Σχόλιο

Οι Φόβοι στην Οικονομία Μετά το Παρίσι...

Οι Φόβοι στην Οικονομία Μετά το Παρίσι...

Είναι αυτονόητο ότι μετά τα γεγονότα στο Παρίσι, τίποτε δεν θα είναι όπως παλιά σε πολιτικό και γεωστρατηγικό επίπεδο στην Ευρώπη. Η υπόθεση του Προσφυγικού, σε συνδυασμό με τον ανοικτό πόλεμο που άνοιξαν οι τρομοκράτες του ISIS, αλλάζει τα πάντα και το σαρωτικό κύμα δεν θα μπορούσε να αποφύγει η ευρωπαϊκή οικονομία. Ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας, η οποία βρίσκεται στη δίνη της οικονομικής κρίσης και με μια συμφωνία με τους δανειστές να είναι ακόμη ανοικτή, οι εξελίξεις των επόμενων μηνών θα κρίνουν πολλά. Δεν αποκλείεται να υπάρξουν περαιτέρω πιέσεις προς τη Γερμανία για χαλάρωση των σκληρών δημοσιονομικών όρων που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας, χωρίς αυτό να σημαίνει πλήρη αποφυγή από την πλευρά της Αθήνας ενός πλαισίου δημοσιονομικής ισορροπίας

Από τη Μάλτα στην Αττάλεια

Από τη Μάλτα στην Αττάλεια

Η Τουρκία, απομονωμένη στη Μέση Ανατολή, με τον αυταρχισμό του Ερντογάν να εγγράφει υποθήκες στη δημοκρατική ομαλότητα και με εύθραυστες οικονομικές ισορροπίες, είναι παρ' όλα τα παραπάνω μια περιφερειακή δύναμη που δεν παρακάμπτεται, ούτε πολύ περισσότερο απομονώνεται. Ετσι στη Σύνοδο Κορυφής της Μάλτας η πιο ενδιαφέρουσα είδηση ήταν η σύγκληση εντός του 2015 Εκτακτης Συνόδου με τη συμμετοχή του Ερντογάν. Ανεξάρτητα από τον βαθμό στον οποίο η Αγκυρα θέλει και μπορεί να συμβάλει στον περιορισμό των προσφυγικών ροών είναι φανερό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια δυναμική διαμόρφωσης ειδικής σχέσης ΕΕ - Τουρκίας με τις ευλογίες των ΗΠΑ. Μιας de facto ειδικής σχέσης που θα διατηρεί προσχηματικά την ενταξιακή διαπραγμάτευση, καθώς και καμία πλευρά δεν πιστεύει στην πλήρη ένταξη αλλά και ταυτόχρονα καμιά πλευρά δεν θέλει να αναλάβει το κόστος διακοπής της

Ενέργεια & Ανάπτυξη

Ενέργεια & Ανάπτυξη

Αυτός είναι ο τίτλος του ετήσιου συνεδρίου το οποίο πραγματοποιείται ανελλιπώς τα τελευταία 20 χρόνια. Ένα συνέδριο που οργανώνεται από το ΙΕΝΕ και ξεκίνησε το 1996 πριν καν ιδρυθεί το Ινστιτούτο. Πολυφωνικό ως προς τις εκφραζόμενες απόψεις και τα εκπροσωπούμενα πολιτικά ρεύματα, δημοκρατικό ως προς τη δομή του και την ενθάρρυνση ανοικτής συζήτησης και ελεύθερης ανταλλαγής απόψεων, σαρωτικό ως προς τη θεματολογία του αφού πάντοτε καλύπτει όλο το φάσμα του ενεργειακού τομέα, και επιστημονικό ως προς την τεκμηρίωση που έχουν ομιλίες, παρεμβάσεις και παρουσιάσεις. Το ετήσιο αυτό συνέδριο έχει αναδειχθεί ως ένα βασικό βήμα ενεργειακής διαλόγου για την κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις του ενεργειακού τομέα

