Το έργο θα μπορούσε να επεκταθεί στα 10 gigawatts παράκτιας αιολικής ενέργειας μέχρι το 2040 αφιερωμένο στην πράσινη παραγωγή υδρογόνου. Η Shell της Ολλανδίας, η ολλανδική εταιρεία φυσικού αερίου Gasunie και το λιμάνι του Groningen είναι οι ιδρυτικοί εταίροι του έργου NortH2 και αναζητούν και άλλους εταίρους για να συμμετάσχουν στην κοινοπραξία, ελπίζωντας να αναπτύξουν ένα σύμπλεγμα "ευρωπαϊκής κοιλάδας υδρογόνου".
"Αυτό το έργο προσφέρει ευκαιρίες σε όλη την αλυσίδα υδρογόνου", τόνισε ο Marjan van Loon, πρόεδρος-διευθυντής της Shell Netherlands.
"Για να πραγματοποιήσουμε αυτό το έργο, θα χρειαστούμε αρκετούς νέους συνεργάτες", δήλωσε ο van Loon. "Μαζί θα πρέπει να πρωτοπορήσουμε και να καινοτομήσουμε για να συγκεντρώσουμε όλες τις διαθέσιμες γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται. Η ενεργειακή μετάβαση απαιτεί τόλμη και δράση. "
Η Shell έχει ήδη μερίδιο 20% σε κοινοπραξία που κατασκευάζει περίπου 730 megawatts υπεράκτιων αιολικών από τις ακτές της Ολλανδίας. Η επόμενη δημοπρασία των 700 μεγαβάτ της χώρας έχει προγραμματιστεί για τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους.
Η Ολλανδία έχει στόχο για παραγωγή αιολικής ενέργειας 11,5 gigawatts μέχρι το 2030. Εάν το project NortH2 γίνει πραγματικότητα, περισσότερο από το ένα τρίτο της παραγωγικής ικανότητας θα πρέπει να συνάπτεται αποκλειστικά για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου.
Η Shell τόνσε ότι η υποστήριξη των επιδοτήσεων θα ήταν επωφελής για την οικοδόμηση της πράσινης οικονομίας υδρογόνου. Η έρευνα του αναλυτή Wood Mackenzie Ben Gallagher δείχνει ότι θα χρειαστούν τιμές ηλεκτρικής ενέργειας ύψους 30 $ ανά megawatt-ώρα και επιθετικά ποσοστά χρήσης, ώστε οι ηλεκτρολύτες να είναι ανταγωνιστικοί με τις υπάρχουσες μεθόδους παραγωγής υδρογόνου.
Στην κοινή δήλωση πάντως που ανακοινώνει τη συνεργασία "oι εταίροι της NortH2 προσδοκούν ότι οι αρχικές φάσεις του έργου ενδέχεται να απαιτούν ευρωπαϊκές και εθνικές επιχορηγήσεις για την αποκεντροποίηση της ενέργειας".
Το υδρογόνο θεωρείται βασικό στοιχείο για τα βιομηχανικά έθνη για την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών. Η Ολλανδία πρότεινε στο παρελθόν στόχο μείωσης των εκπομπών κατά 95%. Ο ολλανδικός φόρος άνθρακα, που θα καλύπτει τις εκπομπές από την παραγωγή υδρογόνου με μεθάνιο, αναμένεται να φθάσει τα € 125 ($ 137) ανά τόνο εκπομπών ισοδυνάμου CO2 μέχρι το 2030.
Ο ολλανδικός ερευνητικός οργανισμός TNO εκτιμά ότι 1 τόνος υδρογόνου που παράγεται από μεθάνιο ανιστοιχεί σε 10 τόνους ισοδύναμου CO2.
Μέχρι το 2040, το NortH2 θα μπορούσε να παράγει 800.000 τόνους πράσινου υδρογόνου, με την εξοικονόμηση φόρου άνθρακα πιθανό να ανέλθει σε 1 δισεκατομμύριο ευρώ το 2040, ακόμη και αν ο φορολογικός συντελεστής του άνθρακα παραμείνει αμετάβλητος από το 2030.
Το αρχικό σχέδιο είναι να πηγαίνει το υδρογόνο στους βιομηχανικούς χρήστες στην Ολλανδία και πιο μακριά στη βορειοδυτική Ευρώπη.
Η Gasunie έχει ήδη εγκαταστήσει ηλεκτρολύτη 1 μεγαβάτ και συνεργάζεται με το SkyNRG σε προτεινόμενο ηλεκτρολύτη 20 μεγαβάτ σε κοντινό Delfzijl. Αυτό θα χρησιμοποιήσει πράσινο υδρογόνο για την παραγωγή ανανεώσιμης μεθανόλης ως αντικατάσταση καυσίμου αεριωθουμένων.
Η Chemport Europe, στο Groningen, είναι υπεύθυνη για το 15% της παραγωγής της ολλανδικής χημικής βιομηχανίας.
Ο σταθμός ηλεκτροπαραγωγής βιομάζας Drax της Βρετανίας, μαζί με την Equinor και το National Grid, σχεδιάζει την προσθήκη της δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα και την παραγωγή υδρογόνου. Το υδρογόνο θα αντλείται κατά μήκος των εκβολών του Humber, ενός σημαντικού βιομηχανικού κόμβου.
Η παγκόσμια αγορά υδρογόνου (όλων των τύπων) είναι σήμερα 70 εκατομμύρια τόνοι. Σύμφωνα με τον κατασκευαστή ηλεκτρολυτών ITM Power, μόνο 1 εκατομμύριο τόνοι χρησιμοποιούνται για την ενέργεια και όχι ως βιομηχανική πρώτη ύλη. Εκτός από το ότι χρησιμοποιείται για τη μεταφορά και τη θερμότητα, το υδρογόνο μπορεί επίσης να μετατραπεί ξανά στην ηλεκτρική ενέργεια.
Την ίδια ώρα το βελγικό λιμάνι της Οστάνδης σχεδιάζει έναν ηλεκτρολύτη ισχύος 50 megawatt, ο οποίος και πάλι θα τροφοδοτείται από αιολικής ενέργειας στην ανοικτή θάλασσα, ο οποίος στη συνέχεια θα συνδυαστεί με ένα σχέδιο επίδειξης του σταθμού ηλεκτροπαραγωγής με υδρογόνο το 2022. Πρωταρχικός στόχος είναι να εξομαλύνουν τις διαφορές μεταξύ του εφοδιασμού στο Βέλγιο με τη ζήτηση ισχύος για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.