα συνολικά αλλά και στην εξωτερική πολιτική, ενώ ο αντισυστημικός λαϊκιστής Ντόναλντ Τραμπ την αστάθεια, το απρόβλεπτο, την πλεύση σε αχαρτογράφητες περιοχές. Τη διάχυτη αυτή παραδοχή στα ΜΜΕ και στην κοινή γνώμη της Δύσης, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, δεν συμμερίζονται νυν και πρώην αξιωματούχοι της κυβέρνησης Ομπάμα, οι οποίοι επισημαίνουν χωρίς περιστροφές ότι η Κλίντον θα υιοθετήσει πιο σκληρή στάση απέναντι στη Ρωσία απ’ ό,τι ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου ή ο Τραμπ. Οι σχέσεις ΗΠΑ - Ρωσίας, που περνούν αυτήν τη στιγμή μια σκληρή δοκιμασία στη Συρία, στη δεύτερη θητεία Ομπάμα είχαν μια δυναμική ρεαλιστικής προσέγγισης στη Μέση Ανατολή, μια δυναμική που άντεξε ακόμη και στη θερμή σύγκρουση των δύο πλευρών δι’ αντιπροσώπων στην Ουκρανία μετά την άνοιξη του 2014

Επικίνδυνο Μείγμα

Επικίνδυνο Μείγμα

Οι ήσυχες ημέρες του καλοκαιριού είναι πλέον παρελθόν και στη χώρα επικρατεί μια διαρκής ένταση σε όλα τα επίπεδα. Στην πολιτική, η σφοδρή σύγκρουση της κυβέρνησης με τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχει χτυπήσει «κόκκινο». Κάθε θέμα που έρχεται στην επικαιρότητα γίνεται αντικείμενο πολεμικών ανακοινώσεων και μιας διαρκούς αντιπαλότητας, πολλές φορές με ιδιαίτερα σκληρούς χαρακτηρισμούς. Το σκηνικό μοιάζει προεκλογικό, μόλις ένα χρόνο μετά τις εκλογές, και σίγουρα στον ορίζοντα δεν υπάρχει καμιά περίπτωση εθνικής συνεννόησης, ακόμη και για τα κρίσιμα και ιδιαιτέρως επικίνδυνα εθνικά θέματα. Η υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών οδήγησε την αντιπαράθεση σε άλλα μονοπάτια, βάζοντας και την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη σε ένα πολιτικό παιχνίδι που μόνο μέγιστο κακό στον χώρο των δικαστών κάνει. Ισως δεν το καταλαβαίνουν ούτε οι πολιτικοί, ούτε και οι λειτουργοί της Θέμιδος ότι απαξιώνεται και το τελευταίο? αποκούμπι που έχουν οι πολίτες για να βρουν το δίκιο τους

Κίνδυνος για τα Νησιά του Αιγαίου Από την Ευθυγράμμιση Γερμανίας - Τουρκίας

Κίνδυνος για τα Νησιά του Αιγαίου Από την Ευθυγράμμιση Γερμανίας - Τουρκίας

Η στρατηγική συμμαχία, γεωπολιτικού χαρακτήρος, Γερμανίας και Τουρκίας είναι ιστορικά γνωστή και πολύ οδυνηρή για τα αποτελέσματα της σε βάρος του Ελληνισμού, από την εποχή της αναδείξεως και κυριαρχίας του Κεμάλ Ατατούρκ στην Ανατολία και την Μικρά Ασία. Η έκπληξις όμως που αφορά στο παρόν, και θέτει πλέον σε κίνδυνο την εθνική, εδαφική κυριαρχία και ενότητα της Ελλάδος στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, προέκυψε μέσα από τις παραμέτρους του προσφυγικού και την αντιμετώπισή του από την ΕΕ. Η Γερμανία, αντιδρώντας επισήμως, δια του Υπουργείου Εσωτερικών της, στην πολύ εύλογη άποψη που ανεκοίνωσε, η Ελλάς δια του Βουλευτή του Σύριζα κ. Ξυδάκη, για μετακίνηση προσφύγων από τα νησιά στο ηπειρωτικό έδαφος, προέβαλε ένα απαράδεκτο και ανάρμοστο σκεπτικό: Διαχώρισε το Αρχιπέλαγος και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου από την ελληνική ενότητα και μίλησε για απαγόρευση μετακινήσεως προσφύγων και μεταναστών από τα νησιωτικά «hot spots» στην ηπειρωτική Ελλάδα