Εισάγουμε χρυσό για ασφάλεια, αλλά και πολλά
ρούχα διότι αφήσαμε τη βιοτεχνία και την κλωστοϋφαντουργία εδώ και
χρόνια να αργοπεθάνει. Είμαστε αυτάρκεις σε πρόβειο και κατσικίσιο
κρέας, που θεωρείται και ιδιαιτέρως υγιεινό, αλλά οι διατροφικές
συνήθειες των σύγχρονων Ελλήνων μάς κάνουν να προβαίνουμε σε αθρόες
εισαγωγές μοσχαρίσιου και χοιρινού κρέατος (περίπου 1,1 δισ. ευρώ).
Tα παραπάνω είναι, δυστυχώς, μερικά μόνο από τα πολλά συμπεράσματα
που μπορεί να εξαγάγει κάποιος για το παραγωγικό μοντέλο της χώρας
εξετάζοντας τα στοιχεία των εισαγωγών. Κατ’αρχάς, αξίζει να επισημανθεί
ότι και το 2016 το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου διατηρήθηκε σε υψηλά
επίπεδα, καθώς οι εισαγωγές αγαθών (και όχι και υπηρεσιών) είχαν αξία
41,06 δισ. ευρώ και οι εξαγωγές 25,13 δισ. ευρώ.
Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανάγκης ίσως διασφάλισης χρημάτων
των πολιτών αποτελούν οι εισαγωγές μη νομισματικού χρυσού (που θεωρείται
τιμαλφές και όχι χρηματοοικονομικό στοιχείο). Το 2016 η αξία των
εισαγωγών μη νομισματικού χρυσού, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του
Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων (ΠΣΕ), διαμορφώθηκε σε 9,39 εκατ. ευρώ
έναντι 3,98 εκατ. ευρώ το 2014. Η εν λόγω κατηγορία εισαγωγών είναι
μικρή σε απόλυτη αξία στο σύνολο των εισαγωγών. Εχει, ωστόσο, τη δική
της ιδιαίτερη ξεχωριστή αξία, ειδικά καθώς αποτυπώνει μια αυξανόμενη
τάση τα τελευταία χρόνια.
Σημαντική αύξηση, κατά 16,1%, σημείωσαν το 2016 οι εισαγωγές
αυτοκινήτων, οι οποίες καταλαμβάνουν την τρίτη θέση στον κατάλογο με τα
κυριότερα εισαγόμενα προϊόντα. Το 2016 η αξία των εισαγωγών αυτοκινήτων
διαμορφώθηκε σε 1,75 δισ. ευρώ έναντι 1,51 δισ. ευρώ το 2015, εξέλιξη η
οποία αποδίδεται κυρίως στην αύξηση του τουρισμού, η οποία οδήγησε στην
αγορά περισσότερων οχημάτων από τις τουριστικές επιχειρήσεις καθώς και
αυτές που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της ενοικίασης οχημάτων.
Κανείς, βεβαίως, δεν περιμένει να αποκτήσει ξανά αυτοκινητοβιομηχανία
η Ελλάδα (η ΤΕΟΚΑΡ στον Βόλο έκλεισε οριστικά το 1995). Αυτό που ίσως
θα ήταν πιο εύκολο ήταν να υπάρχει μεγαλύτερη παραγωγή ειδών ένδυσης και
υπόδησης, κλάδος στον οποίο ξεκίνησε η αποεπένδυση ήδη από τη δεκαετία
του ’80 με τη μετεγκατάσταση πολλών επιχειρήσεων σε γειτονικές χώρες. Το
2016 η Ελλάδα δαπάνησε 1,53 δισ. για την εισαγωγή ρούχων και εν γένει
ειδών ένδυσης και 497 εκατ. ευρώ για εισαγωγές ειδών υπόδησης. Παρά δε
το γεγονός ότι ακόμη στη Θεσσαλία οι καλλιέργειες βάμβακος καλά κρατούν,
ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας επίσης καρκινοβατεί εδώ και χρόνια. Το
2016 η Ελλάδα εισήγαγε υφάσματα αξίας 659,8 εκατ. ευρώ.
Το να εισάγουμε καφέ είναι επίσης λογικό, καθώς το είδος δεν
ευδοκιμεί στην Ελλάδα, όμως προξενεί εντύπωση η εισαγωγή δημητριακών
αξίας 613 εκατ. ευρώ το 2016. Δυστυχώς αν και τα ψάρια, προερχόμενα κατά
βάση από ιχθυοκαλλιέργειες, αποτελούν βασικό εξαγώγιμο προϊόν της
Ελλάδας (με αξία εξαγωγών το 2016 660 εκατ. ευρώ), η Ελλάδα εισάγει για
να καλύψει τις δικές της ανάγκες ψάρια αξίας 432 εκατ. ευρώ.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")