Ανάπτυξη και ο Διωγμός των Επενδύσεων

Ανάπτυξη και ο Διωγμός των Επενδύσεων

Φαίνεται ότι δεν έχουν άδικο όσοι χαρακτηρίζουν την Ελλάδα ως την χώρα της «Φαιδρής Πορτοκαλαίας». Γιατί αυτό που συμβαίνει τους τελευταίους μήνες με τις επενδύσεις, Ελληνικές και ξένες, που δήθεν αγωνιά να προσελκύσει η κυβέρνηση δεν έχει προηγούμενο. Με την κυβέρνηση να αδυνατεί να καταλάβει τα πλήρως αντιφατικά μηνύματα που στέλνει στον επιχειρηματικό κόσμο. Έτσι δεν δείχνει τους κυρίους της κυβέρνησης να τους απασχολεί καθόλου το πολύ βασικό ερώτημα για το πώς θα συνεχίζουν να εξυπηρετούν τον –καλοπληρωμένο- δημόσιο τομέα, το πελατειακό τους σύστημα, όλον αυτό τον στρατό πολιτικού προσωπικού, που, βέβαια, πίνει νερό στο όνομα κάθε κυβέρνησης, εάν ο ιδιωτικός τομέας δεν μπορεί πλέον να αιμοδοτήσει το κράτος;

Ο Θάνατος του Εμποράκου - και του Έλληνα Καταναλωτή

Ο Θάνατος του Εμποράκου - και του Έλληνα Καταναλωτή

Ο θάνατος τοῦ ἐμποράκου στήν Ἑλλάδα ἔχει συντελεσθεῖ μέ τόν πλέον ἀπόλυτο τρόπο καί κινήθηκε παράλληλα πρός τήν δραματική μείωση τοῦ διαθέσιμου εἰσοδήματος τοῦ Ἕλληνος καταναλωτοῦ, καθώς πό τήν ἔναρξη τῆς κρίσεως τό 2008 μέχρι τό καλοκαίρι τοῦ 2015 εἶχαν κλείσει περισσότερες Από 250.000 μικρομεσαῖες ἐπιχειρήσεις, ἐκτινάσσοντας στά ὕψη τήν ἀνεργία. Οἱ ἐν λόγω ἐπιχειρήσεις εἶναι ἀποκλεισμένες ἀπό τόν τραπεζικό δανεισμό, πού οὕτως ἤ ἄλλως χορηγεῖται πλέον στάγδην. Τήν ἴδια στιγμή, σύμφωνα μέ ἐπίσημα στοιχεῖα τῆς Κομμισσιόν, τό 85% τῶν καθαρῶν νέων θέσεων ἐργασίας στήν ΕΕ μεταξύ τοῦ 2002 καί τοῦ 2010 δημιουργήθηκαν ἀπό τίς μικρομεσαῖες ἐπιχειρήσεις

Ἡ Κρυφή Διάσταση τοῦ Προσφυγικοῦ

Ἡ Κρυφή Διάσταση τοῦ Προσφυγικοῦ

Τό Προσφυγικό ζήτημα συγκλονίζει τήν Εὐρώπη· ἐπηρεάζει πολιτικές, θίγει πολιτικούς. Οἱ κυβερνήσεις ἀδυνατοῦν νά διαχειριστοῦν τίς αὐξανόμενες ροές τῶν προσφύγων· κάποιες καταφεύγουν σέ περιορισμό ἤ καί κλείσιμο τῶν συνόρων τους. Εἶναι τόσο δυσεπίλυτο τό πρόβλημα αὐτό; Ὁ ἀριθμός τῶν προσφύγων οἱ ὁποῖοι στρέφονται στήν Εὐρώπη τῶν πεντακοσίων ἑκατομμυρίων κατοίκων, γιά νά διαφύγουν ἀπό τήν ἀνασφαλῆ Δυτική Ἀσία καί τήν Βόρειο Ἀφρική, ἐκτιμᾶται σέ ἕνα μέ ἐνάμισυ ἑκατομμύριο. Ἡ Ἑλλάδα τῆς δεκαετίας 1920, μέ πληθυσμό μόλις πέντε ἑκατομμυρίων, δηλαδή ἑκατό φορές μικρότερο ἀπό τόν πληθυσμό τῆς σημερινῆς Εὐρώπης, δέχθηκε ἑνάμισυ ἑκατομμύριο πρόσφυγες

