Χαρακτηρίστηκε έργο ορόσημο στη χρηματοδότηση σχεδίων υποδομής που αφορούν την κυβέρνηση και τον ιδιωτικό τομέα στην Τουρκία και το τελευταίο τμήμα του 426 χιλιομέτρων αυτοκινητοδρόμου της διαδρομής Gebze-Orhangazi-Izmir, εγκαινιάστηκε πέρυσι για να συνδέσει την Κωνσταντινούπολη στα βορειοδυτικά με το δυτικό λιμάνι πόλη της Σμύρνης.
H κατασκευαστική κοινοπραξία Otoyol AS δήλωσε στα τέλη Ιανουαρίου του περασμένου έτους ότι είχε αρχίσει να αναζητά διεθνείς συμβούλους για να εκτιμήσουν το έργο για πιθανή πώληση μεριδίων.
Μία από τις πηγές, που είχαν άμεση γνώση του θέματος, δήλωσε ότι η συνολική αξία της πώλησης εξαρτάται από το ενδιαφέρον των πιθανών αγοραστών.
Η JPMorgan αρνήθηκε να σχολιάσει, ενώ η Otoyol δεν έχει σχολιάσει ακόμα.
Η ιταλική Astaldi, η οποία έχει μερίδιο μόλις 19% στο έργο, έχει πληγεί σκληρά από την κάμψη της ιταλικής κατασκευαστικής βιομηχανίας και βρίσκεται υπό καθεστώς προστασίας πιστωτών. Έχει ήδη συμφωνήσει να πουλήσει το 33% της συμμετοχής της, στην τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου, στον τουρκικό εταίρο της, μια κίνηση που στοχεύει να βοηθήσει την ιταλική κατασκευαστική να ολοκληρώσει ένα σχέδιο διάσωσης.
Οι τουρκικές εταιρείες Nurol İnşaat, Özaltın και Makyol κατέχουν το 26,98% της κοινοπραξίας, ενώ η Göçay, άλλη τουρκική εταιρεία, κατέχει μερίδιο 0,2% στην κοινοπραξία, σύμφωνα με τις καταθέσεις τους.
Η κοινοπραξία έλαβε το 2009 σύμβαση κατασκευής, λειτουργίας και μεταβίβασης 22 ετών και τεσσάρων μηνών, ένα μοντέλο που χρησιμοποιείται για τη χρηματοδότηση μεγάλων έργων υποδομής, όπου η κυβέρνηση χορηγεί παραχώρηση σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για τη χρηματοδότηση, την κατασκευή και τη λειτουργία ενός έργου.
Η συνολική επένδυση στο σχέδιο ήταν 7,3 δισεκατομμύρια δολάρια, συμπεριλαμβανομένων 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το χρέος, 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια από μετοχές και 800 εκατομμύρια δολάρια από λειτουργικά έσοδα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της κοινοπραξίας.