του πλανήτη, την παραγωγή πετρελαίου, τα αποδεδειγμένα αποθέματα υδρογονανθράκων, την παραγωγή και ζήτηση φυσικού αερίου, την κατανάλωση ηλεκτρισμού, την παραγωγή από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), την παραγωγή άνθρακα, τις εκπομπές CO2, την παραγωγή ηλεκτρισμού από υδροηλεκτρικά έργα και πυρηνικούς σταθμούς και πολλά άλλα παρεμφερή και εξαιρετικά χρήσιμα στοιχεία. Και όλα αυτά εντελώς δωρεάν και με άμεση πρόσβαση μέσω του bp.com!
Θα ήταν πραγματικά άσκοπο και αντιπαραγωγικό εκ μέρους μας να αποπειραθούμε να περιγράψουμε τα περιεχόμενα και τα συμπεράσματα της τρέχουσας έκδοσης (2019), η οποία φέτος κλείνει 68 χρόνια ζωής. Μια έκδοση η οποία αποτελεί το must για όποιον ασχολείται επαγγελματικά με τον ενεργειακό τομέα. Αυτό, όμως, που ξεχωρίζει και είμεθα βέβαιοι ότι ενδιαφέρει πολλούς από τους αναγνώστες του portal είναι οι παρατηρήσεις και οι διαπιστώσεις της φετινής έκδοσης, οι οποίες σκιαγραφούν μια μάλλον ανησυχητική εικόνα για την ενεργειακή κατάσταση του πλανήτη όπως αυτή διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια.
Βασική παρατήρηση του BP Statistical Review 2019 είναι η «ανησυχητική», όπως χαρακτηρίζεται, και ιδιαίτερα σημαντική αύξηση κατά 2,9% της παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης το έτος που πέρασε, η υψηλότερη που έχει σημειωθεί από το 2010 -όταν ο κόσμος εξήρχετο από μια απότομη οικονομική ύφεση και ήτο λογικό και αναμενόμενο αυτό να αποτυπωθεί σε υψηλότερη ενεργειακή ζήτηση. Όμως, μαζί με την αυξανόμενη ζήτηση πηγαίνει και η μεγαλύτερη παραγωγή εκπομπών του θερμοκηπίου και ιδιαίτερα του CO2, κατά 0,6 gigatonnes (με συνολικές εκπομπές στους 33890,8 million tonnes), μία αύξηση κατά 2,0% σε σύγκριση με το 2017, δηλαδή διπλάσια σε σύγκριση με την περίοδο 2007-2017.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής οικονομολόγο της BP, κ. Spencer Dale, το συντριπτικό μερίδιο της παρατηρούμενης αύξησης της παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης προέρχεται από τρεις κυρίως χώρες, τις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ινδία, οι οποίες είναι υπεύθυνες για τα 2/3 της ζήτησης. Με τις ΗΠΑ να αποτελούν τη μεγάλη έκπληξη, όπου η ενεργειακή κατανάλωση, σε σύγκριση με το 2017, αυξήθηκε πέρυσι κατά 3,5%, το μεγαλύτερο ποσοστό που έχει παρατηρηθεί τα τελευταία 30 χρόνια και σε απόλυτο αντίθεση με την επικρατούσα εικόνα των τελευταίων 10 ετών.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η παρατηρούμενη υψηλή άνοδος της παγκόσμιας ζήτησης αντανακλάται και στην αντίστοιχη υψηλή παραγωγή σε όλα τα καύσιμα και ιδιαίτερα στο πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο. Με την παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου να παρουσιάζεται αυξημένη κατά 2,4% σε σύγκριση με το 2017, φθάνοντας στα 94718 εκατ. βαρέλια την ημέρα. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι τα 2,2 εκατ. βαρ/ ημέρα αυτής της αύξησης προήλθαν σχεδόν αποκλειστικά από την παραγωγή των ΗΠΑ, η οποία σημείωσε νέο ρεκόρ στα 15311 βαρ/ ημέρα, δηλ. μια αύξηση 16,6% σε σύγκριση με το 2017. Αξίζει, επίσης, να αναφερθεί ότι η αμερικανική πετρελαϊκή παραγωγή την περίοδο 2007-2017 αυξήθηκε κατά μέσο όρο στα 6,7%, έτσι που η αύξηση εντός του 2018 να αποτελεί ένα τεράστιο βήμα μπροστά από κάθε άποψη.
Όχι λιγότερο εντυπωσιακή ήτο η αύξηση της παραγωγής φυσικού αερίου με την παγκόσμιο παραγωγή να φθάνει τα 3867,9 δισεκ. κυβ. μέτρα (bcm), ενισχυμένη κατά 5,2% σε σύγκριση με το 2017, ενώ την περίοδο 2007-2017 η μέση αύξηση έτρεχε στο 2,3 %. Ακόμα, η παραγωγή κάρβουνου τη χρονιά που πέρασε αναφέρεται και αυτή αυξημένη κατά 4,3% στους 3916,8 εκατ. τόνους, ενώ η παραγωγή από ΑΠΕ ήτο εντυπωσιακά υψηλότερη σε σύγκριση με το 2017 κατά 14,5% στους 561,3 ισοδύναμους τόνους πετρελαίου (mtoe).
Σύμφωνα με τον κ. Spencer Dale, η απότομη και ισχυρή αύξηση της παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης που παρατηρήθηκε το 2018 προβληματίζει για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υποστηρίζεται από αντίστοιχα οικονομικά και δημογραφικά στοιχεία. Με την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη να μη σημειώνει σοβαρή διαφοροποίηση μεταξύ 2017-2018, οι λόγοι που ευθύνονται για την ισχυρή ενεργειακή ζήτηση και κατανάλωση για το έτος που πέρασε πρέπει αναγκαστικά να αναζητηθούν αλλού. Σύμφωνα με την ανάλυση της BP, οι βασικές αιτίες για την απότομη και εντυπωσιακή αυτή αύξηση της ενεργειακής ζήτησης ευρίσκονται στα καιρικά φαινόμενα, αφού κατά το 2018 είχαμε έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό ημερών με υψηλές και χαμηλές θερμοκρασίες σε πολλά από τα μεγάλα κέντρα ενεργειακής ζήτησης του πλανήτη.
Μια τελική παρατήρηση αφορά στη διογκούμενη απόκλιση μεταξύ στόχων και προσδοκιών, όπως αυτές έχουν αποτυπωθεί στην Συμφωνία των Παρισίων για το Κλίμα (2015) και της επικρατούσας κατάστασης στον πλανήτη. Αφού, παρά τις όποιες προσπάθειες, η εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου δε μειώνεται, ενώ απεναντίας παρατηρείται σταθερή άνοδος με την αυξανόμενη κατανάλωση ενέργειας να αποτελεί τη βασική αιτία. Υπό αυτή την έννοια, το 2018 ίσως αποδειχθεί έτος αναφοράς ως προς την κορύφωση της ενεργειακής ζήτησης, αλλά και της απόκλισης μεταξύ στόχων και πραγματικότητας.