Περίοδος Έντονης Παρακμής για την Ελλάδα

Περίοδος Έντονης Παρακμής για την Ελλάδα

Παρά τήν λαμπρότητα μέ τήν ὁποία ἑορτάσθηκε ἡ 75η ἐπέτειος τοῦ ἡρωϊκοῦ ΟΧΙ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, ἡ σημερινή Ἑλλάδα διέρχεται περίοδο μεγάλης παρακμῆς. Ὄχι μόνο οἰκονομικῆς, ἀλλά καθολικῆς παρακμῆς. Τό οἰκονομικό εἶναι συνέπεια τῆς πολιτικῆς, κοινωνικῆς καί ἠθικῆς παρακμῆς, πού εἶναι ὁρατή εδώ και καιρό διά γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ. Τήν προηγούμενη ἑβδομάδα ἐπισκέφθηκε τήν Ἑλλάδα ὁ πρόεδρος τῆς Γαλλικῆς Δημοκρατίας Φρανσουά Ὁλλάντ. Ἀποσπάσματα τῆς ἐπισκέψεώς του μετέδωσαν στά δελτία εἰδήσεων τά γαλλικά καί κάποια διεθνῆ μέσα ἐνημερώσεως. Σκεφθεῖτε τήν ἐντύπωση πού δώσαμε μέ τό θέαμα τῆς ἑλληνικῆς Βουλῆς. Ἡ ἐνδυμασία καί ἡ ἐν γένει ἐμφάνισις τῶν βουλευτῶν ἦταν επιεικώς ἀπαράδεκτη. Τόν δέ τόνο ἔδιδαν τά μέλη τοῦ Προεδρείου! Δέν ὑπάρχει ἄλλο εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο πού νά ἐκπέμπει τέτοια εἰκόνα προχειρότητας και αδιαφορίας. Ἄραγε γιατί;

Απαιτείται Τώρα Σοβαρότητα...

Απαιτείται Τώρα Σοβαρότητα...

Κάθε φορά που εκλέγεται μια νέα κυβέρνηση δημιουργούνται προσδοκίες από τον κόσμο για καλύτερες αποφάσεις, δικαιότερη πολιτική, άμεσες και ικανοποιητικές λύσεις. Ειδικά για την περίπτωση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που επανεξελέγη προ μηνός, οι προσδοκίες είχαν μετατραπεί σε ελπίδες ότι θα μπορούσαν να διαχειριστούν καλύτερα ένα σκληρό μνημόνιο. Το πλαίσιο της συμφωνίας του καλοκαιριού γνώριζαν όλοι πως θα είναι ασφυκτικό. Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί στις κρίσιμες θέσεις του κυβερνητικού σχήματος είχαν γνώση των δυσκολιών και ήταν εκείνοι που επέμειναν ότι μπορούν να πάρουν σημαντικές αποφάσεις με γνώμονα το συμφέρον του πολίτη και στόχο την ταχύτερη έξοδο της Ελλάδας από την κρίση

Χώρα του ΌΧΙ και στην Ενέργεια

Χώρα του ΌΧΙ και στην Ενέργεια

Το «ΌΧΙ» ως γνωστό έχει τεράστια συμβολική σημασία στην Ελλάδα κυρίως λόγω της 28ης Οκτωβρίου του 1940 και της αντίστασης που αυτό αντιπροσωπεύει κατά του ξένου κατακτητή. Πιό πρόσφατα το «ΌΧΙ» προστέθηκε στο τρέχον πολιτικό λεξιλόγιο για να εκφράσει την αντίθεση των πολιτών στις πολιτικές των Μνημονίων, μηδέ εξαιρουμένης και της σημερινής υποτιθέμενης «αντιμνημονιακής» κυβέρνησης του «πρώτη φορά αριστερά» συνθήματος (και άλλων φαιδρών παραγγελμάτων!). Φαίνεται όμως ότι το «ΌΧΙ» έχει εμπεδωθεί γενικότερα στη σύγχρονη Νέο Ελληνική και αριστερόφερτη κουλτούρα της μιζέριας και του «έλα μωρέ» δεν τρέχει τίποτα νοσηρής νοοτροπίας που καλλιεργείται συστηματικά τα τελευταία χρόνια από τους οπαδούς της ήσσονος προσπάθειας και της ισοπέδωσης προς τα κάτω. Με άλλα, λόγια τους εχθρούς της αξιοκρατίας και της αξιολόγησης

Οι Έρευνες Πετρελαίου στην Ελλάδα Αντιμέτωπες με την Παγκόσμια Κρίση στο Upstream

Οι Έρευνες Πετρελαίου στην Ελλάδα Αντιμέτωπες με την Παγκόσμια Κρίση στο Upstream

