Η ίδια η διοίκηση της Λάρκο όπως αποκάλυψε
το Capital.gr παραδέχεται ότι με τις τρέχουσες τιμές νικελίου υπάρχει
θέμα βιωσιμότητας της εταιρείας. Με βάση τα σενάρια που αποκάλυψε η
εφημερίδα "Κεφάλαιο" φέτος η Λάρκο θα κλείσει τη χρήση με ζημιές στην
καλύτερη περίπτωση 41 εκατ. ευρώ και στο χειρότερο σενάριο 81 εκατ.
ευρώ.
Και ενώ η Λάρκο δίνει αγώνα για να βρει τα χρήματα να πληρώσει την
πρώτη δόση του διακανονισμού για το ρεύμα που καταναλώνει από τη ΔΕΗ
(πιθανόν για να είναι συνεπής θα πρέπει να καθυστερήσει την καταβολή των
παχυλών μισθών και των πριμ που καταβάλλονται) προκαλεί αίσθηση το
γεγονός ότι ουδείς από τους αρμόδιους συγκινείται από τις αποκαλύψεις.
Ωστόσο το γεγονός ότι η Λάρκο συνεχίζει να λειτουργεί με λειτουργικές
ζημιές που ξεπερνούν τα 4.000 δολάρια για κάθε τόνο νικελίου που
παράγει, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο γεγονός ότι έχει κηρύξει
στάση πληρωμών προς στη ΔΕΗ.
Και εδώ εγείρεται μείζον ζήτημα: για μια εταιρεία που η ίδια η
διοίκησή της παραδέχεται ότι δεν υπάρχει προοπτική - τουλάχιστον για το
ορατό μέλλον - με ποια κριτήρια η ΔΕΗ συνεχίζει να επιδοτεί τη
λειτουργία της;
Ποιος επιβαρύνεται από το γεγονός ότι παρέχεται ουσιαστικά δωρεάν ρεύμα στη Λάρκο;
Με ποια επιχειρηματικά κριτήρια η ΔΕΗ αποφασίζει να συνεχίσει να επιδοτεί το ρεύμα για τη συγκεκριμένη κρατική βιομηχανία;
Γιατί δεν παρεμβαίνει η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, η οποία διαρκώς
νίπτει τας χείρας της απέναντι στα καυτά θέματα της αγοράς; Μήπως η ΡΑΕ
θα πρέπει να σταματήσει να λειτουργεί ως κατ᾽ επίφαση ανεξάρτητη αρχή
και εντολοδόχος του υπουργείου;
Εξυπηρετούνται από την αδράνεια της ΡΑΕ για το θέμα Λάρκο τα
συμφέροντα των καταναλωτών, για τα οποία υποτίθεται ότι είναι
θεματοφύλακας η ρυθμιστική αρχή;
Ποιος θα επιβαρυνθεί για το κόστος από την συνεχιζόμενη ανοχή της ΔΕΗ
προς τον μεγαλύτερο μη ενήμερο οφειλέτη στο ρεύμα, την κρατική
βιομηχανία Λάρκο;
Μήπως τα συνεχή αιτήματα της ΔΕΗ για αυξήσεις σχετίζονται ακριβώς με
την αδράνεια που επιδεικνύει η εταιρεία σε περιπτώσεις μεγαλοοφειλετών
του ρεύματος όπως η Λάρκο;
Ποια είναι ακριβώς τα σχέδια για τη βιωσιμότητα της Λάρκο, όταν όλες
οι ελπίδες για αντιστροφή της κατάστασης στηρίζονται σε μια αβέβαιη,
μελλοντική ανάκαμψη των τιμών του νικελίου;
Οι διαχρονικά λανθασμένες επιλογές, οι σπατάλες και η κακοδιαχείριση
έχουν πιθανότατα οδηγήσει τη Λάρκο στο σημείο χωρίς επιστροφή. Το θέμα
λοιπόν είναι αυτή τη στιγμή, να περιοριστεί η ζημιά και να μην
επιβαρυνθούν περαιτέρω οι καταναλωτές και η αγορά από τα χρέη που
συσσωρεύονται στην περίπτωση της Λάρκο. Η υπόθεση έτσι όπως εξελίσσεται
αρχίζει να αποκτά μεγάλες ομοιότητες με την περίπτωση του κανονιού της
Energa. Μόνο που τώρα δεν υπάρχει η δικαιολογία της άγνοιας για
κανέναν…
Αρνούνται εξυγίανση με είσοδο επενδυτή
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει
την προοπτική να εξυγιανθεί και να εξορθολογιστεί η λειτουργία της
βιομηχανίας νικελίου, με την είσοδο στρατηγικού επενδυτή. Επιμένει, παρά
το γεγονός ότι και η παρούσα διοίκηση που διορίστηκε το 2015 από την
τωρινή κυβέρνηση δεν κατάφερε να αντιστρέψει την αρνητική πορεία των
μεγεθών, ότι η βιομηχανία μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί παρότι
καθημερινά γράφει ζημιές 223 χιλιάδων ευρώ. Αποτέλεσμα της επιμονής της
κυβέρνησης να κρατήσει "κρατική” τη βιομηχανία, είναι να έχει αποσυρθεί
το επενδυτικό ενδιαφέρον που είχε εκδηλωθεί στο παρελθόν από διεθνείς
αλλά και ελληνικούς ομίλους. Θα πρέπει να σημειωθεί ωστόσο ότι το
πολιτικό κόστος για μια τέτοια κίνηση θα ήταν μεγάλο με δεδομένη την
ισχυρή επιρροή των συνδικάτων των εργαζομένων στη Λάρκο, τα οποία
αντιδρούν όχι μόνο στην προοπτική αποκρατικοποίησης αλλά και σε κάθε
προσπάθεια περιορισμού της σπατάλης και κατάργησης των προνομίων που
απολαμβάνουν (πριμ παραγωγής, μισθοί, υπερωρίες και άλλες απολαβές που
δεν υπόκεινται στο πλαφόν του δημοσίου κλπ).
(από capital.gr)