Επίσης δεν διέλαθε της προσοχής, η μάλλον χλιαρή και ουδέτερη στάση της ΕΕ αλλά και της Ουάσινκτον απέναντι στην Τουρκία, αφού και οι δύο εξακολουθούν να την χαϊδεύουν, παρά την πρόσφατη και ιδιαίτερα απειλητική στάση της απέναντι σε Ελλάδα και Κύπρο. Δηλαδή μετά τις παράνομες γεωτρήσεις της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ και την αυθαίρετη διεκδίκηση μέρους της Ελληνικής ΑΟΖ. Ενώ ουδεμία κύρωση επιβλήθηκε στην Τουρκία απο τις ΗΠΑ, όπως προβλέπεται ξεκάθαρα από την νομοθεσία των, για την αγορά και εγκατάσταση ρωσικού αμυντικού υλικού (βλέπε αντιαεροπορικό σύστημα S400).
Όμως αυτό που ενόχλησε περισσότερο ήταν το ξεδίπλωμα, κατά την διάρκεια των τελευταίων μηνών, του καλά μελετημένου σχεδίου της Άγκυρας για την περικύκλωση του εθνικού χώρου μέσα απο συγκεκριμένες εχθρικές ενέργειες. Αυτές ξεκίνησαν με την ανοικτή και έμπρακτη αμφισβήτηση της ΑΟΖ της Κύπρου ( βλέπε εκδίωξη πλωτού γεωτρύπανου της ΕΝΙ από τουρκικά πολεμικά πλοία τον Φεβρουάριο 2018 από το τεμάχιο 3 της Κυπριακής ΑΟΖ),συνεχίστηκαν με παράνομες γεωτρήσεις από τουρκικά πλωτά γεωτρύπανα στην Κυπριακή ΑΟΖ ( καλοκαίρι 2019) και στην συνέχεια κινήθηκαν στην ΑΟΖ αλλά και στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας στο Αιγαίο και νότια και ανατολικά της Κρήτης. Όπου ως γνωστό η Άγκυρα στις 13/11 μέσω κατάθεσης χάρτου και συντεταγμένων στα Ηνωμένα Έθνη διεκδικεί ένα τεράστιο τμήμα της Ελληνικής θαλάσσιας ζώνης που ευρίσκεται μεταξύ του 28ου μεσημβρινού (άπτεται της Ρόδου) και του 32ου μεσημβρινού που αγγίζει την Πάφο.
Με την Ελλάδα να παραμένει κατ´ουσίαν αδρανής (αφού δεν έσπευσε να ανακοινώσει τις δικές της συντεταγμένες και να καταθέσει σχετικό χάρτη ΑΟΖ) στην ανωτέρω τερατώδη Τουρκική πρόκληση, η Άγκυρα προχώρησε στις 27/11 στο επόμενο καλά μελετημένο και ακόμα πιο προκλητικό σχέδιο της με την υπογραφή συμφωνίας (με την κυβέρνηση της Λιβύης για την διχοτόμηση του Λιβυκού πελάγους και την προσάρτηση μέρους της Ελληνικής ΑΟΖ νότια και νοτιανατολικά της Κρήτης. Αν και από κάθε άποψη παράνομη η ανωτέρω συμφωνία -αφού αμφισβητεί όχι μόνο οριοθετημένες περιοχές νότια της Κρήτης αλλά και αγνοεί τα χωρικά ύδατα Κρήτης, Ρόδου και Καρπάθου- δημιουργεί τετελεσμένα. Ακόμα και στο πλέον ευνοϊκό για την Ελλάδα σενάριο -που είναι η κατάρρευση της σημερινού καθεστώτος Σαράζ της Τρίπολης- θα χρειασθεί ένας νομικός μαραθώνιος για να ακυρωθεί η εν λόγω συμφωνία. Παράλληλα, τόσο η ανωτέρω συμφωνία όσο και η έντονη πλέον στρατιωτική και ναυτική κινητοποίηση της Τουρκίας σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο, δημιουργεί εύλογα ανησυχία σε επενδυτές και εταιρείες έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Ήδη πολλές από αυτές τις εταιρίες διερωτώνται σήμερα εάν η Ελλάδα θα μπορέσει, εάν χρειασθεί, να τις προστατεύσει έναντι των κλιμακούμενων Τουρκικών απειλών, και αύριο έναντι αναμενόμενων παρενοχλήσεων.