Για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις στον τομέα των ερευνών υδρογονανθράκων στην Ελλάδα είναι γνωστό ότι η χώρα επανήλθε ενεργά στο χώρο του upstream, απ’ όπου απείχε παντελώς για 15 συναπτά έτη, όταν το 2011 ο τότε υφυπουργός Περιβάλλοντος- Ενέργειας, κ. Γιάννης Μανιάτης ανέλαβε την πολιτική ευθύνη και δρομολόγησε τις έρευνες σεισμικών στη Δυτική Ελλάδα και παράλληλα, μέσω της διαδικασίας Open Door, προχώρησε στην προκήρυξη τριών περιοχών στη Δυτική Ελλάδα (Ιωάννινα, Πατραϊκός Κόλπος, Κατάκολο). Σήμερα, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά, αφού εν τω μεταξύ μεσολάβησε η ίδρυση της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) το θέμα των ερευνών έχει επανακάμψει και αποτελεί πλέον σταθερή κυβερνητική δέσμευση στο πλαίσιο του μακροχρόνου ενεργειακού σχεδιασμού της χώρας

Ο Γάλλος Πρόεδρος στην Αθήνα

Ο Γάλλος Πρόεδρος στην Αθήνα

Η επίσκεψη του Γάλλου προέδρου κ. Φρανσουά Ολάντ στην Αθήνα έχει προσλάβει σημαντικότατη συμβολική διάσταση για την κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα. Ορθώς από μίαν άποψη. Καθ’ όσον αφορά στα πρακτικά αποτελέσματα –και ειδικότερα στη δυνατότητα μιας αυξημένης γαλλικής παρουσίας στην ελληνική οικονομία–, αυτό είναι κάτι που θα διαπιστωθεί αργότερα. Στα χρόνια της μεταπολιτεύσεως, η Γαλλία διεδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στις ελληνικές εξελίξεις. Η ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα θα ήταν αδιανόητη δίχως την ενεργό υποστήριξη του τότε Γάλλου προέδρου κ. Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, που έπεισε τον Γερμανό καγκελάριο κ. Χέλμουτ Σμιτ να άρει τις επιφυλάξεις για το απαράσκευο της χώρας μας να προσχωρήσει στην περίοπτη ευρωπαϊκή λέσχη. Παρέλκει η υπόμνηση ότι η στήριξη του ελληνικού αιτήματος ήταν το αποτέλεσμα των στενοτάτων προσωπικών σχέσεων του κ. Ντ’ Εστέν με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή

Η Θρησκεία της Κλιματικής Αλλαγής

Η Θρησκεία της Κλιματικής Αλλαγής

Η δίωξη κατά του μετεωρολόγου κ. Φιλίπ Βερντιέ που παρουσιάζει το καθημερινό δελτίο καιρού στο κρατικό τηλεοπτικό κανάλι France 2 (βλέπε εδώ τη σχετική είδηση στις 17/10) και η απόφαση της διοίκησης για την απόλυση του, με αφορμή την έκδοση ενός βιβλίου του που αμφισβητεί σειρά δεδομένων πάνω στα οποία στηρίζεται η θεωρία της Κλιματικής Αλλαγής, φέρνει και πάλι στην επικαιρότητα τον αμείλικτο αλλά σιωπηρό πόλεμο που έχει ξεσπάσει στην διεθνή επιστημονική κοινότητα και στο πολιτικό-οικονομικό σύστημα εν όψει της διεθνούς διάσκεψης των ΗΕ για το κλίμα που πρόκειται να πραγματοποιηθεί στο Παρίσι τον προσεχή Δεκέμβριο. Στο βιβλίο του ο Φιλίπ Βερντιέ που έχει τον τίτλο ´Climate Investigation' παρουσιάζει σειρά στοιχείων, βασισμένα σε μακροχρόνιες μετεωρολογικές παρατηρήσεις, με τα οποία έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με την επικρατούσα άποψη, όπως αυτή προβάλλεται μετ’ επιτάσεως από την αρμόδια διεθνή επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια

Μια Καλή Ευκαιρία που Δεν Πρέπει να Χαθεί

Μια Καλή Ευκαιρία που Δεν Πρέπει να Χαθεί

Οπως όλα δείχνουν, η ώρα της κρίσης για την ελληνική οικονομία έχει φτάσει. Οι κινήσεις που γίνονται στην Ελλάδα και το εξωτερικό επιβεβαιώνουν μια επιτάχυνση στις διαδικασίες και είναι σχεδόν βέβαιο ότι τους επόμενους δύο μήνες θα υπάρξουν ραγδαίες εξελίξεις. Τόσο στο επίπεδο της οικονομίας όσο και στη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού συστήματος, η οποία συνδέεται άμεσα με τη ρευστότητα στην αγορά και την επιβίωση χιλιάδων επιχειρήσεων. Μέσα σ’ αυτόν τον «πυκνό» χρόνο, μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να γίνουν εδώ και δεκαετίες δυστυχώς «στριμώχνονται» σε μερικές εβδομάδες, γι’ αυτό και θα είναι ιδιαίτερα επώδυνες

