Σε... αναμμένα κάρβουνα κάθονται κάτοικοι και φορείς στην
ευρύτερη περιοχή της Πάτρας όσο περνούν τα χρόνια και τα επικίνδυνα υλικά της
Αμιαντίτ παραμένουν στους χώρους των πρώην βιομηχανικών εγκαταστάσεων στο
Δρέπανο Αχαΐας.
Επτά χρόνια μετά την έγκριση των εργασιών για τη συλλογή,
την απομάκρυνση των επικίνδυνων αποβλήτων και την εξυγίανση του ακινήτου της
Αμιαντίτ, το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) ακόμη δεν μπορεί να
δώσει σαφές χρονοδιάγραμμα για την τύχη του χώρου.
Μετά την απορριπτική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας
(ΣτΕ) τον περασμένο Νοέμβριο (1985/2017) στην προσφυγή της Εθνικής Τράπεζας
(ένας εκ των συνιδιοκτητών της έκτασης) για τον τρόπο διαχείρισης των
αποβλήτων, οι αρμόδιοι βρίσκονται πλέον ενώπιον των ευθυνών τους. Ωστόσο, όπως
αναφέρει στο «Βήμα» στέλεχος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου -
Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, ακόμη τίποτε δεν έχει προχωρήσει και δεν έχουν
καμία ενημέρωση ούτε από το ΥΠΕΝ ούτε από την Εθνική Τράπεζα.
Τον Νοέμβριο του 2011 ο τότε γενικός γραμματέας της
Αποκεντρωμένης Διοίκησης κ. Τάσος Αποστολόπουλος με απόφασή του είχε ορίσει ως
τρόπο διαχείρισης για τα επικίνδυνα απόβλητα (υλικά και θραύσματα
αμιαντοτσιμέντου, χημικά αντιδραστήρια, έδαφος ρυπασμένο από πετρελαιοειδή και
άλλα χημικά καθώς και εύθρυπτα υλικά αμιάντου) τη συλλογή και τη διασυνοριακή
μεταφορά τους σε κατάλληλα αδειοδοτημένους χώρους του εξωτερικού. Ωστόσο η
Εθνική Τράπεζα θεώρησε ότι η επιλεχθείσα μέθοδος αποκατάστασης είχε πολύ υψηλό
κόστος και γι' αυτό το 2012 προσέφυγε κατά της σχετικής απόφασης στο ΣτΕ.
Το επόμενο βήμα μετά την απορριπτική απόφαση του ανωτάτου
ακυρωτικού δικαστηρίου είναι η επικαιροποίηση από τους υποχρέους της
υποβληθείσας από το 2011 μελέτης για την αποκατάσταση του χώρου και τη διαχείριση
των «ιστορικά» αποθηκευμένων επικίνδυνων αποβλήτων. Μόνο ο αμίαντος που
βρίσκεται διάσπαρτα στην επιφάνεια του ακινήτου εκτιμάται σε 10.000 κυβικά
μέτρα, ενώ μεγάλο μέρος του υλικού βρίσκεται είτε θαμμένο είτε στις
εγκαταστάσεις της πρώην βιομηχανίας. Μεταξύ άλλων, οι υπεύθυνοι θα πρέπει να
υποβάλουν και στοιχεία σχετικά με τους τελικούς αποδέκτες των αποβλήτων,
ανάλογα με το είδος και την κατάταξή τους.
Οι εργασίες συλλογής, απομάκρυνσης και εξυγίανσης των πρώην
βιομηχανικών εγκαταστάσεων πρέπει να γίνουν υπό την εποπτεία και την
παρακολούθηση της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της
Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, η οποία ως
την Παρασκευή δεν είχε καμία ενημέρωση από τους υποχρέους ή το ΥΠΕΝ.
Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων για την παρακολούθηση της
υλοποίησης των μέτρων αποκατάστασης και σε εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ, το
Συντονιστικό Γραφείο Αντιμετώπισης Περιβαλλοντικών Ζημιών του ΥΠΕΝ θα συνεχίσει
τη συνεργασία με την αρμόδια Περιφερειακή Επιτροπή Αντιμετώπισης
Περιβαλλοντικών Ζημιών Δυτικής Ελλάδας.
Πάντως, είναι αξιοσημείωτο ότι το υπουργείο Περιβάλλοντος,
με μεγάλη καθυστέρηση, θεσμοθέτησε τελικά στα τέλη του 2016 τον Εθνικό
Σχεδιασμό Διαχείρισης Επικινδύνων Αποβλήτων, αν και ακόμη δεν έχουν χωροθετηθεί
οι νέοι απαιτούμενοι Χώροι Υγειονομικής Ταφής Επικίνδυνων Αποβλήτων
(ΧΥΤΕΑ). Ειδικά για την περιοχή της
Αχαΐας, δεν προβλέπεται δημιουργία ΧΥΤΕΑ και βάσει του Ειδικού Σχεδίου
Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων ο πλησιέστερος στο Δρέπανο κατάλληλος χώρος
για διάθεση αμιαντούχων αποβλήτων είναι του Λιγνιτικού Κέντρου Μεγαλόπολης της
ΔΕΗ.
(Πηγή: «ΤΟ ΒΗΜΑ»)