Και για να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για τα Τουρκικά σχέδια και βλέψεις σε Αιγαίο, Λιβυκό και Ανατολική Μεσόγειο παραμονές Χριστουγέννων να δόθηκε στη δημοσιότητα λεπτομερής έκθεση του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας που περιέχει ολόκληρη σειρά από προκλητικούς χάρτες της Ανατ. Μεσογείου με τις διεκδικήσεις της Άγκυρας. Η εν λόγω έκθεση με τίτλο "Ανατολική Μεσόγειος, οριοθέτηση ζωνών θαλασσίων δικαιοδοσιών" υπογράφεται από τον πρέσβη Τσαγατάι Ερτζίγιες που προΐσταται της Διεύθυνσης Ναυτιλίας, Αεροπορίας και Συνόρων. Μάλιστα η ανωτέρω έκθεση χαρακτηρίζει μαξιμαλιστικές και παράνομες, κατά πάγια τακτική της Άγκυρας, τις θαλάσσιες διεκδικήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου ενώ παρουσιάζει χάρτη με όλα τα τεμάχια όπως τα έχει κατατμήσει η Τουρκία και το ψευδοκράτος, καλύπτοντας σχεδόν όλη την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Με την υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου και την ΑΟΖ της Κύπρου όχι μόνο να μην αναγνωρίζονται αλλά να δηλώνεται ξεκάθαρα ότι όλα τα νησιά (δηλ. τα Ελληνικά νησιά) δεν δικαιούνται να έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
Και ναι μεν η Τουρκία μας ενημερώνει με το πλέον επίσημο τρόπο για τα σχέδια της και τις αξιώσεις της ενώ παράλληλα προχωρά και σε συγκεκριμένες ενέργειες που σκοπό έχουν την σταδιακή εμπέδωση και την παγίωση τους. Το ερώτημα εξακολουθεί να παραμένει ως προς τον τρόπο που εμείς αντιλαμβανόμαστε τα Τουρκικά σχέδια και πράξεις και πώς αντιδρούμε. Εάν κρίνουμε από την έως σήμερα συμπεριφορά μας εμφανιζόμαστε, προς τα έξω, όχι μόνο να μην προβάλλουμε αντίσταση αλλά εν μέρει να αποδεχόμαστε αγόγγυστα την Τουρκική επέλαση. Γατί οι επίσημες διαμαρτυρίες, ρηματικές διακοινώσεις και παρεμβάσεις σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ουδόλως εγγίζουν και συγκινούν την Άγκυρα οι κυκλωτικές κινήσεις της οποίας εις βάρος της Ελλάδας ευρίσκονται σε πορεία ολοκλήρωσης.
Εάν πράγματι επιθυμούμε να υπερασπισθούμε τον εθνικό μας χώρο, που σαφέστατα περιλαμβάνει και την ΑΟΖ όπως αυτή έχει ήδη ορισθεί (βλέπε Ν.4001/2011 και προκήρυξη ΄Β' Διεθνούς Γύρου Παραχωρήσεων τον Φεβρουάριο 2015) τότε θα πρέπει άμεσα η κυβέρνηση να προχωρήσει σε πολύ συγκεκριμένες ενέργειες με σκοπό την διαφύλαξη των κεκτημένων δικαιωμάτων μας όπως αυτά πηγάζουν απο το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας ( UNCLOS ). Δηλαδή, θα πρέπει μέσω της ΕΔΕΥ να επαναπροκηρυχθούν τα θαλάσσια τεμάχια νότια της Κρήτης (αυτά που δεν διατέθηκαν σε εταιρείες κατά τον Β Γύρο Παραχωρήσεων) και ταυτόχρονα, επίσης μέσω της ΕΔΕΥ, να ανατεθούν σεισμικές έρευνες σε εξειδικευμένη εταιρία που θα καλύψουν όλο το εύρος ανατολικά και νότιο ανατολικά της Κρήτης, ανατολικά και νότια της Ρόδου και στην πέριξ του Καστελόριζου περιοχή. Παράλληλα θα πρέπει να προχωρήσουμε στην επέκταση των χωρικών μας υδάτων μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια (από τα 6 νμ που είναι σήμερα) καθ' όλο το μήκος των παραλίων της ηπειρωτικής χώρας αλλά και στα μεγάλα νησιά (Κρήτη, Ρόδος, Κάρπαθος, Μυτιλήνη, κλπ) αγνοώντας επιδεικτικά το νομικά έωλο casus belli της Τουρκία, όπως αυτή αγνοεί τα δικά μας δικαιώματα. Με την επέκταση των χωρικών μας υδάτων να αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα που θα πρέπει να προηγηθεί πριν οιασδήποτε ανακήρυξης και οριοθέτησης ΑΟΖ.
Ο σημερινός εφησυχασμός, για να μην πούμε ολιγωρία, θα μας στοιχίσει πολύ ακριβά αύριο όταν η γείτων θα έχει αυτή πλέον οριοθετήσει ερευνητικά τεμάχια μέσα στις δικές μας περιοχές και θα έχει κιόλας αποστείλει τα πλωτά της γεωτρύπανα νότια της Κρήτης και ανατολικά της Ρόδου. Με μια τέτοια εξέλιξη να μην αποτελεί μια μακρινή προοπτική αλλά να πραγματοποιείται πολύ σύντομα, εντός του 2020. Συμπερασματικά, η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει το συντομότερο δυνατό σε πολύ πρακτικές ενέργειες όπως αυτές που περιγράφουμε ανωτέρω και να εγκαταλείψει το σημερινό καθεστώς απραξίας και κατευνασμού. Γιατί μόνο έτσι ίσως μπορέσουμε να περάσουμε ένα ηχηρό μήνυμα στην Άγκυρα και να θέσουμε επιτέλους ένα ανάχωμα στην Τουρκική επέλαση.