Τό Τουρκικό Ἀδιέξοδο

Τό Τουρκικό Ἀδιέξοδο

Τό ΑΚΡ ὑπό τόν Ταγίπ Ἐρντογάν σηματοδότησε τό τέλος τοῦ Κεμαλισμοῦ· τό πολιτικό καί ἰδεολογικό σύστημα, προσωπική ἐπινόηση τοῦ Μουσταφά Κεμάλ, τό ὁποῖο ἀνέτρεψε βίαια μίαν ὁλόκληρη πολιτισμική παράδοση, ἀλλά ἐξασφάλισε στήν Τουρκία ἐπί μακρόν συνοχή καί προστασία ἀπό ἐξωτερικές ἀπειλές. Ὁ Κεμαλισμός δέν μποροῦσε νά παραταθεῖ ἐπ’ ἄπειρον, καθώς ὁ τεχνητός, αὐταρχικός καί ἀμυντικός χαρακτήρας του δημιουργοῦσε μεγάλες δυσκολίες στήν μετεξέλιξη καί τήν προσαρμογή στίς νέες συνθῆκες. Τό οἰκονομικό ἄνοιγμα τῆς Τουρκίας ἀπό τήν δεκαετία τοῦ 1980 καί οἱ ἐπιδράσεις ἀπό τήν Παγκοσμιοποίηση καί τήν εὐρωπαϊκή ἑνοποίηση ὁδήγησαν τίς τουρκικές ἐλίτ νά ἀναζητήσουν ἰδεολογικές καί πολιτικές διεξόδους, ὥστε νά ἀντιμετωπιστεῖ ἐγκαίρως ἡ ἀναμενόμενη κατάρρευση τοῦ κεμαλικοῦ σχήματος

Ποιο Κόμμα θα Γεννήσει «Παράταξη»

Ποιο Κόμμα θα Γεννήσει «Παράταξη»

Η ​​εκλογή αρχηγού στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι μία ακόμα αφορμή για τους πολίτες, να συνειδητοποιήσουμε ότι το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας έχει αχρηστευθεί. Οταν έχει απολείψει η λογική της λειτουργίας των θεσμών, τι νόημα έχει να συζητάμε ποιος θα ηγηθεί στον θεσμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Οταν το συγκεκριμένο κόμμα δεν έχει ραχοκοκαλιά, δηλαδή στόχους πολιτικούς, κοινωνικό όραμα για τη γλώσσα, την ιστορική συνείδηση, την άμυνα, διαφοροποιημένες προτάσεις από τα άλλα κόμματα, για την παιδεία, τον συνδικαλισμό, τη Δικαιοσύνη, το ασφαλιστικό, τη φοροδιαφυγή, την αναξιοκρατία, πώς θα κρίνουν οι πολίτες ποιος υποψήφιος αρχηγός είναι ικανότερος να υπηρετήσει σκοποθεσίες και επιδιώξεις ανύπαρκτες;

Συμμόρφωση και (Παρ) ερμηνεία!

Συμμόρφωση και (Παρ) ερμηνεία!

«Να την σκεφτόμαστε πάντοτε, αλλά να μη μιλάμε ποτέ γι’ αυτήν» (Y penser toujours, n en parler jamais). Αυτή την τακτική είχε υιοθετήσει η πολιτική ελίτ της Γαλλίας μετά την προσάρτηση της Αλσατίας-Λορένης μετά το 1871 από τη Γερμανία, ένας διακριτικός αλυτρωτισμός που συντηρούσε τον στόχο, χωρίς να δημιουργεί συνεχείς εντάσεις. Αυτό το μοντέλο μοιάζει να έχει υιοθετήσει ο Ολάντ σήμερα απέναντι στην άκαμπτη δημοσιονομική λιτότητα που επέβαλε το Βερολίνο στους εταίρους του στην Ευρωζώνη. Με δεδομένη τη συνολική στήριξη που παρέχει από τη Σύνοδο Κορυφής του Ιουλίου και μετά σταθερά το Παρίσι στην Αθήνα και με αφορμή την άφιξη την επόμενη βδομάδα του Γάλλου Προέδρου, έχει ενδιαφέρον να δούμε τη γαλλική τακτική στην Ευρωζώνη, πτυχή της οποίας είναι και η αλληλεγγύη προς την Ελλάδα