Καμμία εντύπωση δεν προξενεί, πλέον, σε κανέναν το ότι η Ελλάδα είναι πολύ πίσω, συγκριτικά, με άλλες χώρες στον κόσμο, σε κάθε τομέα. Το θεωρούμε φυσιολογικό, όσο παράδοξο κι αν είναι αντικειμενικά. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, με τη χώρα μας μόλις πρόσφατα να έχει ξεκινήσει να κάνει τα πρώτα δειλά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση. Το πιο αξιοσημείωτο, όμως είναι εκείνο που συμβαίνει με την περίπτωση των ηλεκτροκίνητων ταξί

Την ώρα που σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, οι επαγγελματίες οδηγοί ταξί, κυρίως λόγω της πολύ μεγάλης οικονομίας στη χρήση αλλά και εξαιτίας των επιδοτήσεων που παρέχει το κράτος όπου εργάζονται, έχουν ανταλλάξει τα ντιζελοκίνητα αυτοκίνητά τους με ηλεκτροκίνητα, στην Ελλάδα κάτι τέτοιο μόνο με όνειρο θερινής νυκτός μπορεί να συγκριθεί.

Και θα ρωτήσει κανείς, μα γιατί; Επειδή, είναι η νομοθεσία δεν το επιτρέπει. Ο  νόμος 4070/2012, παρά το γεγονός πως έχει ψηφιστεί σχετικά πρόσφατα, δεν προβλέπει την έκδοση πινακίδων κυκλοφορίας σε ηλεκτρικά ταξί. Τα ανωτέρω απίστευτα αλλά ελληνικά συμβαίνουν σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία ο στόλος των ταξί στην Ελλάδα είναι ήδη γηρασμένος και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΣΕΑΑ, η μέση ηλικία των οχημάτων έχει αυξηθεί στα 11,1 έτη - με το 66,7% να είναι άνω της δεκαετίας.

Αποτέλεσμα των παραπάνω στοιχείων είναι οι εκπομπές ρύπων και ειδικότερα εκείνες των αιωρούμενων σωματιδίων, να είναι 10 - 16 φορές πιο αυξημένες στα αυτοκίνητα παλαιάς τεχνολογίας σε σύγκριση με τα οχήματα τρέχουσας τεχνολογίας.

Το άρθρο 89 του νόμου 4070/2012 έχει παραλείψει παντελώς την κυκλοφορία των ηλεκτροκίνητων ταξί και απαιτείαι άμεσα η τροποποίηση και η ρύθμισή του.