Το 2030 πολλές από τις δουλειές που υπάρχουν σήμερα θα έχουν
εξαφανιστεί, ενώ θα έχουν δημιουργηθεί άλλες που δεν μπορούμε σήμερα ούτε να
φανταστούμε, τόνισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Θεόδωρος Φέσσας κατά την ομιλία του σήμερα
στην ημερίδα με θέμα: «Σύγχρονες Δεξιότητες για Διεθνώς Ανταγωνιστικές
Επιχειρήσεις: Ο Ρόλος του Ανθρώπινου Δυναμικού στον Παραγωγικό Μετασχηματισμό
της Οικονομίας».
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Κ. Βουτσαδάκη για το ΑΠΕ-ΜΠΕ, αναφερόμενος
στον ψηφιακό μετασχηματισμό της οικονομίας, ο κ. Φέσσας ανέφερε χαρακτηριστικά
ότι το να γνωρίζει κανείς να γράφει κώδικα, είναι πιο σημαντικό από το να
γνωρίζει μια ξένη γλώσσα, προσθέτοντας ότι τα ρομπότ καταλαμβάνουν θέσεις ακόμη
και υψηλής εξειδίκευσης και οι διεθνείς εξελίξεις δημιουργούν τον κίνδυνο να
καθηλωθεί η χώρα μας μεταξύ των χωρών χαμηλής παραγωγικής βάσης και
εξειδίκευσης.
Ο κ. Φέσσας υπογράμμισε το παράδοξο του να υπάρχουν 1 εκατ.
άνεργοι που δεν μπορούν να βρουν δουλειά και ταυτόχρονα το 60 % των
επιχειρήσεων - μελών του ΣΕΒ να δηλώνουν πως δυσκολεύονται να καλύψουν κενές
θέσεις εργασίας εξαιτίας της έλλειψης προσωπικών, επαγγελματικών και τεχνικών
δεξιοτήτων.
Όπως τόνισε, το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό, ωστόσο η
Ελλάδα βρίσκεται σε χειρότερη θέση από την πλειονότητα των χωρών σε θέματα
κατάρτισης, επαγγελματικής εκπαίδευσης, δεξιοτήτων των μαθητών και των
εργαζομένων και κατά τη διάρκεια της κρίσης η κατάσταση χειροτέρευσε εξαιτίας
αφενός της μετανάστευσης επιστημονικού δυναμικού και αφετέρου της απαξίωσης της
επαγγελματικής εκπαίδευσης.
Ο κ. Φέσσας αναφέρθηκε επίσης στα παραδείγματα της Γερμανίας
-που προάγει την τεχνική εκπαίδευση και έχει διασυνδέσει το εκπαιδευτικό
σύστημα με την αγορά εργασίας, της Ιταλίας που έχει εκπονήσει σχέδιο με
ανάλογους στόχους- και της Γαλλίας, όπου το πρόβλημα περιλαμβάνεται στην
ατζέντα του προέδρου Μακρόν.
Όπως ανέφερε ο κ. Ben Mezian Morad, επικεφαλής του σχετικού
προγράμματος, το πρόβλημα στη Γαλλία επιδιώκεται να αντιμετωπισθεί με
μεταρρύθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και ταυτόχρονα της αγοράς εργασίας
(μείωση αποζημιώσεων απόλυσης προκειμένου οι επιχειρήσεις να αναλαμβάνουν
ευκολότερα το ρίσκο των προσλήψεων).